Mevsimler gelip geçiyor, doğan ölüyor konan göçüyor. Zalim nefsin elinden kurtulmak için Allah'ın (c.c.) zikrine sığınıyoruz, bu sığınak ne güzel, ne güvenli bir sığınak. Güzel ve helal işlere başlarken Allah'ı anmak o işi bereketli kılıyor. Biz de her yazıya başlarken mutlaka Rahman ve Rahim olan Allah'ın adı ile başlıyoruz.Zaman nasıl da akıp gidiyor, bir de bakacağız son nefes anı gelmiş Azrail (a.s.) ile karşılaşıvermişiz. İşte o anda "Eyvah" dememek için hazırlıklar yapmamız gerekiyor. "Ben iyi bir insan mıyım?" sorusunu sık sık kendimize sormamız, kendi kendimizi eğitmemiz, nefsin hastalıklarından kurtulmak için çaba sarf etmemiz gerekiyor.Kendimize çoğu zaman tarafsız bakamadığımız için bizleri eğitecek, yol gösterecek, fark edemediklerimizi bizlere fark ettirecek yetkin, kamil insanlarla bir ve beraber olmaya çalışmak nefsimizin ıslah olabilmesi için gereklidir. Yaratılışımızın bir sebebi var, hayatta karşılaştığımız acıların, sevinçlerin, güzelliklerin ve garipliklerin bir sebebi, bir hikmeti, bir hakikati gizli kalmış bir yönü var. Hayatımız güzelliklerle ve zorluklarla ustaca örülmüş, kimi zaman hayatımıza uzaktan bakabilmemiz gerekli. Derdimizin, günümüzün Allah olması gereklidir. Çünkü bizler Allah'tan geldik ve yine O'na döneceğiz. Ruh tarafımız hep Allah ile olmak istiyor, Kur'an okumak, rüku etmek, secde etmek ruhumuzu besliyor. Ruhumuzun ayakları Allah'ı anarak Allah'a yürüyor. Ve bizler Allah'ı andığımızda O Azimüşşan da mutlaka bizleri anıyor. "Allah'ı öyle anın ki size deli desinler" sözünü yabana atmamak gereklidir diye düşünüyoruz. Allah (c.c.) bizleri de velilerden eylesin. Dualarınızda bizi de unutmayın olur mu?
