Kanaat

İnsan olmanın zorluklarından biri de şu ki: her zaman duygularımıza sahip olamıyoruz. Duygulanımlarımızın bizi yönlendirdiği, davranışlarımıza yön verdiği hepimizin malumudur. İşte tasavvuf bir yaşayış biçimi olarak, aşırı duygulanımlarımızı kontrol etmemizde davranışlarımızı davranmadan önce ölçüp tartabilmemizde bizlere yardımcıdır.İnsan kendini terbiye eden, her an görüp gözeten bir Yaradan'ın varlığını unutmazsa büyük bir ihtimalle daha az duygularının esiri olur diye düşünüyoruz. Güzel duygulanımların esiri olmak da güzeldir belki, ancak her halimizde itidalli olmaya özen göstermek de gereklidir diye düşünüyoruz. Yalnız insanın Yaradanı'nı ve Onun Resulünü (s.a.v.) çok sevmesinde hiçbir sakınca yoktur. Hatta Rabbini ve Peygamberini çok seven insanlar bu dünyada daha mutlu yaşarlar çünkü seven sevdiğinden razıdır. Razı olmak mutlu olmanın ilk ve en önemli basamağı değil midir? Rabbimizi sevmek bize O'ndan razı olma halini kazandırır, böylece bizler hamd ve şükür ehli, kanaatkar ve tevekkül ehli kullardan oluruz.Dünyada mutlu olabilmenin bir şartı da kanaat ehli olabilmek, yani elindeki ile yetinebilmek, başkalarındakine özenmemektir. Bir ayet-i kerime de;" Ey inananlar, Allah yolunda yürüdüğünüz vakit, her şeyi iyice anlayın " (Nisa,94) buyruluyor. Hayattaki tecrübelerimiz bizlere ayet-i kerimeleri anlamakta yardımcı olmaktadır.Bir hadis-i şerifte de buyrulur ki;" Allah'tan afiyet isteyin. Zira yakin hariç, hiç kimseye afiyetten üstün bir şey verilmemiştir."İmanımızın kamilleşmesine yardım edecek bir hadisle yazımızı bitirelim:" Çoğu zaman, hoşlanmadığınız şeye sabretmekte büyük hayırlar saklıdır."