Hilafet kimin hakkıydı?-II

(dünden devam…)

İslam'da halifenin seçim usulü:

İslam'da halife seçimi usulü ile ilgili Kur'an-ı Kerim'den birkaç ayet örnek verebiliriz:

1- "Ey Muhammed! Hani Rabbin meleklere, 'Ben muhakkak yeryüzünde bir halife yaratacağım' demişti." (Bakara, 30).

2- "Ey Davut! Seni yeryüzünde halife kıldık." (Sa'd, 26).

3- "Ey İbrahim! Seni insanlara imam ettim." (Bakara, 124).

4- "Ve içlerinden sabrettikleri zaman, emrimizle doğru yola iletir imamları çağıracağız." (Secde, 24).

5- "Onlar Allah'ın indirdiğini istemediler. Böylece amelleri boşa gitti." (Muhammed, 9).

6- "Rabbin dilediğini yaratır ve seçer, onların seçme hakkı yoktur." (Kasas, 68).  

Bu ayetlere göre Allah (c.c.) bu önderleri bizim seçimimize bırakmıyor, kendisi seçiyor.

Hz. Fâtıma'nın hilafetle ilgili düşünceleri:

Hz. Fâtıma vefatı ile neticelenen hastalığında kendisini ziyarete gelen Muhacir ve Ensar'ın kadınlarına şöyle buyurmuştur: "Allah'a and olsun ki, dünyanızı sevmediğim, erkeklerinize darıldığım halde sabahladım. Onları denedikten sonra uzağa attım. Sınadıktan sonra gevşeklik, başı taşa vurmak, mızrağın çatlaması, görüşlerin bozulması ve isteklerin sapması ne de kötüdür! Allah onlara gazaplandı. Çaresizlikten onun (Fedek ve hilafetin)yularını onlara taktım, onu onlara yükledim, diyeceğimi dedim. Zalim kavim hayır görmesin.

Yazıklar olsun onlara hilafeti; risalet kökünden/merkezinden, nübüvvet ve delalet temelinden, Cebrail'in indiği evden, din ve dünya işlerinde âlim olanın elinden çıkardılar. Ali'den intikam almalarının sebebi ne idi? Allah'a and olsun ki, O'nun kılıcının kimseyi tanımamasından, ölüme imtina etmemesinden, düşmanları çiğnemesinden, kılıcının darbesinden ve Allah rızası için olan öfkesinden dolayı O'ndan intikam aldılar.

Allah'a and olsun  ki, eğer mani olmasaydılar, Resûlullah'ın Ali'ye bıraktığı önderliği, hilafet devesinin ipini Ali'ye  bıraksalardı, bu  deve onları doğru yola götürürdü, kimseyi yaralamazdı, yürümesi ağırlaşmazdı, binicisi yorulmazdı. Onları temiz su kaynağına götürürdü, onları doyurup geri getirirdi." (İbn-i Ebi'l Hadid, Nehcü'l-Belağa Şerhi, c.16, s.236).

Hz. Fâtıma, Medine'deki mescide Peygamber Efendimizin vefatından sonra gidip sahabe-i kiramın çoğunluğunun olduğu ortamda yaptığı konuşmada da Fedek ve hilafet hakkını savunmuştur. (Prof. Dr. Haydar Baş, Hz. Fâtıma).

Hz. Ali'nin hilafetle ilgili düşünceleri:

Hz Ali bu konuda şunları söylüyor: "Allah'a and olsun ki, hiçbir zaman Arab'ın Peygamberden sonra imamet ve liderliği O'nun Ehl-i Beyt'inden alacağı, hilafeti benden uzaklaştıracağı aklımın ucundan geçmezdi.

Beni üzen halkın biat etmek için falancanın etrafında toplanmasıydı. Elimi çektim ta ki; gözlerimle gördüm, bir grup İslam'dan çıkmış, Hz. Muhammed'in (s.a.v.) dinini yok etmek istiyorlardı. Eğer İslam ve ehline yardım etmezsem İslam'ın parçalanıp yok olmasına tanık olmaktan korktum. Bunun acısı benim için halifelik ve hükümetten mahrum olmaktan daha büyüktü. Çünkü birkaç günlük dünya kârıdır ki zelil olup son bulacaktır. Serabın sona erdiği veya bulutların birbirinden koptuğu gibi. Ama ben bu gelişmelere karşı ayaklandım ve bâtıl ortadan kalkıp, yok oldu. Din ayakta kalıp sağlamlaştı."

İmam Ali (a.s.)buyurdu ki: "Resûlullah (s.a.v.) bana hitaben buyurdu ki: Sen Kabe'nin menzilindesin, sana gelirler, sen gitmezsin. Şayet bu toplum  sana gelip hilafeti teslim ederse kabul et, vermezler ise bırak yanlarına gitme ta ki onlar sana gelsin." (Usdü'l-Gabe fi Ma'rifet el-Sahabe, el-Cezri, s.112).

İmam Gazali'nin hilafetle ilgili düşünceleri:

Hilafet meselesi ile ilgili Hüccet'ül-İslam Ebu Hamid Muhammed b. Muhammed Gazali'nin ifadelerine bakalım: "… Fakat (hilafet konusunda) delil bütün açıklığıyla ortaya çıktı ve konu aydınlandı. Cumhur (Müslümanların tamamına yakın çoğunluğu) Gadir-i Hum hutbesindeki hadisin metnindeki şeksiz ve şüphesiz tam icma ve ittifak ettiler. Orada Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyuruyordu: 'Ben kimin idarecisi ve velisi isem, Ali de onun idarecisi ve velisidir.'

Resûlullah hutbesini bitirir bitirmez Hz. Ömer, derhal, 'Yaşa, yaşa bravo sana ey Hasan'ın babası! Sen artık bizim velimiz, kadın erkek bütün mü'minlerin velisi oldun' diyerek kutladı.

Fakat daha sonraları makam ihtirası yüzünden heva ve heves galip geldi. Risalet koltuğuna sarılmak ağır bastı. Samimiyetleri yok oldu. Nefislerinin heva kâseleri onları demleyip başlarını döndürdü. Böylece kendisinden sonra vekil bırakan Resûlullah'tan yüz çevirdiler. O'na sırtlarını döndüler. Kur'an'ın ahkâmını az bir pahaya sattılar. Allah'a karşı işledikleri bu iş, ne kötü bir iştir.

Dolayısı ile icmayla sabit naslara aykırı olarak teviller üretmek bâtıldır. Hz. Ebubekir'in hilafeti geçerli değildir. Eğer onun hilafetini kurtarmak için 'icma hâsıl olmuştu' derseniz, şüphesiz bu da doğru değildir. Hz. Ebubekir'in hilafetinde icma yoktur. Nasıl olsun ki? Hz. Abbas ve evlatları, Hz. Ali, zevcesi Hz. Fâtıma ve evlatlarının hiçbirisi biat halkasında bulunmadılar. Dahası, Sakife'de bulunanların bile birçoğu muhalefet ederek oradan ayrıldılar." (İmam Gazali, Sırrı'ul Alemeyn ve Keşf'i Ma Fi'd-Dareyn, s.16-18). (devam edecek…)