İmam Ali yine şöyle buyurmuştur:
"Allah'ın, dostlarında bulunmasından hoşlanmadığı şeylerde sana en az yardım eden, acı da olsa sana hakkı söyleyen kişileri seç; her ne kadar sana hoş gelmese de... Takva ehli olan sadık kişilerle dost ol, seni övmemelerini iste; yapmadığın batıl bir işle seni sevindirmesinler. Çünkü fazla övünme, insanın kendini beğenmesine neden olur, azgınlığa sürükler."
Yönetici İslam'ın kuralları çerçevesinde halkının kendisinden hoşnut olmasına gayret etmelidir. Bu konuda Hz. Peygamber (s.a.v) şöyle buyurmuştur:
"Ümmetimin en hayırlı idarecileri; sizlerin onları, onların da sizi sevdiği idarecilerdir. İdarecilerin en kötüleri ise sizlerin onlara, onların da sizlere kızdığı ve lanet ettiği kimselerdir."
Lider olan kişinin, kendisine gelerek övgüler yağdıranlara aldanmaması, bütün halkın da onun gibi kendisinden razı olduğunu düşünmemesi gerekir. Çünkü kendisini öven kimse, bunu ondan korktuğu için yapmaktadır. İdarecinin, halkın dilinde dolaşan kusurlarını ve asıl hâlini öğrenmesi için, itimat ettiği kimseleri görevlendirip halkın içine göndermesi ve hakkında ne düşündüklerini sordurması gerekir.
Yöneticinin asli görevlerinden bir tanesi de fakirlik konusudur. Fakirlere yardım etmek yöneticinin vazifesi değildir, onun vazifesi fakirliği öldürmektir. Zira imam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: "Fakirlik bir insan şekline bürünmüş olsaydı onu öldürürdüm."
Kısacası İmam Ali (a.s)'a göre bir yöneticide bulunması gereken sıfat ve özellikler şunlardır;
1- Allah'dan korkmak 2- Vergi toplamak. 3- Düşmana karşı tedbir almak ve gerekirse savaşmak. 4- Halkı ıslah etmek. 5- Memleketi imar etmek. 6- Allah'a itaat etmek. 7- Allah'a kalp, el ve lisan ile yardım etmek. 8- Nefsi kontrol altına almak. 9- Salih amel yapmayı ilke edinmek. 10- helal olmayan şeylerden sakınmak. 11- Halka karşı insaflı, merhametli olmak. 12- Halkı sevmek, onlara lütufta bulunmayı huy edinmek. 13- Halka karşı gaddar ve acımasız olmamak. 14- Kendisi gibi inananları dinde kardeş, diğerlerini ise yaratılışta eş ve denk olarak kabul etmek. 15- Affedici olmak. 16- Sorumlu olduğunu bir an olsun unutmamak. 17- Yönetimin kendisi için bir imtihan vesilesi olduğunu bilmek. 18- Allah'a karşı savaş açmamak. 19- Affederken pişman olmamak, cezalandırırken sevinmemek. 20- Kalbin fesada düşmesini engellemek. 21- Allah'a ve mahlûka karşı insaflı olmak. 22- İşlerde hakta orta yol ve adalette genel olanı yapmak. 23- Özel olanların rızasını genelin rızasına tercih etmemek. 24- Halkın ayıplarını araştıranları kendinden uzak tutmak. 25- Halkın ayıplarını örtmek. 26- Dedikoduculara inanmamak 27- Cimri, korkak ve haris ile meşveret etmemek. 28- Hakkı söyleyen takva ehli kişileri seçmek. 29- Övülmeyi reddetmek. 30- iyilik yapanla kötülük yapanı aynı düzeyde görmemek. 31- Halka güzel davranmak. 32- Salih sünneti yaşatmak. 33- Âlimlere ve hikmet sahiplerine danışmak. 34- Halkın sınıflara ayrılmış olduğunu bilmek ve usullere göre hareket etmek. 35- Halkın sığınağı olan orduyu güçlü kılmak. 36- Orduya; Allah, Resulü ve İmam için en fazla iyilik isteyen, en iffetli, en sabırlı, geç sinirlenen, kendisinden özür dilenince rahatlayan, zayıflara merhametli, güçlülere karşı gevşeklik göstermeyen, katılıkları tecavüze sevk etmeyen ve acizlikleri kendilerini hareketten alıkoymayan kimseleri komutan seçmek. 37- Toplumun şahsiyetlerine, iyi evlerin halkına, geçmişinde iyilik ve güzellik bulunanlara; gözü pek, kahraman, cömert, iyilik ve bağış sahiplerine katılmak. 38- İyi insanların işlerini gözetmek. 39- Yapılan iyiliği büyük görmemek. 40- Önemli şeyler yapacağım diye basit işleri ihmal etmemek. 