Cumhuriyet'in kuruluşundan kısa süre bir sonra 26 Aralık 1923 tarihinde ikinci genel af yasası çıkarıldı. Sözkonusu düzenlemeyle, 29 Ekim 1923 tarihine kadar işlenmiş suçlara verilen cezaların yarısı affa tabi tutuldu. Yasayla, af kapsamına gireceklerin üç ay içinde teslim olmaları şartı getirildi. Bundan üç ay sonra yasaya eklenen bir maddeyle, kürek veya bir yerde zorunlu ikamet cezasına mahkum edilenlerin cezalarında da indirime gidildi. Cumhuriyet'in kuruluşunun 10'uncu yıldönümü dolayısıyla 26 Ekim 1933 tarihinde, yeni bir genel af yasası çıkarıldı. Bu yasayla, 5 yılı geçmeyen hürriyeti bağlayıcı cezaya mahkum olanlar hakkında takibat yapılmaması, 3 yılı geçenlerin cezasının affına ilişkin düzenleme getirildi. Sözkonusu yasal düzenlemede, değişik suçlar için de belli oranlarda ceza indirimi uygulanması sağlandı.
27 Mayıs 1960 tarihinde Türk Silahlı Kuvvetleri tarafından yönetime el konulmasından sonra, 26 Ekim 1960 tarihinde genel af yasası çıkarıldı. Yasayla, kusurdan doğan suçlarla, üst sınırı 5 yılı geçmeyen hürriyeti bağlayıcı cezalar hakkında takibat yapılmaması hükmü getirildi; 5 yıldan fazla olan cezaların üçte biri indirildi, ancak bu miktarın 5 yıldan aşağı olamayacağı hükme bağlandı. Bu af yasasında devlet aleyhine, ırza yönelik ve Atatürk aleyhine işlenen suçlar gibi bazı suçlara verilen cezalar, af kapsamı dışında bırakıldı.
23 Şubat 1963 tarihinde çıkarılan bir başka genel af yasasıyla, 5 yılı geçmeyen hapis cezaları için af getirildi; değişik oranlarda ceza indirimi sağlandı ve bazı suç ve cezalar kapsam dışında tutuldu. 3 Ağustos 1966 tarihindeki genel af yasasıyla da benzeri doğrultuda düzenlemeler öngören af ve ceza indirimi getirildi.