Kalbi Hakk'ın tecelligâhı yapmak

İnsanın yaratılış gayesi kulluktur. Yani, Allah'ı bilmek ve her an O'nunla olmak maksadıyla yaratılan insanın, bu maksatlardan gayri her türlü hareketi, Hakk'ı bilmesi önünde bir engeldir.

İnsanı günaha, isyana sürükleyen bu tür davranışların sebebi ise, kısaca "mâsiva" olarak isimlendirilir. Yani, "dünya hayatına dalma" ve "Allah'tan uzaklaşma".

Dünya ve içindekiler, ruhun Allah'a yönelişine engel ise, bu mâsivadır. Yoksa insanın Hakk'a gidişine yardımcı olan, yaratılış gayesine hizmet eden dünya ve onun vasıtaları mâsiva sayılmaz.

"Biliniz ki, dünya hayatı oyun, oyalanma, süslenme, aranızda övünme, daha çok mal ve çocuk sahibi olma dâvâsından ibarettir" (Hadid, 20).

"Onlar âhirete bedel, dünya hayatını satın almış kimselerdir. Bundan dolayı kendilerinden azap kaldırılıp hafifletilmeyecek, onlara yardım da edilmeyecektir" (Bakara, 86).

Peygamberimiz (sav), "Dünya sevgisi bütün hataların başıdır" buyurmaktadır. Ve yine, "Dünyayı seven, âhiretine zarar verir; âhiretini seven, dünyasını zararlandırır. Bu böyle olunca, siz, bâkiyi fâni üzerine tercih ediniz" beyanlarıyla, Allah'tan gaflete düşürecek her şeyden sakınılmasını nasihat etmişlerdir.

Vücut, bir ülkeye benzetilirse, bu ülkede Hakkın hakim kılınması esas gayedir.

Bunun sağlanabilmesi yani, her türlü mâsivadan temizlenmiş bir hale gelinebilmesi ise, kalbin temizliği ile mümkündür.

Kalp ise ancak zikrullah ile temizlenir, pak olur, Hakk'ı yansıtan bir ayna haline gelir.

Bu noktadaki bir kul ise, artık hiçbir mâsiva engeli ile karşılaşmadan onu Hakk'tan uzaklaştıracak hiçbir imtihana takılmadan yalnız Rabb'ine yönelir ve O'nunla olur.

Yaratılış gayesi de zaten budur.

Allah, hepimizi dünyayı O'na ulaşmada vesile kılan, kalbi Allah'ın tecellligâhı seçilmiş kâmillerden eylesin.