İmam Ali'nin, Ebuzer'e Rebeze'ye sürgün edilirken söyledikleri

"Ey Ebuzer! Sen, Allah için kızdın. Kendisi için gazaplandığın kimseye ümit bağla. Bu kavim dünyaları için senden korktu. Sen de dinin için onlardan korktun. Senden korktukları şeyi onlara bırak, onlardan korktuğun şey için de onlardan kaç.

Onları menettiğin şeye ne kadar da muhtaçtırlar, sen ise menettikleri şeyden tamamen müstağnisin. Yarın kimin kazandığını, kimin daha çok gıpta edildiğini bileceksin.

Gökler ve yerler bir kula kapansa, eğer o kul Allah'tan sakındıysa, Allah ona bir çıkış yolu ihsan eder. Sana ancak hak arkadaş olur, senden yalnız batıl kaçar. Onların dünyalarını kabul etseydin, seni severlerdi; dünyadan bir şey alsaydın, sana eman verirlerdi."

Bu hutbesinde hâkimiyet kurmasının sebebini açıklamakta ve hak üzere olan bir önderin niteliklerini beyan etmektedir.

"Ey ruhları farklı, kalpleri dağınık, bedenleri burada, akılları kaybolmuş kimseler. Ben sizi hakka yöneltiyorum, siz ise aslanın kükremesinden kaçan keçi gibi kaçıyorsunuz.

Hayır, sizinle adaletin karanlığını gidermeye, hakkın eğriliğini düzeltmeye imkân yok! Allah'ım, şüphesiz sen bilirsin, bizim burada bulunuşumuz, dünya iktidarına meylimizden, geçici dünya malını isteyişimizden değildir.

Fakat biz dinin işaretlerini yeniden dikmek, beldelerini ıslah etmek istiyoruz. Böylece zulme uğrayan kulların güvene kavuşsun, terk edilen ve uygulanmayan hadlerin yeniden ikame olsun.

Allah'ım, ilk olarak mabuduna yönelen, işitip icabet edenlerdenim. Resulullah'tan (s.a.a) başka benden önce namaz kılan olmadı.

Şüphesiz bilirsiniz, namuslar, kanlar, ganimetler ve hü­kümler hususunda velayet sahibi olanların ve Müslümanlara önderlik edenlerin cimri olması doğru değildir.

Çünkü lider cimri olursa halkın malına göz diker; Aynı zamanda cahil de olmamalıdır; aksi taktirde bilgisizliğiyle onları yoldan çıkarır. Zalim de olmamalıdır; zira zalim olursa, zulmüyle onları birbirinden ayırır.

Adaletsizlik eden de olmamalıdır; aksı takdirde halkın mal ve servetine yazık eder, bir grubu diğerinden öne geçirir. Hüküm makamında rüşvet almamalıdır; zira rüşvete kapılan olursa hakları yok eder, hadleri görmezlikten gelir. Sünneti terk eden de olmamalıdır; aksi takdirde ümmeti helake sürükler."

Bu hutbesinde insanlara öğüt vermekte ve dünyadan sakındırmaktadır.

"Verdiği ve aldığı şeylere, nimetlerine ve imtihanlarına hamd ederiz. O, her şeyin gizlisini bilir ve her sır onun nezdinde aşikârdır. Göğüslerin gizlediğini, kem gözlerin sakladığını bilir. Kalbin lisanla, batının zahirle uyumlu olduğu bir tanıklıkla şahadet ederiz ki, ondan başka hiç bir ilah yoktur, Muhammed onun seçkini ve gönderdiğidir.

...Allah'a yemin olsun, bu gayet ciddidir, saka değildir, haktır, yalan değildir. Ölümü diyorum ben, işte ölüm meleği herkese sesini duyurdu, yolcuları süratle çağırdı.

Bunun için sakın insanların çokluğu seni aldatmasın. Senden önce dünyaya dalıp ölümün gelmeyeceğini sanarak mal yığan, malının tükenmesinden korkan ve cezalandırılmayacağını zannedenlere ölümün nasıl gelip çattığını, memleketinden nasıl ayırdığını ve güvenli verinden nasıl da koparıp aldığını, onları tabuta koyduğunu, insanların onu elden ele taşıdığını, omuzlarına alarak parmak uçla­rında tuttuklarını görmüşsündür.

Evet, uzun emellere kapılanları, sapasağlam evler inşa edenleri, çokça mal yığanları görmediniz mi? Evleri nasıl kabirlere dönmüş, yığdıkları hep boşa gitmiş, mallan varislere intikal etmiş, eşleri başkalarına kalmış; ne iyiliklerini arttırabilir ve ne de günahlarından tövbe edebilirler.

Kim takva elbisesini giyerse, hayırda başkalarını geçmiş ve amelleri kurtuluşuna neden olmuştur. Takvadan elde ettiğiniz hayrı ganimet bilin.

Cennet girmek için ona yakışan amellerde bulununuz. Çünkü dünya sizin için ebedi bir karargah olarak yaratılmamıştır. Aksine, ebedi yurda amellerle azık hazırlamak için geçiş yeri olarak yaratılmıştır. Ahirete azık hazırlamak için acele ediniz. Ayrılmak için atları eyerleyiniz." Nehc'ul Belaga 130-132 Hutbe