Lapa lapa yağan kar, Hangi yarayı sarar?

Palandöken eteklerinden, bin sekiz yüz elli metre yukarıdan  ve lapa lapa kar yağışı eşliğinde 2010 Türkiye'sini seyrediyorum. Yeni yılın ilk ayını nerdeyse yarıladığımız şu günlerde yazı makinesinin başında tane tane yağışını seyrettiğim kar, ne yazık ki sadece Erzurum'un cadde ve sokaklarının vazgeçilemezi olan çukurları kapatmaya yarıyor. Başta Erzurum olmak üzere bütün bir ülkede giderek yükselen işsizliğe ve aşsızlığa bir örtü, bir çare olamıyor, bir yara saramıyor. Aksine,  evini, çoluk-çocuğunu ısıtmada sıkıntılar yaşayan ebeveynler için,  ayakkabısının altı delik olanlar için yeni yaralar açıyor. Cennet vatanımın çatısında lapa lapa yağan kar, başkentten, Yargıtay başkanı Hasan Gerçeker'den   yükselen "Ateş bacayı sardı" feryadına ne yazık ki bir soğutma vazifesi yapamıyor. İstanbul'da çöpler arasında baygın halde bulunan Bedrettin çocuk gerçeğini ve ancak bu vesile ile iktidarın haberdar olduğu ebeveynleri tarafından dilenci yapılan, dilensin diye şebekelere kiraya verilen çocuklar meselesini, bütün bunların  vicdanlarda açtığı derin yaraları ne yazık ki yağan kar örtemiyor. Ne yazık ki ülkemin çatısında ve daha bir çok yerinde lapa lapa yağan kar, İsrail adlı terör devletinin  Büyükelçimize yaptığı hakareti, yaptığı alçakça muameleyi, elçimizin şahsında bütün bir ülkenin başına geçirdiği çuval yarasını saramıyor. Davos fatihi edasıyla ortalarda arzı endam edenlerin bu vahim manzara karşısındaki suskunluklarını da dikkatlerden kaçıramıyor. Belki aynı kar, Bayburt'a da yağıyor ama, Bayburt'un Sünür beldesine yapılmak istenen ikinci Mahmur kampı gerçeği karşısında ne yazık ki Bayburtluları uyandırmaya yetmiyor. (Bak:  Aslan Bulut, Yeni Çağ,13 Ocak 10) Lapa lapa yağan kar sadece cadde ve sokakların çukurlarını örter, İstiklal ve istikbal derdi olan başlar, sımsıcak dertleri ile yine baş başa kalırlar.