Fransız modeli ve Türkler

Chirac Fransızlara hitap ederken onların duygularını okşadı, "Fransız sosyal modeli"nden ayrılmayacaklarını, yeni hükümetin "Anglosakson modeli"ne itibar etmeyeceğini söyledi.Birçok Türk gibi birçok Fransız da "liberal ekonomi" ile "vahşi kapitalizm"i eş sayıyor, korkuyor, "sosyal model" lafına dört elle sarılıyor.Bu gerçekse, gelir dağılımının Fransa'da iyi, İngiltere'de kötü olması gerekmez mi?İKTİSAT tarihleri anlatır; Fransız tarihinde sanayileşme ve ekonomik modernleşme "gecikti"; İngiltere ve Almanya'nın gerisinden geldi.Ekonomik gelişme 1789 Devrimi'nden yirmi yıl sonra başlayan yol şebekesi, ticarileşme, şehirleşme ve sanayileşme ile yola çıktı; "Devletçi" Fransa 1930'larda bile hâlâ köylü ülkesiydi. Her savaşta sanayileşmiş Almanya'ya yenildi!Büyük Fransız sosyoloğu Raymond Aron, 1950'lerin başında "Aydınların Afyonu" adlı kitabında Fransızların ideoloji tutkusunu eleştiriyor, bu yüzden nice siyasi devrimler, kavgalar yaptıkları halde İngiltere ve Amerika gibi istikrarlı bir kalkınmayı başaramadıklarını yazıyordu.Tarihçi Robert Gildea "France Since 1945" adlı eserinde, "Fransız ekonomik mucizesi"nin İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra başladığını, bunu eski korumacı şartlanmalardan çıkarak "dışa açılma, rekabet ve Avrupa ekonomileri ile entegrasyon politikalarıyla başardığını" anlatır uzun uzadıya...Bunda işadamı Jean Monet'nin ekonominin başına geçmesi ve Avrupa ekonomik birliği fikrine dört elle sarılması büyük rol oynadı.ŞİMDİ Fransızlar "Polonyalı muslukçu"nun, Türkiye'den "Mehmet"in ve tâ Çin'den "Huan"ın 'serbest rekabet'i karşısında paniğe kapılarak yeniden eski devletçilik, korumacılık, müdahalecilik formüllerine sarılıyorlar!Solun "liberalizm" paranoyası, sağın geleceğe değil, geçmişe dönük milliyetçilik tutkusu buluştu, "hayır" dediler!