Bilge ve baba

Bazı yüzler vardır size Allah'ı hatırlatır, onlar Allah dostlarının yüzleridir, alınlarında secde izi, gözlerinde Allah'tan razı olmuşluğun verdiği bir rahatlık, bir tevazu ve biraz da hüzün vardır.
Onlar içimizde yaşarlar lakin başka iklimlerdedirler, dünyayı terk etmişler hatta terki bile terk etmişlerdir. Bizler daha bu deyimin manasını bile bilmeyiz, tahayyül edemeyiz böyle bir sırrın böyle bir güzelliğin içinde yaşarlar. Allah tarafından sevilmiş ve seçilmiştirler biz belki sadece gözlerimizle bakıp anlayamayız.
Bir Allah dostu tanıdım; O samimiyetin, içtenliğin, tevazuun, diğergamlığın çağımızdaki temsilcisi. O sadece maddede cömert değil, kendisine bahşedilen aşk, feyz, muhabbet gibi manevi rızıkları dağıtma, yayma, insanlara manevi mutluluklar tattırma telaşında, anlamıyorlar… Kendileri verme konusunda belki yeterince cömert olmadıkları için böyle bir cömertliği, böyle bir özveriyi kavrayamıyorlar. Çünkü dünyaları küçücük maddeye endeksli. O'nun açmak istediği ufku hayal bile edemiyorlar. O'nun ahlakı Ehl-i Beyt'in ahlakı gibi, onlarınki gibi diğergamlık, saygı ve sevgi yüklü, lakin göremiyorlar…
O cennet sıfatlı vatanına, asil kanlı milletine tek kelimeyle sevdalı. İnsan komşusu ile iyi geçinmeli ve hatta sokaktaki vatandaşla… Her gördüğünü Hızır (a.s.) bilmeli, bu nedenle birlik olmalı "bir bilek bir yürek olmalı" diyor. Hacı Bektaş-ı Veli'yi anlayabilmek O'nu anlayabilmektir aslında… Bereket birliktedir, bereket sevgidedir, saygıdadır."Gelin canlar bir olalım, iri olalım ve diri olalım" iledir. Anlamıyorlar.
İnsanlara ayna oluyor, ferasetsizler o aynada kendilerini görünce paniğe kapılıp çamur atmaya yelteniyorlar. O ise çamurları güle dönüştürüp geri yolluyor. Fark edemiyorlar. O bir babadır, O bir bilgedir. Allah adamlarının karşısında olmayın, yanında olun, çünkü, "Üzüm üzüme baka baka kararır." O diyor ki: "Kendi içinde kavgalı olanın dış tabiatında faydalı olması mümkün değildir. İnsanın önce kendisi ile uyumlu olması lazımdır. Bu da gönül dünyasında Tevhid inancını hakim kılmasıyla mümkündür. Yani Tevhidi evvela nefse kabul ettirmek şarttır. Bu bakımdan dış tabiatta görülen tüm kargaşalar gönüllerdeki kavga ve tefrikaların bir tezahürüdür." (Birliğe Doğru, Prof. Dr. Haydar Baş, cep serisi).