"Bir tarih yapmalıyız. Adaletsizliğin, boyunduruğun kara tarihini geride bırakacak bir tarih." "Yalnızca birlik bizi özgür kılabilir. Yalnızca özgürlük bizi uçurabilir."İlk cümle Bolivya'nın "yerli" devlet başkanı Evo Morales'e ait. İkinci cümle de Venezuella Devlet Başkanı Hugo Chavez'in. Her iki cümlede de, bir başkaldırı, emperyalist hegemonyaya isyan ve bağımsızlığa duyulan özlem var.Bu iki lider özelinde, aslında tüm Güney Amerika'da esen "bağımsızlık" ve "özgürlük" rüzgarından ve bu liderlerin icraatları ve yaptıkları açıklamalardan Türkiye olarak almamız gereken önemli dersler var. Bu cümleden sonra belki birçoğunuz, "ne alakası var, orası Güney Amerika, burası Türkiye" diye düşünebilir, aramızdaki onbinlerce kilometreyi önümüze koyabilirsiniz.Ama durum onbinlerce kilometrenin ayıramayacağı kadar içiçe ve kıtaları dinlemeyecek kadar benzer. Kapitalist sistemin hakim olduğu dünyada değil Güney Amerika ve Türkiye, aslında dünyanın neredeyse tamamı aynı kaderi yaşıyor. Hele hele AB sürecinde yaşadığımız şu son olaylar, bağımsızlığımızın ve üniter yapımızın AB uğruna feda edildiği şu acı günler ve ABD -IMF boyunduruğuna hapsolduğumuz ve her geçen gün daha da nefessiz kaldığımız şu süreçte, Güney Amerika'daki başkaldırının bizim için ne anlam ifade ettiğini daha iyi kavramak durumundayız. Şimdi Güney Amerika ülkeleri kendi birliklerini oluşturmak için atağa kalktı. Tek tek yaptıkları başkaldırıyı, ortak bir zemine taşıyıp güçbirliği yapmaya çalışıyorlar. Bolivya'nın Cochabamba kentinde düzenlenen 2. Güney Amerika Ülkeleri Topluluğu zirvesi de bu güçbirliğinin konuşulduğu ve belli kararlarının alındığı bir platform.Şunu bir kez daha hatırlatalım..."Venezuela, Brezilya, Arjantin, Uruguay, Bolivya ve Şili... bu ülkelerde işbaşında bulunan liderlerin ortak özellikleri solcu olmaları değil, ABD karşıtı olmaları." (Alperen Polat / Monroe öldü, ABD Latin Amerika'dan kovuluyor /25 Ocak 2006 /Yeni Mesaj)Peki hem Latin Amerika, hem de Türkiye bu kuşatılmışlıktan ve emperyalist boyunduruktan nasıl kurtulacak?Bu sorunun cevabını 26 Ocak 2006 tarihli "Latin Amerika MEM'e muhtaç" başlıklı yazımızda şu cümlelerle ifade etmişiz: "Latin Amerika ülkeleri bir çeşit Kurtuluş Savaşı veriyor ve bu savaşta normal zamanlarda bir araya gelmeleri zor liderler ve ülkeler aynı potada birleşmekten çekinmiyor. Chavez ülkesi için yeni bir şeyler deniyor, ABD kıskacından ülkesini kurtarıp, öz kaynaklarını halkının hizmetine sunmak istiyor. Nitekim Chavez bu niyetini politikalarına da yansıtıyor ve ülkesinin geniş petrol kaynaklarını fakir halkının hizmetine sunuyor. Fakat buna rağmen "Latin Amerika solu" tam anlamıyla özgün bir model etrafında birleşebilmiş değil. Yani bölge ülkelerinde yükselen ABD karşıtlığı ve kaynaklarını millileştirme şeklinde tezahür eden "millilik" değerleri, ortak bir siyasi ve ekonomik proje potasında biraraya gelemiyor. Özellikle bölgeyi sömüren yegane sistem kapitalizme karşı etkili bir tez geliştirilebilmiş değil. Chavez ve Morales'in de içinde bulunduğu Latin Amerika liderleri, kapitalizmi tam anlamıyla reddederek, "milli" bir model maalesef ortaya koyabilmiş değiller. Ve bu yönüyle yürüttükleri hareketle ciddi anlamda çelişiyorlar. Bölge ülkelerindeki uluslararası mali sermaye ile uzlaşma arayışları, kapitalizm çarkının hala kırılamadığını net bir şekilde gösteriyor. Halkın refah seviyesi belki yükseliyor ama ortaya milli bir model konulamadığı için bütün bu iyileşmeler pansuman kıvamında kalmaya devam ediyor. Kalıcı ve köklü bir çözüm, kapitalizme ve sömürülmeye sağlam bir başkaldırı gerçekleştirilemediği için kadük kalıyor, tam anlamıyla gerçekleştirilemiyor...Latin Amerika perspektifinden ortaya çıkan bu durum, bir kez daha bizlere milli modellerin ve tabii ki, Prof. Dr.
Haydar Baş'ın ortaya koyduğu
Milli Ekonomi Modeli'nin(MEM) önemini ve hayatîliğini ispatlıyor. Latin Amerika ülkeleri bugün tek tek, karanlıkta bir file dokunarak onu tanımlamaya çalışanlar misali, uyguladıkları politikalarla Milli Ekonomi Modeli'nin parçalara bölünmüş halini uygulamaya çalışıyorlar. Milli Ekonomi Modeli'nin Chavez ayaklarını, Morales kollarını, Lula gövdesini, Kirchner hortumunu tutarak emperyalizme direnmeye ve halklarının refah seviyesini yükseltmeye çalışıyor. Parça parça uygulanıyor olmasına karşın ülkeleri emperyalist boyunduruktan kurtarmaya yeten Milli Ekonomi Modeli'nin bir bütün olarak Türkiye'de uygulandığını düşünsenize..."Çok fazla ekleyecek bir şey yok sanırım...
