ODTÜ Amatör Astronomi Topluluğu'ndan edinilen bilgiye göre, her yıl 16-19 Kasım'da gerçekleşen Aslan (Leonid) göktaşı yağmuru, bu yıl daha hareketli olacak. Olağan bir Aslan göktaşı yağmurunda saatte 10-15 kadar göktaşı izlenebilirken, bu yıl koşulların dakikada 10-12 göktaşı görülebilecek kadar uygun olabileceği hesaplanıyor. En büyük Aslan göktaşı yağmuru Avrupa, Batı Afrika, Kuzey ve Orta Amerika'da gözlemlenecek. Göktaşı yoğunluğunun ilk olarak TSİ 06.00'da, ikinci olarak da TSİ 12.35'te maksimum seviyeye ulaşacağı hesaplanıyor. Türkiye ile birlikte Avrupa ve Batı Afrika'dan izlenebilecek ilk maksimumda 15 dakikada 200-300 kadar göktaşı izlenebilecek. Kuzey ve Orta Amerika'dan gözlemlenebilecek ikinci maksimumda ise 15 dakikada 150-350 kadar göktaşı görülebilecek. Göktaşı yağmurunun gerçekleşeceği gece dolunaydan yalnızca bir gün önce olması ve maksimum etkinliğin görüleceği saatte havanın aydınlanmaya başlaması dolayısıyla göktaşı sayısı şehirden şehire değişiklik gösterirken, Türkiye'nin batısında, doğusuna göre daha çok göktaşının görülmesi bekleniyor. Bu yıl gerçekleşecek Aslan göktaşı yağmurunun bir daha 2099'a kadar görülmeyeceği tahmin ediliyor.

Aslan yağmurunun kaynağı

Aslan göktaşı yağmurunun kaynağı 1866 yılında keşfedilen Tempel-Tuttle kuyruklu yıldızı. Bu yıl Dünya, son kez Tempel-Tuttle'ın arkasında bıraktığı kum, bezelye ya da çakıl taşı büyüklüğünde tanelerden oluşan zengin artık madde yığınlarının içinden geçecek. Tempel-Tuttle kuyrukluyıldızının ayrıcalığı ise yörüngesinin Dünya yörüngesiyle neredeyse çakışıyor olması. Böylece, kuyrukluyıldızın arkasında bıraktığı artık madde, heryıl 16-19 Kasım arası saniyede 71 kilometre hızla atmosfere girdiğinde buharlaşarak göktaşları olarak izlenebiliyor. Birbirlerine paralel ilerleyen göktaşları, perspektif etkisiyle Aslan takımyıldızında belirli bir noktadan çıkıyormuş gibi göründükleri için bu göktaşı yağmuruna "Aslan yağmuru" olarak adlandırılıyor. Kuyrukluyıldızlar, birkaç kilometre çapında, uzayda taklalar atarak ilerleyen ve uçucu gaz, toz ve organik maddece zengin buzdağları olarak tanımlanıyor. Güneş'e her yakın geçişlerinde bu gaz,toz ve organik madde buharlaşarak kuyruğu oluşturuyor.