Kerbela!

10 Muharrem hicri 61. yılı (miladi 10 Ekim 680 yılında) Kerbela sahrasında yaşanan katliamın adıdır. 

Dünya tarihinde savaşan hiçbir düşman kuvveti, hasmına bu kadar onursuz, korkak ve haysiyetten uzak saldırmamış ve hunharca bir katliamı, bir vahşeti yaşatmamıştır.

Dünya çok savaşlar, çok çarpışmalar gördü, ama hiç bu kadar orantısız, bu kadar dengesiz olanına şahit olmadı.

Dünya'ya çok insanlar geldi geçti, ama hiç bu kadar haktan uzak olanına, hiç bu kadar zalimine, hiç bu kadar gözünü kan bürüyenine, insanlık tarihi şahit olmadı.

İnsanlık tarihinde, kendi nesline bu kadar alçakça muameleyi reva gören, bir alçağa kimse şahit olmadı.

Müslümanların halifesi olduğunu iddia eden melunun, Müslümanların Peygamberinin; çocuğum dediği, torununu katletmesini, herhangi bir dine inanan bir kişi, bu dünyada görmedi!  

İçinde kadınların, çocukların hatta kundaktaki bebelerin bulunduğu, amaçları hicret etmek olan yüz kişilik bir gruba karşı, hiçbir otorite, hiçbir yönetici veya güruh, tepeden tırnağa zırhlı, silahlı otuz bin askerle saldırıp bir soykırım yapmadı.

İktidarını elinde tutmak isteyen, iktidar hırsıyla yanıp tutuşan nice Nemrutlar, Firavunlar; İbrahimlere, Musalara böyle kahpece, ödlekçe, haince saldırmadı.

O kutlu nebilerin, resullerin getirdiği şeriatı kabul etmeyenler, iman edilmesi emredilen Rabbe iman etmeyen kâfirler bile, İmam Hüseyin (a.s.) ve yarenlerini şehit edenler kadar düşmanına merhametsiz davranmadı.    

Nasıl kahpece bir katliam, nasıl haince bir saldırı… Bir de tutmuş kardeş kavgası, akrabalar arası iktidar mücadelesi diyenler yok mu!

İnsanın havsalası almıyor! Hak ile batılın mücadelesini anlayamayanlar. Hak Teâlâ'nın tarafında olamayanlar nasıl olur da o kutlu İslamlık davasında, iddia sahibi olabilirler!

Bugünü bizlere en iyi şekilde anlatan Fuzuli'nin Hadikatü's Süeda isimli eserinden birkaç satır okuyalım.

Görün din sultanın, görün o padişahın, ümmetine duyduğu elemleri kederi. 

Düşünün sonra da siz, Kerbela meydanında edepsiz bir ümmetin, ettiği zulümleri!

Ey Zulüm ile Peygamber evladının kanını döken, güya ki haberin yok Mahşerin kavgasından!

Korkun yok Allah'tan, utancın yok Mustafa'sından, gaflet kadehiyle sarhoşsun, özünden haberin yok!

Ey ehli kin, Nebi ve velinin öptüğü yeri, saf kanın sularıyla boğmak reva mıdır? 

Resulün soyuyla, kesmek bütün ilgiyi, "biz ümmetiz" diyene yakışan reva mıdır?

Mustafa soyundan kan dökmez Müslüman olan, Ehlibeyte kastetmez, kalbinde iman olan!

Kendine avdet etmez, Muhammed soyuna kini, Mahşer günü dileği Allah'tan, gufran olan!

Ey Kutlu İslamlık iddiasında bulunan güruh! Hâşâ ki! Peygamberin soyunu öldürmek reva olsun!

Vay o alçağa ki, hem yaptığı kötü işten! Mahşer gününde onun hasmı, Muhammed Mustafa olsun!