Avrupa, Türk sularından ne istiyor?

Türkiye ile ilişkileri yılan hikayesine dönen ve verilen taahhütlere göre müzakereleri çoktan başlatması gerekirken, tarama sürecini bile bitirmeyen Avrupa Birliği'nin Türkiye'ye müdahaleleri sadece ekonomik, siyasi, hukuki ve sosyal konulardan ibaret değil. Geleceğin en stratejik kaynaklarının başında gelen su konusu da Avrupa Birliği'nin Türkiye'ye dayattığı önemli bir konu başlığı. Kamuoyu tarafından pek bilinmeyen ve bazı uzmanların dikkat çekmesi sonucu ortaya çıkarılan bazı karanlık ve ucu açık hükümler, Avrupa Birliği'nin su konusunda Türkiye'yi nasıl bir kıskaç içine almak istediğini açık bir şekilde gösteriyor.Avrupa birliği'nin Türkiye'nin su kaynaklarına yönelik ilk müdahalesi Ekim 2004 tarihinde gerçekleşti. Avrupa Birliği Komisyonu tarafından açıklanan 6 Ekim 2004 tarihli etki raporunda ilk kez Fırat ve Dicle'den isim verilerek bahsedilmiş ve bu suların İsrail ve komşu ülkelerle birlikte yönetilmesi ilkesi inceden inceye dayatılmıştı. Avrupa Birliği, bu tarihten sonraki birçok resmi belgeye de bu talebini eklemeyi ihmal etmezken, böyle tehlikeli bir müdahale karşısında hükümetin takındığı tutum ise oldukça anlamlı ve bir o kadar da düşündürücü.Peki Avrupa Birliği etki raporunda Türkiye'nin su kaynaklarıyla ilgili neler var? 6 Ekim 2004 tarihli raporda geçen ifadeler aynen şöyle:"Ortadoğu'da su konusunun stratejik önemi önümüzdeki yıllarda artacaktır. Türkiye'nin katılımıyla birlikte su kaynaklarının ve altyapı projelerinin uluslararası yönetimi (Fırat ve Dicle havzaları üzerindeki barajlar ve sulama projeleri, İsrail ve komşuları arasında su alanında sınırötesi işbirliği) AB açısından önemli bir konu haline gelebilecektir."Metnin İngilizce orijinali şöyle: 'Water in the Middle East will increasingly become a strategic issue in the year to come, and with Turkey's accession one could expect international management of water recources and infrastructures (dams and irrigation schemes in the Euphrates and Tigris river basins, crossborder water cooperation between Israel and its neigbouring countries) to become a major issue for the EU.'Bu cümlede İsrail ve diğer ülkelerin isimlerinin geçmesini ciddi bir tehlike ve tuzak olarak değerlendiren uzmanlar, AB'nin Türkiye'nin su kaynakları üzerindeki niyetini gizlemeden ifade ettiği görüşünde. AB'nin böyle bir talepte bulunmaya hakkı olmadığını belirten uzmanlar, Türkiye'nin su kaynakları konusunda ortaklık kabul etmesinin sözkonusu olamayacağını ve bu talebin sadece Türkiye'den istendiğini, sınır aşan nehirler konusunda hiçbir AB ülkesinden böyle bir talepte bulunulmadığının altını özellikle çiziyorlar. Uzmanların dikkat çektiği önemli bir başka konu da, eğer suların kullanımı AB'de olursa, mesela Dicle Nehri'ne baraj kurmak istediğimizde AB ve İsrail'den izin almamız gerektiği gerçeği. Su ihtiyacı olmayan Avrupa bizim sulara neden ilgi duyuyor?Peki AB'nin önümüzdeki onyıllarda Ortadoğu'da petrolden daha değerli hale geleceğine inanılan su konusundaki bu talebinin perde arkasında neler yatıyor? Su ihtiyacı mı? Tabii ki  Hayır. Çünkü AB'nin su sıkıntısı diye bir meselesi yok. Avrupa'nın büyük bölümünde su ihtiyacı bulunmuyor ve Birliğin, su yönetiminde başarılı bir performans sergilediği de söylenebilir.AB'nin Fırat ve Dicle'ye ilgisi, havzanın stratejik karakterinden kaynaklanıyor. Şimdi bile ciddi su sıkıntıları yaşayan ve önümüzdeki yıllarda bu sıkıntının katlanarak çoğalacağı bilinen  Ortadoğu'da, Fırat ve Dicle nehirlerinin ne anlam ifade ettiğini Avrupa Birliği gayet iyi biliyor. Yeni komşumuz ABD, İsrail ve bölge ülkelerinin stratejilerine yön verirken mutlak surette hesaba kattıkları Fırat ve Dicle havzası, "bir siyaset aracı olarak" AB'nin de ilgisini çekiyor. Özetle AB, Fırat-Dicle havzalarının kullanımında etkin bir rol alarak, denetimi sağlamak ve tabir yerindeyse, Ortadoğu'da suyun vanasını eline geçirmek istiyor.