Elhamdülillah

Papaz aşıkları bizden nefret ediyormuş; Elhamdülillah!

Haham sevdalıları bizden gıcık kapıyormuş; Elhamdülillah!

Kardinallere "iftar duası yaptıranlar" bize beddua ediyormuş; Elhamdülillah!

Müslüman Türk milletinin çocuklarına "İncil seansları uygulayanlar" yazlılarımızı okuyunca ifrit oluyormuş; Elhamdülillah!

Cenneti semt pazarına çevirenler, "cennete ancak Müslüman olanlar girecek" İslam gerçeğini dile getirdik diye bizden kıl kapıyormuş; Elhamdülillah!

Coni hayranları, Mehmetçik Muhammed (as) kökünden gelir ve askerlik peygamber ocağıdır dediğimiz için sinir oluyormuş; Elhamdülillah!

ABD'de veya diğer Batı ülkelerinde koca koca binaları görüp baygınlık geçirenler, "Allah sayıya veya maddi güce değil, kalpteki imana bakar" dedik diye bizi eleştiriyormuş; Elhamdülillah!

"Bu vatan bizimdir bizim kalacak" dediğimiz için, vatan haini ilan edildik; Elhamdülillah!

"Bu asker, amcamızdır, dayımızıdır, ağabeyimizdir" dedik diye casus ilan edildik; Elhamdülillah!

Ülkeyi misyonerlerin cirit attığı alan haline getirenler, misyonerlik dinî değil siyasî bir harekettir dedik diye deli divane oluyormuş; Elhamdülillah!

İnsanları "cevşen" ortak paydasında bir araya getirenler, "ortak payda kelime-i şahadettir" dedik diye kızıyormuş; Elhamdülillah!

'Şubat Soğuğu'nda sörf yapanlar, "donuyoruuuz" demediğimiz için bizden acayip rahatsız oluyorlarmış; Elhamdülillah!

28 Şubat Sivil Senaryosunda faaliyetlerini ikiye katlayanlar, hizmetlerine hizmet ekleyenler(!) bu süreçte eşine ender rastlanır bir takibat ve haksızlığa uğramamıza, sadece İstanbul'da üç kolejimizin haksız yere kapatılıp, çalışmayan kurumlarımıza trilyonlarca ceza kesilmesine rağmen, hala niye bizi, askere, devlete, vatana hakaret ettiremediği için kendi kendini yiyormuş; Elhamdülillah!

28 Şubat Sivil Senaryosunda (28 Şubat askerî olmaktan çok sivil bir senaryodur bana göre. M.K.) uluslararası karanlık örgütlerle aynı fotoğraf karesinde yer alanlar bizi süfli emellerine alet edemedikleri için dudak kemiriyormuş; Elhamdülillah!

Allah'ın; "Yahudileri ve Hıristiyanları dost edinmeyin" kesin emrine rağmen onları dost edinenler, bizleri dost kabul etmiyormuş; Elhamdülillah!

Allah'ın; "Kim ki Yahudileri ve Hıristiyanlar dost edinirse mutlaka o da onlardandır" hükmünün muhatapları kendilerine yanımızda hiçbir zaman yer bulamadılar; Elhamdülillah!

Değişmedik; Elhamdülillah!

"Tavhid'e" "Teslis'i" bulamaya çalışanlar öyle nefret ediyormuş ki bizden...; Elhamdülillah!

Kişi sevdiğiyle beraber haşrolacak; Elhamdülillah!

Dün "küfür" dediğimize bugün "Hak" demedik; Elhamdülillah!

Dün "kara" dediğimize, bugün "ak" demedik; Elhamdülillah!

Dün "tehlikelidir" dediğimize, bugün "tehlikesizdir" demedik; Elhamdülillah!

Dinini üç kuruşluk dünya menfaatine satanlardan olmadık; Elhamdülillah!

İnancımıza, ahlakımıza, örfümüze uygun düşmediği için 100-200 milyon dolarlık reklamları, bir kitabına uydurup yayınlamadık; Elhamdülillah!

Biz, 100-200 milyon dolarları elimizin tersiyle iterken, bizi maddeci ilan edenler, aslında kendilerini anlatıyormuş; Elhamdülillah!

