Hac ve günahlardan arınmak

İnsanoğlu dünya sahnesine gelmeden önce ruhlar âlemi denen mekânda ruh olarak yaratıldı. O ruh ki ilk hali nefsanî duygu ve düşüncelerden arınmış bir halde olduğundan Yüce Allah'ı müşahede edebilme kabiliyetine sahipti. Bu özelliği nedeniyle ruhlar, Rabbimizin "ben sizin rabbiniz değil miyim?" hitabına hep birden "evet sen bizim rabbimizsin" diye cevap verdiler... 
Daha sonra yüce Allah kendi muradı gereği nefsanî duygu ve düşüncelerle bezendirerek imtihan gereği, insanı dünya sahnesine gönderdi. 
Dünya hayatında, nefsanî arzu ve duyguların esiri olmakla ruhtaki saflık bozulmakta, Yüce Allah'ı müşahede kabiliyeti yok olmakta; nefsanî duygu ve düşüncelerden kurtulabildikçe de ruhtaki saflık korunmakta, Allah'ı müşahede kabiliyeti gelişmektedir.
Beşer olmamız ve her an hataya düşebilmemiz yüzünden ruh âlemimiz sıklıkla kirlenmektedir. İşte bu kirlenme dolayısıyla insanoğlu Allah'a kulluk görevlerini yerine getirmekte de zorlanmaktadır. Kulluk görevlerini istenilen şekilde yerine getirmek için mutlaka ruhun arınmaya ihtiyacı vardır.
Kulunun bu halini gayet iyi bilen Allah (cc) Onun arınmasını temin etmesi için kitap ve elçilerle buyruklar göndermiştir. 
Buyruklar içinde bazıları vardır ki "mekânı mahsus, zamanı mahsus" görevlerdir. Bu görev Hac ibadetidir. Hac ibadetinin yerine gelebilmesi için mutlaka kutsal Kâbe'yi tavaf etmek, Arafat'ta zilhiccenin dokuzunda bulunmak gerekmektedir. Bu görevle arınmanın doruk noktası yaşanmaktadır.
İbnu Abbâs (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: "Hac'la umrenin arasını birleştirin. Zîra bunlar günahı, tıpkı körüğün demirdeki pislikleri temizlemesi gibi temizler." (Nesâî, Menâsik 6, (5,115); İbnu Mâce, Menâsik 3(2886)
Hac ibadetine arınmak açısından baktığımızda ne kadar büyük bir öneme haiz olduğunu görürüz. Allah cümlemize bu kutsal ibadeti yerine getirmeği nasip ve müyesser eylesin. Âmin.