Demokrasi vaadiyle köleleşen İslam dünyası

Batı dünyasının İslam ülkelerine getirmek istediği demokrasinin(!) nasıl bir şey olduğunu anlamak için daha kaç İslam ülkesinin yerle bir olması, kaç milyon Müslüman’ın katledilmesi gerekiyor?
Somali, Bosna, Afganistan, Irak, Pakistan, Mısır, Tunus, Libya ve daha niceleri…
Hepsinde benzer bir tablo ile karşılaştık. Kan, gözyaşı, katliam, işkence, tecavüz…
Irak örneğinde olduğu gibi, yaptıkları zulüm ve katliamlar ayyuka çıkıp işgallere zemin hazırlamak için oluşturmak istedikleri hoşgörü imajı zarar görünce 2004 yılında aldıkları bir kararla bu kirli işleri İslam dünyasında satın aldıkları işbirlikçilere ihale ettiler.
Onlara akıl verdiler, yetiştirdiler, organize ettiler, para ve silah desteğinde bulundular ve sonuç yine Irak’taki gibi oldu, masum insanlar katledildi, kaynaklar sömürüldü, ülkelerin bağımsızlığı ellerinden gitti.
Libya örneğini bugün iyi okumalıyız. Libya’da batılı işgalcilerle kol kola girip demokrasi ve özgürlük naralarıyla Kaddafi yönetimine baş kaldıranlar, bugün masum insanlara sırf işgal döneminde Libya devletinin yanında oldukları için kan kusturuyorlar.
Uluslar arası Af Örgütü’nün bu noktadaki raporu oldukça içler acısı…
Örgüt, Libya yönetimini ele geçiren isyancıların savaş suçu işlediklerini belirtiyor.
İşledikleri suçlar da Ebu Garip cezaevinde Amerikan askerlerinin yaptıklarını aratmayan cinsten…
Tutuklular, kamçılarla, kablolarla, plastik hortumlarla, zincirlerle ve sopalarla dövülüp işkence ediliyor. Daha da kötüsü tutuklular elektroşok silahlarıyla elektriğe maruz bırakılıyor.
Raporda bu kişilerin vücutlarının yara bere içinde oldukları, morluk ve kesiklerle dolu olduğu, bazılarının tırnaklarının çekilmiş olduğu belirtiliyor. Birçok tutuklu da ağır işkenceler sebebiyle hayatını kaybediyor. Sırf işgale direndiler diye onbinlerce Libyalı evlerinden yurtlarından ediliyor, her şeylerine el konuluyor.
Batı adına Kaddafi’yi deviren isyancılar, Libyalılara zulüm yapmakla meşgulken bu arada atı alan Üsküdar’ı geçiyor. Libya’nın altında üstünde değerli olan ne varsa hepsi batılı işgalciler tarafından hortumlanıyor. Libya’nın ABD güdümlü yeni yönetimi artık Kaddafi’nin imkanlarına sahip değil ve bundan sonra da olamayacak. Kaddafi’ye hakkıyla sahip çıkamayan Libya halkı daha şimdiden Kaddafi’yi arar vaziyete geldi.
Kaddafi diktatördü ama halkına karşı zalim değildi. Petrol gelirlerinin yüzde 96’sını milletinin ihtiyaçları için kullanıyordu.
Elektrik, su, sağlık, eğitim bedavaydı, halktan veri alınmıyordu. Kaddafi bütün bu hizmetleri yer altı kaynaklarını milletli yararına çıkardığı için yapabiliyordu.
Bugün ise bu kaynakların sahibi Libya halkı değil.
Libya halkının bundan sonraki kaderi Somalililer gibi olmaktır. Önce kaynakları hortumlanacak, sonra da halk sürekli borçlandırılacak, ithal ürünler Libya piyasalarına hakim olacak, halkın geliri artık hiçbir şeye yetmeyecek, batının kuklası olan yönetim sürekli olarak Libya halkını sömürecek, vergiyi unutan Libyalı çok ağır vergilere maruz kalacak, olumsuz ekonomik şartlar sebebiyle Libya halkı provokasyonların da devreye girmesiyle iç çatışmaya sürüklenecek ve netice paramparça olmuş bir Libya ve köleleştirilmiş Libyalı…
Türkiye olarak bu sürece pek de yabancı değiliz, çünkü Libyalının bugün işgalle, çatışmalarla geldiği bu noktaya bizler çok önceleri ABD stratejik müttefikliği ve Kopenhag kriterleri ile güle oynaya, hazmede hazmede geldik.
O yüzden Batılı siyasetçiler Türkiye için “model ülke” diyorlar.
Diğer İslam ülkelerine “Irak, Libya gibi bizi fazla zorlamayın, Türkiye gibi kendi isteğinizle bizim istediğimiz noktaya gelin” diyorlar.