AB ile Türkiye'nin kan ve kültür uyuşmazlığı var-2

AB ile Türkiye'nin kan ve kültür uyuşmazlığı var İleri derecede Milliyetçi olan hatta zaman zaman Irkçılıklara dönüşen AB halkında sıkı AB kuralları ve ağır finans ve Ekonomi disiplini usandırıcı oldu. Başkalarına emir vermeye alışan haklar kendilerini emir altında görünce isyan etmeye başladılar. Emir verenler emir altına girmeye karşı isyan etmeye başladılar. Fransa AB'yi Giyotine tabii tuttu. AB'nin can damarından sayılan AB anayasasını reddetti ve sepete konulmasını istedi. Bu durum aynen Hollanda'ya da sirayet etti. Şimdi ise adeta bir kuş gribi veya başka bir bulaşıcı sosyal veya siyasi-ekonomik hastalık gribi diğer AB üyelerine de hızla ulaşmaktadır. Sıra İngiltere'deydi, ama İngiltere adeta korktu. Çekindi. Tedbir aldı. En iyisi referanduma gitmeyelim dedi. Bu gitmeme kararı şimdilik denmektedir. Ama bunun ucunda bu şartlarda siyasi iktidar kendini adeta kabul edilmez AB Anayasasını değiştirmeden bu onaya gitmeyecektir. Dikkat edin şimdi bu istemezük dalgası hızla yayılacaktır. Tüm AB'ye yavaş yavaş hakimiyet kuracaktır. AB içinde menfaat kavgaları Çocuklar ve gençler hatta bazen yetişkinler arasında yapılan kavgalarda bazen çok karışık durumlar husule gelmektedir. O karışıklık bazen o kadar büyük olmaktadır ki, işin başlangıcı ve sonu pek anlaşılamamaktadır. Dünya Devletlerinde de bazen öyle anlar olmaktadır ki bu durumu hiç aratmaz. O zaman daha olumlu karar vermek için bu kavganın başına gelinmek istenmekte ve sorumlu kimselerin -okullarda öğretmenler veya okul müdürleri, karakollarda karakol müdürleri veya diğer durumlarda kaymakam veya valiler- sorması gerekmektedir: "Bu kavgayı en önce kim başlattı - Kavga nasıl başladı!" Dünyanın birçok yerinde Milletler arasında bu kavgalar neredeyse ebedi olarak sürmektedir. Bu hususta o kadar büyük devamlılık var ki mesela ben neredeyse ömrümün başından beri Dünyanın herhangi bir yerinde savaş veya çatışmaların olmadığı bir gün bile geçiremedim. Sadece bu kavgalar veya savaşlar çok büyük Dünya savaşları gibi olmamakta, ancak lokal bir şekilde devam etmektedir. Çok kanlı olarak geçen 2. Dünya Savaşı biter bitmez bir soğuk savaş başladı. ABD ve Demokrasi Bloku (Kapitalist taraftarları) ile Sovyetler bloku (Sosyalist - Komünist) taraftarları arasındaki bu soğuk savaş 1945'ten 1990'lara kadar sürdü. Sovyetler çöktü, soğuk savaş bitti, Demirperde kendiliğinden kansız savaşsız parçalandı. Fakat Balkanlar'da bu kansız olmadı, hatta çok kanlı oldu. Komünizm sona erdi ırkçılık ve kilise harekete geçti ve kan dökmeler devam etti. Balkanlardaki Müslümanlara toplu kıyım başladı. Bu 3-4 yıl sürdü. Dünya ve Medeni Avrupa seyretti. Şimdi Türkiye'deki azınlıkların kılına dokunulmasını istemeyen AB ve ABD 3-4 yıllık Balkanlar'daki Müslümanların katliamlarına fazla önem vermedi hatta aldırış bile etmedi denilebilir! Yüz binlerce olay İHM olan Hag'ın gözleri önünde cereyan etti ve yine hiç bir şey yapılmadı. İşin daha da tuhaf tarafı ne zaman ki Boşnaklar biraz toparlandı ve Sırplar da zayiat vermeye başladı o zaman ABD ve NATO müdahale kararı verdi ve Sırbistan'a NOTA verdi. Sırplar dinlemedi ve Belgrad bir ay NATO tarafından bombalandı. Sonunda Sırbistan'daki Miloşeviç pes etti ve böylece Dayton Antlaşması yapıldı. Fakat ondan önce ABD'deki büyük silah tüccarları ve sanayiciler bu savaşsız ve barışçı dünyadan ileri derecede rahatsız oldular. Buna çare aradılar ve imdatlarına da Bay Hungtington "Medeniyetler Savaşı" kitabıyla imdada yetişti.