Çanakkale geçilmez

İcmal Dergisi'nin ilk sayılarında okluyup ezberlediğim bir şiirden;

"Çanakkale önüne toplanmış  ehl-i salip 

Karşısında bir ordu şehit olmaya talip,

Şehitlik üstün makam, hiçbir paha biçilmez

Kalbte iman oldukça Çanakkale geçilmez."

Çanakkale geçilmez cümlesi, şiirlerin bestelenmesine, romanların yazılmasına, tarihlerin hayranlığına, vatan müdafaa ve sevgisinin her an çağlamasına sebep olan bir kahramanlık mührüdür. 

Derginin baş yazısında şu tesbitler vardır:

"İnsanoğlu tabiat sahnesine çıkışından zamanımıza kadar birçok müesseseleri oluşturduğu ve geliştirdiği muhakkaktır. Fertler ictimai, iktisadi, hukuki, ahlâki... mes'elelerini veya müesseselerini devletlerin şahsında temsil etmeğe başlamasından sonra varlıklarını devlet olarak sürdürmeyi esas kabul etmişlerdir.

Her millet ebedilik fikrini fertlerine aşılamayı başlıca vazife telakki etmiştir. Toplumları ayakta tutan en kuvvetli amil inanç ve akidesidir. Gerek maddede gerekse manada toplumlarda görülen sanat, kültür, teknik vs gibi oluşlar, akidelerinin eseridir. Devletler, ideoloji haline getirdikleri inançlarını yaymak ve ayakta tutmak için, her devirde hayatlarına yön vermişlerdir.

Tarihçe, sebepleri çeşitli faktörlerle izah edilmeğe çalışılan harplerin temelinde bu inançlar yatmaktadır. Ehl-i Salib'in zaman zaman İslam'a karşı tertipledikleri Haçlı Seferleri bu düşüncenin tezahüründen başka birşey değildir. Çanakkale'yi geçmek için Ehl-i Salib'i temsilen Fransız ve İngilizlerin bir araya gelmesi aynı düşüncenin neticesidir. En son Kıbrıs çıkarması dahi bunun açık misalidir. Çünkü Türkiye, Kıbrıs meselesinde haklı olmasına rağmen, Avrupa'nın şımarık çocuğu Yunanistan'ın desteklenmesinin sebebi aynı inancı paylaşmış olmalarındandır." (İcmal Dergisi, Sayı-7, 1984, Başyazı).

Milli ve manevi coşkuya, fikre, ahlaka önderliği ve öğretmenliğinden dolayı ve  ufuk açıcı gayretleri, adım adım, harf harf koyan Prof. Dr. Haydar Baş Bey'e şükranlarımı arz ediyorum.

Ve yine aynı sayıda yayımlanan bir makaleyle "Çanakkale Geçilmez" cümlesinin açıklamasını aktarıyorum:

"18 Mart 1915: Osmanlı'nın ezeli rakibi Avrupalı'yla son hesaplaşması olan 1. Dünya Savaşı'nın şeref sayısı... Dört yıl devam eden harbin verdiği kayıplarla yüreği paralanan, gözü yaşlı milletimizin teselli payı... Sarıkamış'da, Mısır, Irak, Filistin, Suriye ve Galiçya cephelerinde dört yıl boyunca sergilenen fedakarlık ve kahramanlığa rağmen gelen mecburi mağlubiyet tablosundaki karanlığı dağıtan aydınlık...

Mehmetçiğin, birbirini takip eden ihanetlere karşılık, hâlâ var olduğunu ispatlayan müdafaa savaşçılarının sonuncusu. Estergon, Kanije, Plevne, İskodra, Yanya, Edirne destanlar zincirinin altın halkası Çanakkale...

Ege'den, Boğazlar üzerinden Karadeniz'e, Rusya'ya uzanan, tarihin gidişini değiştirebilecek olan ikmal yolu Gelibolu'da yüzbinlerce müslümanın cesetlerinden örülmüş olan bir setle kesilmiştir. Avrupa'nın çelikleşmiş gücü bu etten ve kemikten set önünde aciz kalmıştır. İşte burası Çanakkale'dir..." (İcmal, Sayı: 7).

Çanakkale de öyle bir komutan vardır ki, "ölmeyi emrediyorum" diyerek komut vermiştir. Bu, Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve Çanakkale kahramanlarına nasib olan emir ve itaattir. Sebep ve sonuçtur. Çanakkale'yi geçilmez yapan imandır. 

Muhkem iman ve iradeler yıldız yıldız parladı Çanakkale'de…

"Yetiş ya Muhammed kitabın elden gidiyor" diye nazlanan mehmetçiğin duruşu...

Komutanının yanına gelen askerin, "Efendim yakınıma top güllesi düştü. Namazdaydım. Acaba patlar mı patlamaz mı diye içimden geçirdim namazım bozuldu mu?" sorusunun adamlığı ve masumluğunun büyüklüğü…

Son kalan mermiyi atabilen iradenin, fedakar ana babaların, çocuk ve gençlerin, yaşlıların hedefe kilitlenenlerin beden ve ruhlarındaki manevi yardımların kerameti…

Birliğin, vatan aşkının, Türklüğün cihana ün salan asaleti…

Evet Çanakkale'yi geçilmez yapan gerçekleri unutmayalım.

Çanakkale'yi unutur, ihmal eder, yaralar isek vatan zarar görür.