Türk halkı çözüm bekliyor!..

Her gün binlerce dükkan kapanıyor. Yüz binler sokaklarda işsiz olarak dolaşmaya başlıyor. Doların ucu geçmiş yabancının eline, canları istiyor, Türkiye yeni bir krize giriyor. Her doğan güneş ekonomik olarak Türkiye için, işsizlik demek, enflasyon demek, devalüasyon demek velhasıl kriz demek.

Türk halkı, çözüm bekliyor!

Kıbrıs'ta Rum'larla, Rum yandaşı olan hainler Türk askeri dışarı diye bağırıyor. Kuzey Irak'ta artık bir Kürt devleti var. Pasaportsuz giriş çıkış yasak. Batılı dostlarımıza (!) göre Türkiye'nin güney doğusu bize değil bu devlete ait. Misyonerler cirit atıyor. Birileri büyük Ermenistan hayalleriyle yatıp kalkıyor. Türkiye'nin Türkiye Cumhuriyetleri politikası tamamen çökmüş Balkanlar ve Ortadoğu politikası da sanki hiç yokmuş gibi.

Türk halkı çözüm bekliyor!

Siyasiler destek istiyor, rey istiyor. Bir hikaye geldi aklıma; adamın biri idam edilmeye götürülürken hanımı akşama gelirken, tuz getirmeyi unutma kocacığım der. Meşhur bir laftır bilirsiniz "koyun can derdinde, kasap et derdinde.

Türkiye "yeni insan" "gelenekçi insan", "merkezdeki insan", "solcu insan" "sağcı insan" istemiyor. Türk halkı, "çözüm insanı" istiyor. Türkiye on üç komşusu olan tarihiyle, geçmişiyle büyük bir ülke. Buna paralel sorunları da o oranda büyük. Yakın tarihimizde Türk halkının en büyük sıkıntısı "düşün peşine" diyen "sizlere anahtar vereceğim" diyen siyasetçilerin önüne çıkmasıydı. Bugünde değişen birşey yok. Dün düşün peşime diyen zihniyet bugün "bizi izlemeye devam edin" diyor.

Basında son günlerde, gelenekçi-yenilikçi tartışmasıyla ilgili en az üç yüz tane yazı okudum. Herkes kim daha yeni, kim daha eski bunu konuşuyor. Kimse Türkiye'nin çözüm bekleyen sorunlarıyla ilgili soru sormuyor, çözüm yolları önermiyor.

Eğer, Avrupa Birliği, Kıbrıs, IMF, Güneydoğu liberalizm gibi konular hakkında bugünkü kamuoyunun yakında takip ettiği medyanınn pompaladığı Abraham Foxman'ların, Mark Parris'lerin önünü açtığı siyasilere sorular sorulsa hepsinin de şiddet oranı farklı olmakla birlikte aynı kulvarda olduklarını görürsünüz. Yani hepsi AB'den yanadır. Hepsi AB'nin Türkiye'nin egemenliği tehdit eden taleplerinden yanadır. Hepsi IMF'ye itaatin kaçınılmaz olduğunu ifade etmektedir. Ama birisi her üç cümlesinin birinde bunu söyler. Diğeri her iki cümlesinin birinde söyler. Fark bu kadardır.

Sonra bugün ülke seçime gittiğinde Türk halkı oy verir seçtiğini zanneder. Oysa eskiden dendiği gibi bütün yollar Roma'ya çıkar. Ya bugün deniz aşırı hangi ülkeye çıkar?

Ama bütün bunlara rağmen gelecek adına ümitli olmak için bir sebep var. Türk halkı bu sefer Kurtuluş Savaşı ile birlikte 2. defa çözümünü de kendi üretiyor. Dün, bu çözümün adı ve adresi M. Kemal Atatürk'tü. Misak-ı Milli sınırları içerisinde egemenliğin kayıtsız, şartsız millete ait olacağı, yerli malına sahip çıkılacağı büyük bir Türkiye hedeflenmişti. Bugün bu çözümün adı ülkenin olmazsa olmaz ihtiyacı birlik ve beraberlik diyen, milletin kendi içinde ve yine devletiyle milletin el ele vermesinin kaçınılmaz olduğunu söyleyen, Türk parasının değerini ve nüfus bölgelerinin artırıcı, doların ise değerini ve dolaşımını kısıtlayıcı emisyonuna üretim kışkırtmakta kullanan rantiyeci değil halkı zengin kılacak bir ekonomik modelin sahibi, Türkiye'nin egemenliğni elinden almaya çalışan ve Misak-i Milliye sınırlarını yıkmayı hedefleyen her türlü AB ve IMF, dayatmalarına karşı olan Prof. Dr. Haydar Baş'tır. Bu çözüm milletin çözümüdür. Yani İngilizce ifadesiyle "Made in Turkey"dir. Şimdi (bizi izlemeye devam edin) deme sırası bu millette. (Evet. Bütün dünya bu milleti izlemeye devam etsin.)

Selim kotil