Medya ve siyaset cambazları

Türkiye'nin aydın geçinen takımı, -az sayıda istisnalar hariç- ekseriyetle rüzgara göre yelken açıyor.Her devrin adamı pozisyonunda yürüyor. Fikir ve kalem haysiyeti taşıyanlar ilkelidirler, tavizsizdirler, istisnadırlar? Hani şu nesli tükenmiş kelaynak kuşları var ya, sanki onlar gibidirler.Politikacılarla, medyacılar ve köşe takımı arasındaki yakın temas, ara sıra "düşük yoğunluklu gerilim"e dönüşse de, çok da olağandışı vaziyet zuhur etmez.Atışmalar olur, dalaşlar olur.Bu biraz da "rant ve pasta paylaşım hırlaşması" kabilindendir.Karşılıklı paslaşarak ve anlaşarak herkes ve her kesim, işini suyun öte yakasına geçirir.Medya da bu kulvarda koşuyor? Doğaldır, aydın geçinen takım medyada üstlenmiştir.Ancak Türkiye'nin sürüklendiği badire, artık ne aydın geçinen takımın, ne de medyanın "rüzgara göre yelken açma" lüksü kalmadığının gösteriyor.Ancak medya böylesi vahim gidişatın ya farkında değildir, yahut farkındadır. Farkında değilse kötü, yok şayet farkında ise daha da beter!Medya siyasilere taşeronluk yapıyor.Şayet söz konusu siyasiler, Türk milletinin değil de, ecnebilerin emir eri pozisyonunda iseler; o zaman medya, "mütareke basını" olmaktan kurtulamıyor.İktidarlar, icraatlarındaki rantlardan ve kamunun besleme kaynaklarından kendi zenginlerini ve kendi medyalarını devşirirler, semirtirler. Yandaş medya, yandaş aydın ve yandaş zenginler türetirler. Düne ve bugüne şöyle bir göz atarsanız, Türkiye'de bu çok açık olarak gözlemlenmektedir.Bu arada rantı azaltılan veya beslemesi kesilen, eski dönemin besleme medya ve aydınları, muhalif cephede görünseler de, etkili muhalefet yapamazlar. Çünkü kıyasıya bir mücadele hakimdir bu arenada!Dolayısıyla zamanla eski beslemeler de "konjonktüre uygun" vaziyet almak durumunda bırakılırlar.Böylece devlete hükmeden siyasi irade ali kıran baş kesen olmaya başlar.Nitekim AKP iktidarı sürecinde, eski tüfek renkli kartel medyası ve köşe takımları ile yeni dönemin besleme yeşil kartel medyası ve mücahitlikten müteahhitliğe geçen aydın müsveddeleri arasındaki rekabet kayda değerdir.Türkiye, hem siyasette, hem aydın kesiminde ve aydınlıkta, hem de medya da bu "kısır döngü"yü ve "dolap beygiri" sistemini kırmak durumundadır? Zira bu alaca karanlık kuşağı içindeki tepinme ve dalaşlar sebebiyle ortada ne devlet, ne millet, ne ekonomi, ne de milli kaynak kalmaktadır.Medya artık tercihini ve destek enformasyonunu, Türkiye'nin önüne çözümler sunan ve projeler üreten siyaset ekseninde yapmalıdır.Aksi halde yıllardan beri siyasette aktörlük ve baş aktörlük yapanların yeni gibi görünen çözümsüz ve projesiz eski tas eski hamam adımları, milleti aldatır, devlete vakit ve kan kaybettirir. Medya da bu işe yine taşeronluk yapmış olur.Medya şayet çözüm ve proje eksenli bir açılım bağlamında vaziyet alırsa, siyaset ve aydın takımı da ona göre bir kulvara girmek zorunda kalırlar. İltifatın çözüme ve projeye olacağını bilerek arayışa girerler. Türkiye bugün buna muhtaçtır.Bu bağlamda devlet ve milletin problemlerine çözüm ve projeleri bulunan tek siyaset ve fikir adamı Prof. Dr. Haydar Baş beydir, tek parti BTP'dir. Medya bu hakikati görmezlikten gelmeye devam ederse, sürekli çuvallar, tökezler; devlet ve milletin tökezlemesine teşne olur.Yıllardan beri AKP kadrosu ve AKP öncesi kadrolarla aynı havayı teneffüs eden, aynı söylem ve aynı eylem içinde bulunan Abdüllatif Şener'i, bugün "vatan kurtarmaya soyunan Şener" diye görmek, medyanın körlüğü olsa gerektir. Şener, geçmişinden farklı ne söylüyor, ne projesi var, ne çözümü var; tısssss? Dahası Şener'in AKP'den istifa etmeden 2 yıl öncesinde, kabineden dışlanacağı ve harcanacağı Ankara ve Sivas kulislerinde konuşuluyordu. R. T. Erdoğan, biraz mühlet tanıdı; "gönül işleri" deyip geçti. Sonra ipi çekildi. Tam bu noktada Güneri Civaoğlu'na şaşarım? Bu Şener, medyanın gözünde, güya "vatan kurtaran Şener" olacak; böyle bir medya sadece kör değil, aynı zamanda sağır bir medya demektir. Türkiye'nin önemli bir bahtsızlığı da bu olsa gerektir.Medya, "ecnebilerin aklıyla güya devlet ve millet işi gören" siyaset cambazlarının "cambaza bak oyunu"nu sergiledikleri ve pirim devşirdikleri "orta alan" olmaktan çıktığı zaman, Türkiye iflah olmaya başlar, "mütareke basını" olma pozisyonundan kurtulur.