Hazreti Osman'ın kanındaki Muaviye'nin eli

Müslümanların parçalanmaması, İslam dininin rükünlerinin sarsılmaması için azami gayret sarf eden İmam Ali (r.a.), yalnız Hz. Osman'ın hilafetinde değil kendisinden önce hilafet makamına oturan bütün halifelerin sıkıntılarında aranılan insan olmuştur. Hz. Ömer hilafetinde, Medine'den ayrılıp sefere çıktığında yerine İmam Ali'yi (r.a.) vekil bırakmıştır.Hz. Osman, altı kişilik şuranın demokratik seçimiyle halife seçildikten sonra sahabenin içinde huzursuzluklar başlamıştır. Hz. Ebu Bekir'in oğlu Muhammed ve kızı Peygamber (s.a.a.) eşi Hz. Ayşe (r.anha) bu hilafete karşı çıkan ilkler olmuştur. Resulullah'a (s.a.a.) karşı alaycı ve aşağılayıcı hareketler yapmış olduğundan sürgüne gönderilen amcası Hakem b. Ebil'l-As'ı Medine'ye getirmiştir. Oğlu Haris b. Hakem'i Medine pazarına memur tayin etti. Hakem'in diğer oğlu Mervan'ı da kendisine vezir ve müsteşar yaptı. Ailesine karşı gayet yumuşak ve hilm sahibi olan Hz. Osman, Abdullah b. Mes'ud, Ebuzer el-Gifari, Ammar b. Yasir gibi sahabelere (1) takınmış olduğu sert tavırla fitneye sebebiyet veriyordu. Taberi, Dineveri, Suyuti ve diğerleri, Resulullah (s.a.a.), Hz. Ebu Bekir ve Hz. Ömer zamanında dinde olmayan birçok şeyi ortaya çıkardığını zikretmişlerdir. Nitekim dinde ilk defa ikta (mülkiyeti devletin, kullanımı şahıslar eliyle olup elde edilen gelirlerin asker ve sivil erkânın maaşlarında kullanılması) araziler veren, ilk kez alçak sesle tekbir alan, Cuma günü dış ezanı ilk kez okutan, bayram günü hutbeyi namazdan önce ilk okuyan, ilk defa zekât vermeyi insanların kendi vicdanlarına bırakan, ilk kez atlardan zekât alan -Peygamber(s.a.a.), at ve köleleri zekâttan muaf tutmuştu- ve ilk defa koru (devlet malı deve ve atların otlağı, Peygamber efendimizin koru ancak devlet içindir, hadisi şerif vardır.) edinen Hz. Osman'dır. (2) Bunlar, devletin başkenti ve kalbi durumunda olan Medine'de cereyan eden hadiseler idi. Diğer İslam vilayetlerinde Hz. Osman'a kızan ve O'na kin besleyen fakirlik ve yoksulluktan bunalmış savaşanlar tabakası oluştu. Hz. Osman'ın görevlendirdiği akrabası olan valiler, ganimetlerin ancak Allah için olduğunu, savaşanların hakkının ise, kendilerine verilecek az bir miktar maaştan ibaret olduğunu iddia ediyorlardı. (3) Böylece Mısır, Basra ve Küfe'den 600'er kişilik gruplar yola çıktı. Amaçları ve hedefleri halifeyi düşürmekti. İmam Ali (r.a.) araya girerek bütün grupları vilayetlere geri döndürmüştür. Mısır'dan gelen grup Mervan b. Hakem'in yazmış olduğu mektubu Mısır'a dönüş yolunda yakalayınca, tekrar Medine'ye geri dönüp Hz. Osman'dan Mervan'ın onlara iadesini istediler. O da asilerin bu isteğini cevapsız bıraktı. Halife en çok güvendiği Şam valisi ve akrabası Muaviye'den acil yardım istedi. Yirmi iki gün boyunca halifenin evini kuşattılar. O sırada halifeyi koruyan İmam Ali ve oğulları İmam Hasan ve İmam Hüseyin idi. Şam valisi Muaviye, ordusu olduğu halde Hz. Osman'ın katline duyarsız kalmış, hatta halife olabilmek için asilerle birlik olmuştur. Amr b. As bu arada Medine'den kaçarak çıkmış hiçbir olaya el sürmemiştir. Medine halkı ise halifenin yanında yer almamış ve O'nu savunmasız bırakmışlardır. Muaviye İslam tarihinde halifenin emrine karşı gelen ilk vali olmuştur. 85 bin kişilik ordusunun kılını bile kıpırdatmamıştır. Şimdi bu asi vali, nasıl Hz. Osman'ın kanını isteyebilir? O kanı bizzat kendisi akıtmıştır.1- İslam Tarihi Prof. Dr. H. İbrahim Hasan Cilt:2 S:27 Kayıhan Yayınları.2- Age. s: 28.3- Age. s: 30-31.