Ahmed Arif

Akşam Erken İner Mahpushaneye,

Anadolu,

Ay Karanlık,

Bu Zindan Bu Kırgın Bu Can Pazarı,

Diyarbekir Kalesinden Notlar ve Adiloş Bebenin Ninnisi,

Hani Kurşun Sıksan Geçmez Geceden,

Hasretinden Prangalar Eskittim,

Kara,

İçerde,

Karanfil Sokağı,

Leylim Leylim,

Merhaba,

Otuz Üç Kurşun,

Sevdan Beni,

Suskun,

Unutamadığım,

Uy Havar!,

Vay Kurban,

Yalnız Değiliz...

Şiirlerinden bazıları.

Ahmed Arif, büyük şairin ölüm yıl dönümü bugün.

2 Haziran 1991'de şair hastalığı olan kalp krizine yenik düştü.

Ama şiirleri ve eserleri bu fani dünyanın kazananı oldu her zaman.

Yenilmedi şiirleri, hikayaleri, çığrılan türküleri, zalime, halden bilmez kahpe yalana.

Şiirlerinden kesitlerle analım Anadolu halk şairini, ozanını:

Kirvem hallarımı aynı böyle yaz, rivayet sanılır belki.

Akşam erken iner mapushaneye.

Haberin var mı taş duvar, demir kapı, kör pencere.

Dağlarına bahar gelmiş memleketimin.

Yarin bahçesi tarumar.

Hasretinden prangalar eskittim, saçlarına kan gülleri takayım sevdiğim, bir o yana bir bu yana .

Sus kimseler duymasın, duymasın ölürüm ha.

Gel gelelim,

beter bize kısmetmiş.

Öyle yıkma kendini, öyle mahzun, öyle garip.

Seni bağırabilmek seni, iyi çocuklara kahramanlara.

Dışarda delikanlı bahar, seviyorum seni çıldırasıya.

Aşkını , sevdasını, özlemini, yakarışlarını onun gibi kimse anlatamazdı.

Dünya kuruldu kurulalı,

her dönem olmuştur ve olacaktır. Bir ezen bir de ezilen.

Ama her zaman sevgi ve umut kazanacaktır. 

Yiğit gölgesinde yiğit saklanır,

Kötülerin dalı gölgesi olmaz.

Herkes Hüseyin için ağladı, Muaviye ve Yezid'i lanetledi.

Yüzyıllardır halk ezilen ve zulme uğrayandan yana oldu, olmaya da devam edecek. 

Halkın iç sesi mahkum edilemedi, hiç bir zaman...

Edebiyatımızın ve şiir dünyamızın göz bebeğiydi.

Anadolu insanının acısını, sevdasını, yaşam mücadelesini şiirlerinde mistik bir hava ile anlatan Ahmed Arif ustaya bin rahmet. Mekanı cennet olsun. Gömleksiz şair.

Cemal'e selam öyle ustam…