41- Yöneticinin yanında en çok itibar gören kumandaları, askere yardımda cömert davrananlar, onlara yardım edenler, onların ve geride bıraktıkları ailelerinin ihtiyacını giderenler olmalıdır. 42- Kişinin eşraftan olması, yaptığı küçük işi yöneticinin büyük görmesine; kişinin düşkünlerden olması, yaptığı büyük işi yöneticinin küçük görmesine sebep olmamalıdır. 43- Büyük işleri, zor durumları, yöneticiyi şüpheye düşüren işleri Allah ve Resulüne döndürmek. 44- İnsanlar arasında hükmedecek kişileri; halkın en üstünlerinden, işlerden bunalmayacak, hasımlarına yenilmeyecek, hatada ısrar etmeyecek, hakkı tanıyınca uymada gecikmeyecek, nefsi tamaha yönelmeyecek, araştırmaksızın az bir anlayışla yetinmeyecek, şüpheli işleri herkesten iyi tanıyacak ve herkesten çok delile sarılan kişilerden seçmek. Yönetici böyle birinin hâkimliğini güzel üstlenmeli/güzel tutmalı, ona mal (maaş) vermede eli açık olmalıdır. 45- Memurları seçerken ve seçtikten sonra onların işlerine çok dikkat etmek. 46- Memurlara maaşlarını bol olarak vermek. 47- Memurları güvenilir ajanlar ile denetlemek. 48- Verginin toplanmasını ve vergi memurlarını denetlemek. 49- Tarıma önem vermek. 50- Kâtipleri güvenilir ve emin kişilerden seçmek ve durumlarını denetlemek. 51- Yönetici tüccarla, sanatkârlara karşı hayırla muamele etmeli ve memurlarına da onlara iyi davranmalarını söylemelidir. 52- Yoksul, muhtaç, darlıktan bunalmış, dertlerle boğuşan, kazançtan aciz olan aşağı tabakayı gözetmek. 53- Yetimlerin, yaşlıların hakkını da gözetmek. 54- Yönetici zamanının bir kısmını bizzat haksızlıklara uğrayanlara, ihtiyaçlarını, sıkıntılarını söylemek isteyenlere ayırmalıdır. 55- Yönetici askerlerinden, yardımcılarından, koruyucularından korkmadan, çekinmeden kendisi ile konuşmalarını sağlamalıdır. 56- Her günün işini o gün yapmak. 57- Vakitlerin en üstün olanını Allah'a ayırmak. 58- Halktan uzun müddet ayrı kalmamak. 59- Yönetici yakınlarının kanunlara karşı tutumlarına dikkat etmelidir. 60- Düşman, Allah'ın hoşnutluğuna ulaştıracak barışı teklif ederse, yönetici bunu kabul etmelidir. 61- Barış yaptıktan sonra düşmanına karşı her yönüyle uyanık olmak. 62- Ahde vefasızlık etmemek. 63- Kanlardan ve onları helal olmaksızın akıtmaktan sakınmak. 64- Yönetici halka karşı yaptığı iyiliği başlarına kakmaktan, onları minnet altında bırakmaktan ve yaptığını olduğundan çok gösterip övünmeye kalkışmaktan sakınmalıdır. 65- Yönetici zamanı gelmeyen işlerde acele etmekten, zamanı gelmiş işleri ihmal etmekten sakınmalıdır. 66- Yönetici herkesin hakkı olduğu bir şeyi kendine ayırmaktan, görmesi gereken ve herkesin bildiği şeyleri görmezlikten gelmekten sakınmalıdır. 67- Gazap ve öfkeden uzak durmak. 68- Kibir ve gururdan uzak durmak. 69- Kindar olmamak 70- Güzel sünnetlere zarar verecek yeni sünnetler çıkarmamak…
Allah'u Teâlâ bütün milletlere özellikle İslam toplumuna, halkı Müslüman olan ülkelere bu sıfatlara ve özelliklere sahip olan yöneticileri nasip buyursun inşaallah.
Selam ve dua ile…
"Allah'ın, dostlarında bulunmasından hoşlanmadığı şeylerde sana en az yardım eden, acı da olsa sana hakkı söyleyen kişileri seç; her ne kadar sana hoş gelmese de... Takva ehli olan sadık kişilerle dost ol, seni övmemelerini iste; yapmadığın batıl bir işle seni sevindirmesinler. Çünkü fazla övünme, insanın kendini beğenmesine neden olur, azgınlığa sürükler."
Yönetici İslam'ın kuralları çerçevesinde halkının kendisinden hoşnut olmasına gayret etmelidir. Bu konuda Hz. Peygamber (s.a.v) şöyle buyurmuştur:
"Ümmetimin en hayırlı idarecileri; sizlerin onları, onların da sizi sevdiği idarecilerdir. İdarecilerin en kötüleri ise sizlerin onlara, onların da sizlere kızdığı ve lanet ettiği kimselerdir."
