AOÇ'ne el konulmadı

Prof. Dr. İzzet Öztoprak tarafından yazılan ve Atatürk Araştırma Merkezi tarafından yayınlanan, "Atatürk ve Orman Çiftliği'nin Tarihi" adlı kitapta, "AOÇ arazilerinin para ile satın alınmayıp el konulduğu iddialarının kesinlikle doğru olmadığı" belirtildi Kitap, Cumhuriyet'in ilk yıllarındaki tarımsal faaliyetlere, AOÇ arazisinin satın alınması, çiftliğin kuruluş nedenleri ve faaliyetleri konusunda birçok bilinmeyene ışık tutuyor. Kitapta, AOÇ arazilerinin sahiplerinden karşılığı ödenmeden alındığı yönündeki iddiaların "kesinlikle" doğru olmadığı vurgulanarak, bu iddialar, orijinal tarihi belgelerle çürütülüyor. Arazilerin tamamına yakın kısmının şahıslardan karşılığı ödenerek alındığı, mali kaynağın nereden ve nasıl sağlandığı, tapu sicil ve Cumhuriyet Arşivi'nde bulunan dönemin Nafıa kayıtları ile İş Bankası hesap ekstrelerine dayanılarak ortaya konuluyor. Değerinin üzerinde bedeller ödenmişArsalar için o dönemdeki değerleri üzerinden ödeme yapıldığı ifade edilen kitapta, bu tür bilgilere, 1930'lu yıllarda yazılan kitaplarda rastlamanın mümkün olacağı belirtiliyor. Kitapta, şu bilgilere yer veriliyor: "Bu kitaplar dışında arazilerin para ile satın alındığına ilişkinesas kayıtları, Atatürk'ün İş Bankası'ndaki 2 no'lu hesabının ekstrelerinde bulmak olanaklıdır. 2 no'lu hesabından Cumhurbaşkanlığı Genel Sekreteri Hasan Rıza Soyak ile AOÇ Müdürü Tahsin Çoşkan'ın AOÇ'nin kuruluş ve yapılanma sürecinde çeşitli tarihlerde para çektikleri ve bu paraları çiftliği oluşturan arazilerin alımı ve üzerindeki tesislerin kurulmasında kullandıkları bilinmektedir. AOÇ arazilerinin para ile satın alındığına ilişkin çok önemli bir başka kaydı da Ankara Merkez ve Altındağ 2. Bölge Tapu sicillerinde görmekteyiz. Birinci elden tarih kaynağı olan bu tapu sicillerinde satın alınan kimi arazilerle ilgili ödenen para miktarlarına da rastlanmaktadır." Çiftlik önemli bir semboldüKitapta, çiftliğin, "Türkiye'nin verimsiz yerlerinde bile insan iradesinin istediğini elde edebileceğinin" ve çiftçiliğin kârlı bir iş olduğunun Türk milletine kanıtlanması, çağdaş zirai işletme örneklerinin ortaya konulması, makinalı ziraatın teşviki, hayvancılık, sebze ve meyveciliğin geliştirilmesi amaçlarıyla kurulan AOÇ'nin, arazileri için 1920'li yıllardaki değerlerinin üzerinde bedeller ödendiğine dikkat çekiliyor.  AOÇ'nin sınırlarının Ankara istasyonundan başlayıp, Göğercinlik ve Macun Çiftliği'ni de içine alarak Ahimes'ud'a (Etimesgut) kadar uzandığına işaret edilen kitapta, Ankara'daki 80 bin dönümlük orman çiftliği ile Silifke yakınındaki Tekir ve Şövalye, Tarsus'taki Piloğluçiftliklerinin 100-120 bin liraya satın alındığı bildiriliyor.