Eşyalar, masa, sandalye, sehpa bir garip sessizlik içinde saatin tiktaklarını dinliyor, daha doğrusu dinliyoruz. Kitaplar birbirine destek vermiş, peçeteler üst üste yığılı, sessizliğin türküsü eşyalarda yankılanıyor. Duvarda insana sevgiyle göz kırpan hat yazıları. Onların karşısında siyah üzerine ipekle işlenmiş "dört mevsim". Mor çiçekler, mavi kuşlar ve bahar kuzuları... Hepsi bu odanın kendine özgü havasına bir soluk katıyor. Peki yalnızlık bunun neresinde? Yalnızlığı arttıran insanlarla nasıl dostluk kurabilirsin? Yalnızlığın ve sessizliğin pekiştirdiği "kendinle dostluk" varken bazılarının duvarlarını yıkmaya çalışmak... Hani iki kişiysen o kadar zor değil. Kelimeleriyle yakalanır insan, soru sormaya başlarsan bakarsın o duvarın arkasında ne değişik bir manzara var. Mesela; öyleymiş gibi sanmak, ümit etmek ama bulamamak, kendi kendine düğümler atıp kendi kendine çözümler bulmak, kimi zaman engin denizlerde yalnız bir yelkenli, kimi zaman uçmayı yeni öğrenmiş bir martı olmak. Bir danteli coşkuyla örüp örüp sonra hata yaptığını farkedip sökmek, sonra yeni baştan...Umut denen kelime en çok böyle zamanlarda işe yarar. Duvarın arkasındaki manzarada daha neler mi var, çekmeceler... Bir çekerseniz görürsünüz, yılları çekmecelere koymuşlar, üzerini eski eşyalarla kapatmışlar, anılarını ara ki bulasın.Anılardan ne medet umuyorsak?Öyle demeyin çok şey umulur anılardan. Anılar bizim düşünce dünyamızın köşe taşlarıdır, bazı değerleri onlarla yükseltiriz, bazı alışkanlıklarımızı onlarla ediniriz. Anılarda yargılarız kendimizi, anılar yüzünden geceleri uykusuz kalırız. Anı deyip geçmemeli yani.Kişinin duvarını aştıkça biraz da kendimizi görürüz. "Ben de bir keresinde böyle hissetmiştim, evet orada ben de böyle olmasını umut ederdim. Senin yerinde olsaydım ben de senin davrandığın gibi davranırdım"Ve sonuç...Yalnızlığınızı arttırdığını zannettiğiniz insanla paylaşabileceğiniz güzel birşeyler de varmış. Duvar yıkılınca anladınız. Zaten bazı şeyler ummadığınız gibi olduğu için hayat zevk veriyor ya...Duvarını yıkabildiğiniz insanlar gerçek dost olmaya adaydırlar, gerçek dostlarsa duvarın arkasındaki bahçelerde akşamı yaşadığınız menekşeleri size cömertçe sunabilen insanlardır. Dost arayışı kolay bir arayış değildir.Duvar yıkmaya var mısınız?
