Atasözlerimiz

Yiğit lakabıyla anılır.

Yiğit meydanda belli olur.

Yiğit yarasına yiğit katlanır.

Yiğit yiğide at bağışlar.

Yoğurdum (ayranım) ekşidir diyen olmaz.

Yoktan yonga çıkmaz.

Yolcu yolunda gerek.

Yoldan (yol ile) giden yorulmaz.

Yoldan kal, yoldaştan kalma.

Yol sormakla bulunur.

Yol yürümekle, borç ödemekle (vermekle) (tükenir) (biter).

Yularsız ata binilmez.

Yumurtada kıl bitmez.

Yumuşak huylu atın çiftesi pek olur.

Yuvarlanan taş yosun tutmaz.

Yuvayı yapan dişi kuştur.

Yüksek dağın başı dumanlı olur.

Yüzü güzele kırk günde doyulur, huyu güzele kırk yılda doyulmaz.

Yüzü güzel olanın huyu (da) güzel olur.

Yüz yüzden utanır.

Zahmetsiz rahmet olmaz.

Zaman sana uymazsa sen zaman uy.

Zararın neresinden dönülse kârdır.

Zengin arabasını dağdan aşırır, züğürt düz ovada yolunu şaşırır.

Zengin giyerse "sağlıcakla", fakir giyerse "nerden buldu ki" derler.

Zenginin basması ipekli görünür.

Zengin ne giyse, ne yese, ne yapsa en pahalısını yeğlemiş sanılır.

Zenginin horozu bile yumurtlar.

Zenginin malı, züğürdün çenesini yorar.

Zengin kesesini döver, züğürt dizini.

Zırva tevil götürmez.

Zora dağlar dayanmaz.

Zorla güzellik olmaz.

Zor oyunu bozar.

Zurnada peşrev olmaz (ne çıkarsa bahtına).