Bu hastalığın çaresi hastayı öldürmek!

Amerikan Wall Street Journal gazetesinde Robert L. Pollock'un "Avrupa'nın hasta adamı yeniden" başlıklı yazısıyla birlikte Türk- ABD ilişkilerinin geleceği konuşulmaya başlandı. Pollock bu yazıda Türkiye'ye dair ağır ithamlarda bulunup, Türk halkını ABD'nin kölesi olmadığı için yerden yere vuruyor. Bu yazı, "ABD medyasından herhangi bir yazarın görüşüdür" diye geçiştirilecek bir yazı değil. Öncelikle yazının yayınlandığı gazete ABD yönetimi ve iş çevrelerinin dikkate aldığı etkin bir gazete. İkinci olarak yazının kaleme alınma zamanı, Pentagon'un yeni şahinlerinden Savunma Bakan Yardımcısı Douglas Feith'in yaptığı açıklamayla yazıyı desteklemesi ve Türkiye'ye tehditvari mesajlar göndermesi de, bu yazının sıradan bir yazı olmadığını gösteriyor. İkinci Bush döneminin resmen başlamasıyla birlikte yeni dışişleri Bakanı Rice ve öncesinde Ankara'ya gelen diğer üst düzey ABD'li yetkililer ile AKP hükümeti arasında kamuoyuna yansıtılmayan hummalı pazarlıklar yapıldı. İran ve Suriye operasyonları için Türkiye'nin sadece liman ve üslerini kullandırmakla kalmayıp aynı zamanda aktif bir şekilde operasyonlara destek vermesi istendi. AKP hükümetinin bu isteklere olumsuz cevap vermediğini biliyoruz. Peki ne oldu da, ABD yönetimi Türk halkının ABD karşıtlığından bu kadar rahatsızlık duymaya başladı. Burada nasıl bir oyun oynandığını iyi görmek gerekiyor.

Pollock yazısında Türkiye için "hasta adam" ifadesini kullanarak, ABD'nin Türkiye ile ilgili niyetlerinin şifresini de vermiş oluyor. Çünkü Osmanlı için de Batı "hasta adam" ifadesini kullanmış ve bu şekilde tanımlanan bir imparatorluğu nasıl bir sonun beklediğini tarih göstermişti. Osmanlı "hasta adam"dı ve bu hastalık, tedavisi mümkün olmayan cinsten bir illetti Batı için. Tıpkı kangren olmuş bir uzuvdan, o uzvu keserek kurtulmak gibi, bu hastalıktan kurtulmanın çaresi de hastayı öldürmekten geçiyordu. Osmanlı için düşünülen son -çözüm- bu idi. Şimdi aynı ifade Türkiye için kullanılıyor. Bu ifadenin sebeb-i hikmetini fazla düşünmeye gerek yok.

ABD'nin bugün İran ve Suriye için düşündüklerini yarın Türkiye için düşündüğünü hep söylüyoruz. Peki ama ABD ve Türkiye arasında esen bu yapay dostluk-müttefiklik rüzgarları arasında bu iş nasıl olacak? Pollock'un yazısı ve daha öncesinde ABD televizyonlarındaki dizi ve filmlerle başlatılan Türkiye karşıtı havayla oluşturulan gergin hava, ABD'nin Türkiye'ye dair kötü niyetlerini hayata geçirmesi için uygun bir ortam hazırlayacak. ABD bir anda sert geçiş yaparak değil, Türkiye ile ilişkileri yavaş yavaş gerginleştirerek bu ortamı sağlamaya çalışıyor. Bunu yaparken de medyayı ve film sektörünü kullanıyor. Daha açık ifadeyle bütün bu yaşananlar ABD'nin Suriye ve İran için kullandığı "şer ekseni"ne Türkiye'yi yumuşak geçişle dahil etme süreci.

Bu, ABD'nin başlattığı psikolojik savaşın orta vadede beklenen sonucu. Bir de kısa vadeli bir sonucu var. O da, AKP hükümetinin ABD taleplerini bir bir kabul ederken, Türk halkından gelen yoğun tepkiler karşısında bocaladığı bir süreçte tepkileri dindirip, AKP'yi rahatlakmak!

Türkiye'de halk ABD'den nefret ediyor çünkü Türk halkı mazlumun yanındadır, zalimin dostu olamaz. Hükümet istediği kadar ABD'yi dost ve müttefik ilan etsin ama Türk halkı kimi düşman, kimi dost belleyeceğini çok iyi bilir.