Namaz konusuna gelirsek

"Bir işi doğru dürüst yapmak, yaptığın işin hakkını vermek, işi usulüne, adabına göre yapmak" gibi nasihatleri, uyarıları hepimiz duymuş ve tavsiye (yerine göre tehdit) etmişizdir. Daha önemlisi ise "işi ehlinden öğrenmek" gerçeğini de hem kabul etmiş, hem de anlatmışızdır. 
 

Ama yaşadığımız hayata bakınca bireyden millete, aileden devlet yönetimine kadar bu ölçülerin çok uzağındayız, maddi menfaatler hariç. Maddi menfaat söz konusu olunca hemen herkes aşırı hassas ve dikkatli davranır. 
 

Bir işin hakkını vermek, adabına göre yapmak sadece maddi öğeler için geçerli değildir. Manevi değerler için hatta daha fazlasıyla geçerlidir.

Çünkü maddi olaylarda muhatap insandır. Maneviyatta ise muhatap Yüce Yaratıcıdır. Ama gerçek şu ki, maddi öğelerde nasıl bir kaypaklık, önemsememezlik varsa daha fazlası manevi öğelerde de var. Bu kaypaklık, gevşeklik bizlerin hem maddi, hem de manevi dünyasına zarar veriyor.
 

Namaz konusuna gelince; Geçenlerde kalabalık bir ortamda Müslüm Karabacak Hocam, namaz konusunda ilginç misallendirmelerde bulundu.

"Adam, araba alacak. Arabanın şurası çarpılmış boyalı, diyorsun. Abi Allah razı olsun, diyor. Şu parçası orijinal değil, diyorsun. Abi, Allah razı olsun, diyor.

Ama aynı kişiye, 'kıldığın namaz, namaz değil (eksik kılıyorsun, yanlış kılıyorsun) diyorsun; Seni yiyecek gibi bakıyor. Dünyalık metalara verdiğimiz önemi, gösterdiğimiz gayreti neden manevi yükümlülüklerimizde göstermiyoruz. Sonra bu benim görüşüm (kıldığın namaz, namaz değil) değil.

Bu dinin peygamberinin sözüdür. Size, namaz kılmayın, demiyorum. Yaptığınız işi tam yapın ki karşılığını alasınız, diyorum…" 

Peki, Peygamber Efendimiz ne diyor?

"Peygamberimiz; 'İnsanların hırsızlıkta en kötüsü namazından çalandır' buyurdu.

Sahabeler dediler ki; Ya Resûlullah! Namazından nasıl çalar?

Resûlullah (s.a.v); 'Namazın rükû ve secdelerini hakkıyla yerine getirmez' buyurdu." (Ahmed Müsned 5/310, Albânî Sahihu'l-Cami 997)

Bir başka hadis-i şerifte ise Resûlullah (s.a.v) sahabelerine namaz kıldırırdı. Sonra onlardan bir grup ile oturdu. İçeriye bir adam girdi ve namaza durdu. Rükû etmeye ve (tavuğun yem gagalaması gibi) başını eğip kaldırarak secde etmeye başladı.

Allah Resulü; "Bunu görüyor musunuz? Kim, bunun üzere ölürse Muhammed'in dininden başka bir şey üzere ölmüştür. Kuzgunun, leşi gagalaması gibi namazında başını eğip hemen kaldırır. Rükû edip secdesini (tavuğun yem) gagalaması gibi yapan bir ya da iki hurma tanesi yiyen aç insan gibidir. Bu, onun açlığından neyi giderir?" buyurdu. (Sahih İbni Huzeyme 1/332, Albanî Sıfatu Salati'n-Nebi 131)

Evet, yaptığımız işin hakkını vererek, adabına riayet ederek yapacağız. Kurtuluş için bu şart.

Kurtuluş, demişken Prof. Dr. Haydar Baş'ın, Hikmetin Sırları eserinde şöyle bir değerlendirmesi var;

"Allah (c.c); "Muhakkak ki inananlar kurtuluşa erdi." buyuruyor. Bu ayette Cenab-ı Hak devamla kurtulan insanların yaptıkları amelleri de sıraya koyuyor; "Onlar ki namazlarını huşu içinde kılarlar."(Müminun Suresi, 2) 

Kurtulmuş insanın ilk icraatı neymiş? Namazmış. 'Efendim, ben inanıyorum ama namazımı kılamıyorum.' O halde yanlış yapıyorsun. İnandığın şeyin ispatı için senin, o namazı ikame etmen farzdır.

'Efendim, benim hiç noksanım yok. Hatam da yok. Vebalim de yok. Günahım da yok.' 

Namaz kılmadığın halde böyle bir iddiada bulunuyorsun, sana yanlış yapıyorsun derim… İnsanın bazen inandığı halde işi hafife alması, o ateşin yavaş, yavaş sönmesine vesile olur ki, içinde kor halinde bulunması gereken iman hakikatini sonunda kaybedebilir. 

O halde bunu diri tutan nedir? Allah'ın (c.c) Kur'an'da beyan ettiği namazdır. Namaz esasen dinin direğidir. Hz. Peygamber Efendimiz (s.a.v) buyuruyor; "Namaz dinin direğidir." Direksiz ev olur mu? Olmaz. O halde namazsız da din düşünmek çok zordur…" (s. 69) 

"Ailene namazı emret ve kendin de ona devam et. Senden rızık istemiyoruz. Sana da biz rızık veriyoruz. Güzel sonuç, Allah'a karşı gelmekten sakınmandır." (Taha Suresi, 132)