Lider olan kişinin, kendisine gelerek övgüler yağdıranlara aldanmaması, bütün halkın da onun gibi kendisinden razı olduğunu düşünmemesi gerekir. Çünkü kendisini öven kimse, bunu ondan korktuğu için yapmaktadır. İdarecinin, halkın dilinde dolaşan kusurlarını ve asıl hâlini öğrenmesi için, itimat ettiği kimseleri görevlendirip halkın içine göndermesi ve hakkında ne düşündüklerini sordurması gerekir.
Yöneticinin asli görevlerinden bir tanesi de fakirlik konusudur. Fakirlere yardım etmek yöneticinin vazifesi değildir, onun vazifesi fakirliği öldürmektir. Zira imam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: "Fakirlik bir insan şekline bürünmüş olsaydı onu öldürürdüm."
Kısacası İmam Ali (a.s)'a göre bir yöneticide bulunması gereken sıfat ve özellikler şunlardır;
1- Allah'dan korkmak 2- Vergi toplamak. 3- Düşmana karşı tedbir almak ve gerekirse savaşmak. 4- Halkı ıslah etmek. 5- Memleketi imar etmek. 6- Allah'a itaat etmek. 7- Allah'a kalp, el ve lisan ile yardım etmek. 8- Nefsi kontrol altına almak. 9- Salih amel yapmayı ilke edinmek. 10- helal olmayan şeylerden sakınmak. 11- Halka karşı insaflı, merhametli olmak. 12- Halkı sevmek, onlara lütufta bulunmayı huy edinmek. 13- Halka karşı gaddar ve acımasız olmamak. 14- Kendisi gibi inananları dinde kardeş, diğerlerini ise yaratılışta eş ve denk olarak kabul etmek. 15- Affedici olmak. 16- Sorumlu olduğunu bir an olsun unutmamak. 17- Yönetimin kendisi için bir imtihan vesilesi olduğunu bilmek. 18- Allah'a karşı savaş açmamak. 19- Affederken pişman olmamak, cezalandırırken sevinmemek. 20- Kalbin fesada düşmesini engellemek. 21- Allah'a ve mahlûka karşı insaflı olmak. 22- İşlerde hakta orta yol ve adalette genel olanı yapmak. 23- Özel olanların rızasını genelin rızasına tercih etmemek. 24- Halkın ayıplarını araştıranları kendinden uzak tutmak. 25- Halkın ayıplarını örtmek. 26- Dedikoduculara inanmamak 27- Cimri, korkak ve haris ile meşveret etmemek. 28- Hakkı söyleyen takva ehli kişileri seçmek. 29- Övülmeyi reddetmek. 30- iyilik yapanla kötülük yapanı aynı düzeyde görmemek. 31- Halka güzel davranmak. 32- Salih sünneti yaşatmak. 33- Âlimlere ve hikmet sahiplerine danışmak. 34- Halkın sınıflara ayrılmış olduğunu bilmek ve usullere göre hareket etmek. 35- Halkın sığınağı olan orduyu güçlü kılmak. 36- Orduya; Allah, Resulü ve İmam için en fazla iyilik isteyen, en iffetli, en sabırlı, geç sinirlenen, kendisinden özür dilenince rahatlayan, zayıflara merhametli, güçlülere karşı gevşeklik göstermeyen, katılıkları tecavüze sevk etmeyen ve acizlikleri kendilerini hareketten alıkoymayan kimseleri komutan seçmek. 37- Toplumun şahsiyetlerine, iyi evlerin halkına, geçmişinde iyilik ve güzellik bulunanlara; gözü pek, kahraman, cömert, iyilik ve bağış sahiplerine katılmak. 38- İyi insanların işlerini gözetmek. 39- Yapılan iyiliği büyük görmemek. 40- Önemli şeyler yapacağım diye basit işleri ihmal etmemek. 41- Yöneticinin yanında en çok itibar gören kumandaları, askere yardımda cömert davrananlar, onlara yardım edenler, onların ve geride bıraktıkları ailelerinin ihtiyacını giderenler olmalıdır. 42- Kişinin eşraftan olması, yaptığı küçük işi yöneticinin büyük görmesine; kişinin düşkünlerden olması, yaptığı büyük işi yöneticinin küçük görmesine sebep olmamalıdır. 43- Büyük işleri, zor durumları, yöneticiyi şüpheye düşüren işleri Allah ve Resulüne döndürmek. 