Günler birbirlerini kovalar,Saçarak alma kırışıkdüşer,Çocuktum, gençtim derİken, birden yaşlı oluverirsin de nasıl oldu yahudemeye fırsatın olmaz...Çünkü zaman kendi alanında koşup gidiyor;gün gecenin, gece gününardında amansız takipte...Ömür, beyhude mi geçiyor,yoksa tamamıyla anlamlı mı hayat...Kendisini bu noktada sıkçaSorgulayan, doğru, tutarlıve değerli yaşamada mesafeKateder şüphesiz...Her işinde bir mana, bir amaç, kıymetli bir hedef olur, güzellik olur...O zaman ki hayat yaşanılası olur, gün aydınlık ola dakoşulası, gayret edilesi olur...Aksi düşünüldüğünde, sadece yaşamak için yaşamak olurki bu tamamen keşif huzursuzlukları, keyifsizliğin, mutsuzluğun izdüşümüdür...Bütün bir hayatın içinde tekbir nefsin bile büyük lütuf olduğu inancındaki insan. her dua kendini yenileyerek, anlamlandırarak güzel ve hakikat olanı yaşama yaşatma derdiyle dolup taşmalı...Herşeye daha bir ibretle bakmalı, manayı ve künhü, özü anlama ve idrak sayini artırmalı...Çünkü gün gecenin, gece günün ardında hızla akıp gidiyor...Ömürler tükeniyor, tükeniyor...Vesselam...
Ahmet Emin Bektaş / diğer yazıları
- Sancaktar / 11.05.2020
- Ve yemneunel maun... / 15.07.2013
- Gerçek hayat başlar / 12.07.2013
- İçini söyle! / 11.07.2013
- Yaz'da Ramazan / 09.07.2013
- Sabah ezanları / 04.07.2013
- Kimin adamısın? / 03.07.2013
- Akiller / 01.07.2013
- Kapanmayan yara / 28.06.2013
- Zor olan... / 27.06.2013
- Ve yemneunel maun... / 15.07.2013
- Gerçek hayat başlar / 12.07.2013
- İçini söyle! / 11.07.2013
- Yaz'da Ramazan / 09.07.2013
- Sabah ezanları / 04.07.2013
- Kimin adamısın? / 03.07.2013
- Akiller / 01.07.2013
- Kapanmayan yara / 28.06.2013
- Zor olan... / 27.06.2013