Resulullah'ın yetim kalışındaki sır
Resulullah Efendimiz (sav), daha anne karnında iken babası Abdullah vefat etti ve yetim kaldı. Bunun üzerine melekler Cenab-ı Hakk'a yalvararak şöyle dediler:
- "Ey Rabbimiz, cümle kulların arasında; en zayıf bir durumda iken alemleri onun hürmetine yarattığın halde bu en keremli sevgilin Muhammed'i (sav) böyle ana karnında yetim bırakmanın hikmeti nedir?" Bunun üzerine Allahü Teala şöyle buyurdu:
- "Baba, çocuğunu büyütmek, edep öğretmek ve korumak içindir. Benim habibim için benden başkasının büyütüp öğretmesine ve korumasına ihtiyaç yoktur. Onu koruyan ve ona yardım eden ancak benim. Onu ancak ben terbiye edip büyütürüm. Habibim ancak bana 'Ya Rabbi! (Ey Rabbim)' demeli ve isteyeceğini benden istemeli, başkasından bir şey istememelidir."
Anne karnında zikir
Peygamber Efendimiz'in (sav) annesi Amine Hatun şöyle anlattı:
- "Yüklü bulunduğum süre, sair hamile kadınlar gibi bir ağırlık görmedim. Ancak yüklü olduğumu, adet halimin kesilmesinden bildim. Karnımdan daima güzel bir koku gelirdi. Gece olduğu zaman, zikir ve tesbih sesi işitirdim. Melekler bana şöyle müjde verirlerdi: 'Müjde sana ya Amine! Sen halkın hayırlısına hamilesin."