44- İnsanlar arasında hükmedecek kişileri; halkın en üstünlerinden, işlerden bunalmayacak, hasımlarına yenilmeyecek, hatada ısrar etmeyecek, hakkı tanıyınca uymada gecikmeyecek, nefsi tamaha yönelmeyecek, araştırmaksızın az bir anlayışla yetinmeyecek, şüpheli işleri herkesten iyi tanıyacak ve herkesten çok delile sarılan kişilerden seçmek. Yönetici böyle birinin hâkimliğini güzel üstlenmeli/güzel tutmalı, ona mal (maaş) vermede eli açık olmalıdır. 45- Memurları seçerken ve seçtikten sonra onların işlerine çok dikkat etmek. 46- Memurlara maaşlarını bol olarak vermek. 47- Memurları güvenilir ajanlar ile denetlemek. 48- Verginin toplanmasını ve vergi memurlarını denetlemek. 49- Tarıma önem vermek. 50- Kâtipleri güvenilir ve emin kişilerden seçmek ve durumlarını denetlemek. 51- Yönetici tüccarla, sanatkârlara karşı hayırla muamele etmeli ve memurlarına da onlara iyi davranmalarını söylemelidir. 52- Yoksul, muhtaç, darlıktan bunalmış, dertlerle boğuşan, kazançtan aciz olan aşağı tabakayı gözetmek. 53- Yetimlerin, yaşlıların hakkını da gözetmek. 54- Yönetici zamanının bir kısmını bizzat haksızlıklara uğrayanlara, ihtiyaçlarını, sıkıntılarını söylemek isteyenlere ayırmalıdır. 55- Yönetici askerlerinden, yardımcılarından, koruyucularından korkmadan, çekinmeden kendisi ile konuşmalarını sağlamalıdır. 56- Her günün işini o gün yapmak. 57- Vakitlerin en üstün olanını Allah'a ayırmak. 58- Halktan uzun müddet ayrı kalmamak. 59- Yönetici yakınlarının kanunlara karşı tutumlarına dikkat etmelidir. 60- Düşman, Allah'ın hoşnutluğuna ulaştıracak barışı teklif ederse, yönetici bunu kabul etmelidir. 61- Barış yaptıktan sonra düşmanına karşı her yönüyle uyanık olmak. 62- Ahde vefasızlık etmemek. 63- Kanlardan ve onları helal olmaksızın akıtmaktan sakınmak. 64- Yönetici halka karşı yaptığı iyiliği başlarına kakmaktan, onları minnet altında bırakmaktan ve yaptığını olduğundan çok gösterip övünmeye kalkışmaktan sakınmalıdır. 65- Yönetici zamanı gelmeyen işlerde acele etmekten, zamanı gelmiş işleri ihmal etmekten sakınmalıdır. 66- Yönetici herkesin hakkı olduğu bir şeyi kendine ayırmaktan, görmesi gereken ve herkesin bildiği şeyleri görmezlikten gelmekten sakınmalıdır. 67- Gazap ve öfkeden uzak durmak. 68- Kibir ve gururdan uzak durmak. 69- Kindar olmamak 70- Güzel sünnetlere zarar verecek yeni sünnetler çıkarmamak…
Allah'u Teâlâ bütün milletlere özellikle İslam toplumuna, halkı Müslüman olan ülkelere bu sıfatlara ve özelliklere sahip olan yöneticileri nasip buyursun inşaallah.
Selam ve dua ile…
Mehdi Aksu / diğer yazıları
- Eleştiri nedir ve nasıl olmalıdır? / 03.12.2012
- Maruf’a davet terk edilince değerler yozlaşır / 02.12.2012
- Hayırlı ümmetin önemli özelliği / 28.11.2012
- Marufa davet etmenin yöntemleri / 27.11.2012
- Marufa emretme ve münkerden nehyetme / 25.11.2012
- Bu mudur Ehl-i Beyt sevgisi / 22.11.2012
- İmam Hüseyin ve sünnet kavramı / 21.11.2012
- Muharrem aylarında genelde konuşulmayanlar / 20.11.2012
- İmam Hüseyin’i anlayabildik mi? / 19.11.2012
- Sönmeyen ebedi aşkın Hüseyin / 17.11.2012
- Maruf’a davet terk edilince değerler yozlaşır / 02.12.2012
- Hayırlı ümmetin önemli özelliği / 28.11.2012
- Marufa davet etmenin yöntemleri / 27.11.2012
- Marufa emretme ve münkerden nehyetme / 25.11.2012
- Bu mudur Ehl-i Beyt sevgisi / 22.11.2012
- İmam Hüseyin ve sünnet kavramı / 21.11.2012
- Muharrem aylarında genelde konuşulmayanlar / 20.11.2012
- İmam Hüseyin’i anlayabildik mi? / 19.11.2012
- Sönmeyen ebedi aşkın Hüseyin / 17.11.2012