Bakanın istifası için kaç mahkumun yanması lazım?!

Şanlıurfa cezaevinde yangın çıkıyor.
13 mahkum kavrularak hayatını kaybediyor.
Aradan çok geçmeden aynı cezaevinin Çocuk bölümünde yeni bir yangın daha başlıyor.
Şanlıurfa yangınının kıvılcımı, sanki Adana ve Gaziantep Kapalı Cezaevleri’ne sıçramış gibi, oralarda da yangın çıkıyor.
Adalet mekanizmasının tıkanmış vaziyeti, gecikmeli adalet dağıtımı ve mahkumiyet yıllarını bile aşan tutukluluk halleri, toplumda adalete olan güveni zaten sıfırlamıştı…
Bu güven sıfırlaması sürecinde Şanlıurfa cezaevindeki yangında 13 mahkumun kavrularak ölmesi, konunun ne derece vahim olduğunu göstermesi bakımından manidardır.
Adalet hizmeti, bir devletin temel ve olmazsa olmaz görevidir.
Adalet Bakanlığı’nın başında bulunanların iktidardaki siyasi partinin mensubu olmaları, asla bu yargı ve adalet kurumunun siyasallaştırılmasına imkan vermez, vermemelidir.
Yargının siyasallaşması, adaletin tamamen ortadan kalkması kadar ciddi ve ağır bir zaaftır.
AKP iktidarı dönemi, maalesef bu zafiyetlerle ma’luldür.
Halbuki adaletteki ihmallerin faturası, sadece iktidarları değil, devletleri götürür.
Bu bağlamda Şanlıurfa cezaevinde 13 mahkumun yanarak can vermesi, çok ciddi olarak ele alınması gereken bir skandaldır!
Uzakdoğu’da veya AKP hükümetinin peşine takıldığı Avrupa’da, şayet böyle bir yangın skandalı yaşanmış olsaydı, ilgili bakan yarım saat içinde istifa ederek koltuğu terk ederdi.
Türkiye’de bakanların koltuklarını terk etmeleri için kaç kişinin ölmesi veya nasıl bir skandal yaşaması gerekiyor?!
13 kişi yerine, 113 kişi yanarak ölse, ilgili bakan, istifa eder miydi?!
“Can”ın kıymeti bakımından bir insan ile yüz insan arasında ne fark vardır?!
Cezaevi yangını, adalet mekanizmasının ateş topuna dönmüş halidir… Adaletteki problem ciddi ve ağırdır.
Sıcakların bastırması sebebiyle insanların gözleri, kendi klimalı hane ve kaşanelerinde bile uykuya hasret kalırken; kavurucu yazların dört duvardan ateş, dondurucu kışların ise kırağı kustuğu cezaevi şartları, yargının takdir ettiği mahkumiyetlerden çok daha ağır bir ceza halini alıyor.
AKP’nin, iktidarı devraldığı 2003 yılında tutuklu ve hükümlülerin sayısının toplamı, 64 bin 296’ydı.
Adalet Bakanlığı’nın son istatistiklerinde, Mayıs 2012 itibariyle bu sayı 132 bini aşmış görünüyor.
Cezaevlerinde bulunanların, 125 bin 270’i erkek, 4 bin 818’i kadın ve 2 bin 281’i çocuktur.
Son on yılda böyle bir rekoru, bir de cari açık ve dış ticaret açığında kırdık!
Şanlıurfa yangını, Maliyesi iflas etmiş bir hükümetin Adalet Bakanlığı mekanizmasının doğru dürüst işleyemeyeceğinin açık bir göstergesidir.
Vaziyete bakın… Şanlıurfa’daki cezaevinin kapasitesi 264’ten 350’ye çıkarılıyor, ardından da 1.057 tutuklu ve hükümlü konuluyor.
Bir kişinin ancak sığabildiği bir birim alana, 4 kişinin istif edilmesinin elbette yangın ve isyan başta olmak üzere her türlü sonucu olacaktır.
AKP’nin, kasabalara varıncaya kadar mantar gibi türetilmiş TOKİ’leriyle güya halka emlakçı havası bastığı ülkede, cezaevlerinde bulunan 8 bin 76 kişinin henüz “yatacak” yeri bile yoktur!
Yangın sonucu 13 mahkumun kavrulmasına hacet yok ki, sadece bu “yatacak yeri olmayan 8 bin 67 mahkum” skandalı, ilgili bakanın koltuğunu terk etmesi için yeter gerekçedir.
Şanlıurfa Baro Başkanı İrfan Güven, yıllardan beri, cezaevlerindeki kapasite sıkıntısının gündeme getirildiğine, kimsenin ise kulak asmadığına dikkat çekiyor.
Bakan Sadullah Ergin, bu kapasite darlığını kabul ediyor. Kabul ediyor o kadar!
Her işte olduğu gibi, cezaevlerimize de AB’nin çeki-düzen vermesini bekliyorlar.
Koğuşlarda yaşanan yatak yokluğu, ortak kullanılan malzemelerin kıtlığı, gergin cezaevi atmosferine karabasan gibi çöküyor; kavgaları sürekli hale getiriyor.
Üç kuruşluk vantilatör, şu kadar insanın hayatına mal olabiliyor…
Bakanlar, her zaman olduğu gibi bakıyor!
Bakmakla yetinen bakanlar ve F tipi bir adalet anlayışı, cennet gibi bir ülkeyi, ancak cehenneme yahut F tipi cezaevine çevirebilir!
Böyle bir adalet perspektifinden beklenebilecek en reel ve en güzel icraat, ülkenin dört bir tarafını tel örgü ile çevirip açık cezaevi haline getirmektir.
Belki o zaman cezaevlerindeki darlık ve kapasite problemi çözülmüş olur; geriye sadece yokluk ve kıtlık problemi kalırdı!
Ben baştaki sorumu yineliyorum:
AKP hükümetinde ilgili Bakanın istifası için kaç mahkumun yanması lazım?!
Türk milleti, aklını başına devşirmezse, daha çok yürek yangınları yaşayacak!