Dinlerarası diyalogun yol açtığı tahribat

Dinler arası diyalogun hemen her yönü artık toplumda tartışmaya açılmıştır; lakin (önceleri bizi bu mücadelede yalnız bırakanlara sitem hakkımız saklı kalmak kaydıyla) gelinen nokta milletimiz adına sevindiricidir. Dinler arası diyalogun "şartlara uydurulmuş misyonerlik" olduğu artık milletimiz tarafından anlaşılmaya, yavaş yavaş bazı gazete ve dergilerde, televizyon programlarında ortaya konulmaya başlamıştır. Bu konudaki mücadelenin adeta fikir babası olan Prof. Dr. Haydar Baş Bey bizleri engin ferasetiyle önceden uyarmıştı. Ona millet olarak minnettarız.Dinler arası diyalog faaliyetlerinin dini ve milli boyutlara yansıyan zararları enine boyuna tartışılmaktadır. Konu madem insanla ve toplumsal hayatla alakalıdır. Sosyolojik olarak da ele alınmasında fayda vardır.Devletinin bekasını düşünen milletler, içerden ve dışardan gelebilecek her türlü tehlikelere karşı çok dikkatli davranırlar. Olayları çok boyutlu ele alır, günü birlik politikalar yerine; kalıcı, akılcı ve sürekli politikalar üretirler. Devlet politikasında kuşkuculuk (şüphecilik) çok önemli bir unsurdur. Devletlerin ve milletlerin koruma refleksini geliştirir. Ama maalesef, son yıllarda bu refleks zafiyete uğramış gibi görünmektedir. Daha dün vatanımızı işgal eden, milletimizi hayâsızca katleden haçlı zihniyetinin batıl dinlerini din kabul edip, dinleriyle diyaloga kalkışıp, aralarında kurdukları AB topluluğuna girmeye can atılmaktadır. Görünen şu ki; gerek dini, gerekse de milli bütünlüğümüz tehlike altındadır.Toplumsal olayların her zaman bir başlangıç noktası vardır. Eğer birine bir fikir kabul ettirilmek istenirse bunun yolu; önce kafasında daha önceden var olan düşüncelerin sarsılması sağlanır. Yani inancına şüphe düşürülür. İslam itikadına diyalog uğruna kötü tohumlar ekilerek kimyasını bozmaya kalkıştılar. Olayı dışardan seyredenler de, "Din, Allah'ın koruması altındadır" deyip seyirci oldular. Dinin esasları Allah katında koruma altındadır, fakat insan düşüncesinde koruma altında değildir. İnsanlar onu kendi gayret ve imanlarıyla düşüncelerinde besler, ya da yok ederler. Milletimize öyle bir tezgâh hazırlandı ki; önce birileri birilerine âşık edildi. İtimat sağlandı. Sonra zehirli oklar yavaş yavaş sinelere saplandı. Muhterem hocam Prof. Dr. Haydar Baş'a, işin başlangıcında ne olacak bu milletin hali diye sorduğumda "Evlat, Dinlerarası diyalogun asıl maksadı, milli bütünlüğü sarsmaktır, milli bütünlüğü ortadan kaldırmaktır. Diyalog çalışmaları her ne kadar dini de görülse, esas nedeni milli bütünlüğümüzü, Türk kimliğini tahrip etmektir. Dinlerarası diyalog faaliyetleri ülkemizde dini ve milli bütünlüğümüze öyle zararlar verecek ki, bunu hayal bile edemezsiniz. Tahribat üç aşamalı olacaktır. Önce, kalplerdeki ehl-i kitaba olan sevgisizlik kırılacak, sonra muhiplik dönemi başlayacak (sevgi, muhabbet dönemi), daha sonra da Hıristiyanlaştırma faaliyeti başlayacak. O zaman tahribatın en hızlı yayıldığı dönem olacaktır" diye cevap vermişti.Tahribatın başlangıcı; yıllar önce, hahamlı, papazlı iftar yemekleri ile başladı. Adını bile duymadığımız papazları hahamları milletimizin gündemine soktular. Şahsen ben bile, Bartholomeos diye birinin varlığını, Fethullah Gülen'in fahri başkanı olduğu bir vakfın düzenlediği bir ödül töreninde, Fethullah Gülen ile birlikte görerek duydum. Hem de bir papaza hazret denildiğini ilk olarak o zevatın ağzından duydum. İnsanların düşünce ufuklarına zehirli tohumlar böylece ekildi. Tepkiler kırıldı, sevgi tohumları ekildi. Toplumun "koruma refleksi" böylece kırılmaya başlandı.Düzenlenen Abant toplantılarıyla insanların kafaları yavaş yavaş karıştırıldı; "Akıl ile vahiy çatıştığı zaman akıl tercih edilir" ifadesini birinci Abant kararlarının arasına aldıklarında. Vahye dayalı din anlayışı ilk önemli darbesini almış oldu. Olay, Zaman gazetesinde "aklın önü açıldı" şeklinde duyuruldu.İslam itikadında "gaybe iman esası", aklın devreye sokulmasıyla sarsılmaya çalışıldı. Önce aslından şüpheye düşürdüler sonra, batıl görüşlerini zihinlere aşıladılar. Sonra da yapılan bu tahribatın adına "hizmet" (!) dediler. Nice saf, temiz düşünceleri ifsat ettiler, nice imkânları heba ettiler.   İşte bir toplum, bu aşamalardan geçirilerek, bu durumlara getirildi. Hala birilerinin "dinlerarası diyalog faaliyetlerinden" iyi niyetle bahsetmesinin arkasında; başka niyetler aramak, hakkımızdır!..