Kimseye minnet borcumuz yok; Elhamdülillah!

Himmet ve minnet borçlu olanlar, borçlarını, kendi istedikleri gibi değil, alacaklı nasıl tahsil etmek isterse öyle ödemek zorunda olduğunu hiçbir zaman unutmadık; Elhamdülillah!

Bizler;

Dün ne söylüyor idiyse bugün de aynısını söyleyen;

Dün söylediklerini bugün kimsenin yalanlayamadığı,

Dün yaptığı tespitler bugün ve yarın bir bir gerçekleşen;

Bir fert de kalsam, bu vatana, bu millete ve bu milletin değerlerine hizmet etmeye devam edeceğim diyen;

Mücadelesini, "Benim uğraşım; yarın mahşer gününde Allah bana; "Haydar kulum! Tamam da sen ne yaptın?" sorduğunda; 'Ey Rabbim! Ben de şunları şunları yaptım" demek içindir' şeklinde özetleyen;

Özü doğru;

Sözü doğru;

Delikanlı mı delikanlı;

Yiğit mi yiğit;

Mert mi mert;

Kalbi iman dolu;

Yüreği mertlikle coşan;

Bir liderimiz var; Elhamdülillah!

Bizim farkımız budur; Elhamdülillah!

Binlerce kez Elhamdülillah!

Elhamdülillah!

Elhamdülillah!

Kullar unutsa da Allah unutmaz

Yıl 1998'te biz bir gurup arkadaşı Prof. Dr. Haydar Baş hocam İstanbul'da bir büroda şunları söylemişti: "Ülkemiz hedef tahtasına konmuştur. Bu milleti önce Hıristiyan yapacaklar, sonra da asıl gaye olan ülkeyi bölme işine girişecekler. İlk olarak ülkede hatırı sayılır ne kadar alim, fazıl, sözü dinlenir insan varsa, ekipler oluşturup, hepsini birer birer ziyaret edip bu tehlikeli süreci haber verin" emrini vermişti. İçinde benim de bulunduğum ekipler herkese, ama herkese bugün geldiğimiz durumu taa 1998 tarihinde anlattık. Kimi "vay bee!" dedi. Kimi o sihirli kelimeyi kullandı; "Cemaatlerarasında taassuba sebebiyet vermemek lazım." Kimi de tam bir mümin(!) örneği sergiledi; "Allah büyüktür, dinine sahip çıkar." Söylemek gerekirdi; "Allah büyük amenna da sen bostan korkuluğu olasın diye mi yaratıldın?"

Benim de içinde bulunduğum grubun gittiği hocaefendi anlattıklarımızı ilk kez duyuyordu.

Biz yapılanları anlattıkça o büyük bir şaşkınlık içinde bir yandan bizi dinliyor, bir yandan da M.Ü İlahiyat Fakültesinden olan profesöre manalı manalı bakıyordu.

Şu sözler o hocaefendiye aittir.

"Biz kolejimizi çalıştıramadığımız için onlara devrettik. Aradan üç ay geçti bizim çocukları okuldan uzaklaştırdılar. Okutman diye yabancı adamlar okula alındı. Kimi İngiliz, kimi ABD'li. Güya İngilizce öğretmek için geliyormuş okula. Robert Koleji'nin müdürü de on beş günde bir okula geliyor. Para almıyormuş, "pir aşkına" yapıyormuş hizmetini."

Söz konusu hocaefendi ve akademisyen kim diye merak eden olursa isimleri bendedir.

Bir konferans vesilesiyle bulunduğum Gaziantep'te çevresinde hatırı sayılır bir zata bugün gelinen noktayı anlattığım zaman ne bu kadar kilise sayısı vardı, ne bu kadar Hıristiyan olan genç ve ne de bu kadar sayıda dağıtılan İncil.

O ise bana; "Allah büyüktür, dininin sahibidir, bu dine bir şey olmaz" diyordu.

Bütün bunlardan sonra insan şunu sormadan edemiyor; "Allah'ın nuruyla olaylara bakan mümin feraseti, hani nerede?"

Biz, yarın ruz-u mahşerde yaptığımızdan hiç utanmayacağız.