Seçtiğimiz vahamet

Milletler, seçimleriyle yaşar. En baskıcı rejimlerde dahi, millet, itiraz etmiyor yahut idareyi değiştirmiyorsa bu idareye müstahaktır. Seçim, yalnızca tasdik babında olan hareketler değildir; aksine, reddedip değiştirmemek anlamına gelen hareketlerin bütünü seçmek anlamına gelir. 
Türk Milleti yıllardır; hırsızlığı seçti, cinayeti seçti, zulmü seçti, açlığı seçti, icrayı/hacizi seçti ama Prof. Dr. Haydar Baş'ı bir türlü seçemedi.
Prof. Dr. Haydar Baş'ın ne demek olduğunu da, bu seçilmeyişinin getirdiği vahim tablodan anlayabiliriz.
Öyle bir vahim tablo ki; emeğimiz var, üretimimiz var ama paramız yok! Hala daha, Türk Lirası adıyla sanki hür ve bizimmiş gibi görünen parayı, dolar karşılığında basarak, bu yurdun emekler bütününü dolara peşkeş çekmeye devam ediyoruz.
Öyle bir vahim tablo ki; çimenimiz tükenmedi, çobanımız yitmedi, güneş hala bize doğuyor ama yurt dışından hayvan ithal ediyoruz! Hem de bizdeki hayvan yetiştiriciliğine müsait ortamın bilmem kaçta birine sahip olmayan memleketlerden. Hatta, sadece inek falan değil; tonlarca domuz da ithal ediyoruz! Domuz yiyoruz, domuzlaşıyoruz. Domuz gibi sadece önümüze sunulanı görüyoruz. 
Öyle bir vahim tablo ki; ovamız onlarca ülkeden büyük, buğday ithal ediyoruz. Yetmedi, saman ithal ediyoruz.
Öyle bir vahim tablo ki; siyasetçilerimizi Amerikan icazeti ve desteğiyle kabul ediyoruz. Eli kanlı kapitalizm ve emperyalizme eldiven olanların yüzüne tükürmemiz gerekirken, onları adamdan sayıyoruz. Bu yollarını da makul görüyoruz. 
Öyle bir vahim tablo ki; vahameti belki görüyoruz, yaşıyoruz ama hala sıkıntının ne olduğunu itiraf bile edemiyoruz. 
Bunları, emin olun ancak ve ancak Prof. Dr. Haydar Baş'a sırt döndüğümüz, Prof. Dr. Haydar Baş'sız kaldığımız için yaşıyoruz. Devaya küsmekle hastalığımızı azdırıyoruz.
Biz seçtik, sonucunu biz yaşıyoruz.
Beteri; bu yanlış seçimlerimizin sonucunu da evlatlarımıza da bırakıyoruz.