İnönü-Erdoğan benzerliği

Tayyip bey milli görüşün genç bir elemanıyken, belediye başkanıyken ve gömleğini çıkardıktan sonra ve de 9 yıllık başbakanlığı döneminde yanından hiç ayırmadığı bir can simidi veya oksijen tüpü var. Ne mi? CHP. Ne zaman sıkışsa, ne zaman verip de tutamadığı bir söz, icraat gündeme gelse, ne zaman iç-dış siyasette eleştirilere uğrasa hemen CHP havuzuna oltasını atıyor ve hiçte eli boş dönmüyor. Bir Dersim olaylarını gündem ediyor, bir camilerin ahıra çevrildiğini, siyasi menfaatleri için gündem ediyor. Bir Türkçe okunan ezandan vuruyor, dönüyor Menderes'in idamı ile bağlantı kuruyor, yetmiyor darbelerin altında CHP'yi arıyor. Tabi CHP hiç akıllanmayacak, her oltaya geliyor. Evet, bu millet yakın tarihinde çok acı şeyler yaşadı. Hafızalar hala taze. Bu acıların faturasını ise CHP'ye müebbet muhalefet olarak kesti millet. Ama CHP bunu bir türlü anlamadı, anlamak istemedi. Geçmişini aklamaya çalışırken Tayyip Erdoğan ve zihniyetinin malzemesi oldu, olmaya da devam ediyor. Bırak geçmişin yerinde kalsın. Eğer bir şey yapacaksan geçmişten ders al, ona göre siyasetini geliştir, milletle tanış, millet için çalış. İşte o zaman müebbet muhalefetin biter. Erdoğan her fırsatta İnönü'ye atıflarda, suçlamalarda bulunuyor. Bunun devlete, millete bir faydası var mı? Yok. Amaç ne? Milletin milli ve manevi duygularını harekete geçirip, günü kurtarmak, gündem değiştirmek. Ama bence Tayyip Erdoğan ve İsmet İnönü aynı karakter yapısına sahip iki lider. İkisi de ihtiraslarının peşinde, engel tanımayan, kural tanımayan, önüne çıkabilecek her türlü karşı anlayışı legal veya illegal olarak yok etmek isteyen kişiler. Ben öyle görüyorum. 38'den 50'ye kadar ki süreç ile 2002 ile günümüze kadar geçen süreç şekil olarak olmasa da mantık olarak aynı. İnönü tek adam olmak için paraya bile resmini koydurdu. Tayyip bey de taraf olmasan bertaraf olursun, anlayışını ortaya koydu. Bu anlayış sonucu insanlar Tayyip beyi peygambere benzetmeye çalıştılar, ona dokunmayı ibadet saydılar. Ona karşı olanlar ise (yargı mensubu, askeri, gazetecisi, iş adamı vs.) bertaraf oldular.   Yok efendim, o zaman ezan Türkçeye çevrildi, millet namazını bile doğru dürüst kılamıyordu. Eee şimdide namaz sonrası camilerde ayin yapılıyor. 1710 cami kapanırken açılan kilise ve kilise evlerin sayısı 40 bini buluyor. Ne fark var? İnönü'de Amerikan hayranıydı, Tayyip bey de. Nasıl mı? Teslimiyetçiliklerinden ötürü. 27 Şubat 1946 tarihinde,  ABD ile 10 milyon dolarlık kredi anlaşması yapılıyor. 10 yıl vadeli 10 milyon dolarlık kredi anlaşması. Ama şartlarına bakınca bugün Tayyip beyin Sami Ofer ile, mayınlı arazileri vermek istediği yahudilerle yapılan anlaşmalardan hiçbir farkı yok. Üstüne yabancı şirketlere devredilen madenleri artı madenden alınan verginin yüzde 2'lere düşürülmesi, toprak satışları vs. icraatları da katınca ortaya aynı mantık çıkıyor. Kadim dost (!) Amerika.    Bu kredi ve kullanım koşullarından bir ikisi yıllık karı 1.2 milyar TL olan Telekom'un 6.5 milyar TL'ye hem de 5 yıl vadeli satışıyla kıyaslayarak hatırlayalım; 1. Amerika Hükümeti Türkiye'ye nakit para vermeyecektir. Nakit para yerine, 10 milyon dolar tutarında, ABD'nin 2. Dünya Savaşı'nda kullanmış olduğu, savaş artığı silah, cephane, araç ve gereçler verilecektir. Türkiye, bu İkili Anlaşmanın yürürlüğe girmesinden 30 gün sonra, ABD'ye ilk taksit olarak, 4,5 milyon dolar ödeyecektir.                    2. Bu borçlanma için Türkiye Hükümeti, yılda yüzde 0.29 faiz ödeyecektir.3. Faiz dâhil olmak üzere yıllık taksitler, resmi kur üzerinden, ABD'nin Merkez Bankası'ndaki hesabına Türk Lirası olarak yatırılacaktır.4. ABD, Merkez Bankası'ndaki hesabından istediği gibi harcamalarda bulunacak, Türkiye'deki memurlarının ücretlerini yine bu hesaptan karşılayacaktır.                                               5. Türkiye'nin ABD'den 10 milyon dolar karşılığı aldığı savaş artığı malzemenin mülkiyet hakkı Amerikalılarda kalmıştır. (06-29-2011 Yılmaz Dikbaş halknet.com)