Gönül ağlar

Göz ağlar, gönül ağlar sır ağlar. İnsanoğlu yeryüzüne gönderildiğinden beridir derdine ağlar. Allah (cc) bazılarına diğerlerinden daha çok dert verir. Kendisini daha çok ansınlar, hatırlasınlar diye.İnsan derde gark olunca genellikle hemen Rabbini hatırlar. Ona iltica eder. Dertsiz kaldığında şükretmeyi unutabilir. Dericinin sevdiği deriyi yerden yere çalması gibi Allah (cc) da sevdiği kullarını dertten alıp derde koyarmış.Dertten alınıp derde koyulan insan haline hamd etmelidir. Çünkü Allah (cc)  onunla birliktedir. Allah (cc) mahzun kalplerde bulunur. Ancak Allah'tan dert istenmez afiyet istenir. Dert gelince de sabredilir."Takva sahibinin hali, Allah'tan korkma halidir. Gözleri yaşlıdır. Her an nefsini muhasebe eder. Bazen korkusundan, bazen hayâsından, bazen Allah'ın, kalbine olan heybet tecellisinden, bazen yaptığı hata yüzünden, bazen de aşkından ağlar. Kısaca ağlar, hep ağlar? Bazen gözü ile, bazen kalbi ile, bazen sırrı ile ağlar? Hülasa-i kelam; o hangi sebeple  ve hangi alemde ağlarsa ağlasın, gözyaşları Allah içindir. Onun için Allah onun ağlamasını sevmiştir. Kur'an-ı Kerim'de 'Onlar ağlar ve çeneleri üzerine kapanırlar?' buyrularak onların hali anlatılır" (İslam ve Mevlana, Prof. Dr. Haydar Baş, s. 249).En güzel elbise takva elbisesidir. Takva sahibinin kalbi uyanıktır. Bu uyanıklık nedeniyle hassasiyeti artmıştır. Hassas gönüllere sahip olanların ister istemez gözleri de yaşlıdır. Çünkü onlar murakabe ve müşahade halindedirler. Muhabbetullah ve havfullah onların halleridir. Allah (cc) bizlere de onların halleriyle hallenmeyi nasip etsin.Esasen insanın üzerinde düşünüp ağlayacağı pek çok hakikat vardır. Boşuna dememişlerdir: "Derdin dahi çoktur senin/Gülme gülme ağla gönül." İnsanı son nefes hali, kabir hayatı, mahşer yeri, mizan terazi beklemektedir. Mümin dışından gülümsemeli, içinden ağlamalıdır. "Yaşarmayan gözden Sana sığınırım" diyor Rasulullah Efendimiz. Kalplerimizin katılığından da Allah'a sığınırız.