Jeff Bezos ve başarısızlığın on bin yolu

Amazon'un kurucusu Jeff Bezos otuz yıllık yöneticilik görevini geride bırakarak görevinden istifa edeceğini duyurmuştu. 

Amazon'un, şirket olarak değeri kuruluşundan beri 3000 kat artmış. Haberin ilgi çekici yönü, şirketin Covid-19 salgınında üç aylık satışları yıllık %44 artmış ve şirketin cirosu 100 milyar doları aşmış. 

Jeff Bezos'un görevini devretmesi Türkiye'de geniş yankı buldu. Öyle ya, başarılı olduğu halde niye görevinden ayrılıyor ki! Zira bizde görevden ayrılmak başarı kriteri ile değerlendirilmiyor. Aynı şekilde seçmen kriterlerinde de karne; işsizlik, ekonomi, enflasyon yargı dersleri yok. Hal böyle olunca, bırakın başarıyı, başarısızlık halinde bile görevi devretmek bizim kültürümüze yabancı bir kavram.

BTP lideri Hüseyin Baş; "Amazon'un kurucu CEO'su, dünyanın en zenginleri listesinde birçok kez birinci sırada yer almış, kurduğu şirket yılda ülkemiz kadar ciro yapan @JeffBezos bile görevinden ayrılıyor. Çok zor değil demek ki. Benim hâlâ umudum var. Belki bırakır." diyerek mesajı adreslerine teslim etti bile.

Ancak bu adreslerden üzerine alınan yok. 

Hatırlarsanız Muharrem İnce, CHP Genel Başkanı Kılıçdaroğlu ile girdiği yarışta; "çıkmışsın yenmiş, yenmiş de yenmiş, yenmiş de yenmiş." sözleri ile muhalefetin de başarısızlığı kabullenmek kavramına ne kadar yabancı olduğunu vurgulamıştı. 

İktidar için de aynısı geçerli. Her seferinde iktidarsın. Ama ekonomi düzelmiyor da düzelmiyor. Ama yine de görevi devretmiyor! 

Peki, seçmene ne demeli. Yıllardır aynı iktidarı seçtin de seçtin, seçtin de seçtin. Ama bir türlü ekonomiyi, işsizliği, pahalılığı ve kronik sorunlarını çözemiyor.

Yıllardır aynı, ama değişim yok! 

İktidar yöneticileri görevi devretmiyor. Muhalefet yöneticileri görevi devretmiyor. Seçmen aynı kişileri her seferinde seçiyor da seçiyor. Ülkemiz bir şekilde kısır döngüye girmiş durumda.

Sanırım iktidar da, muhalefet de, seçmen de Thomas Edison'un sözünü kendilerine rehber edinmiş. 

"Başarısız olmadım. İşe yaramayan 10.000 yol buldum."  

Milli Ekonomi Modeli gibi tek bir çözüm önümüzde dururken, çözümsüzlüğün 10.000 denemesinin bitmesini mi bekleyeceğiz! 

Sizce bu kaç yıl sürer?