Metal Fırtına

Sanayinin kalbinde Marmara Bölgesi'nde yaşıyoruz.

Kocaeli ili Gebze ilçesi hem bölgemizin hem de ilimizin sanayi kuruluşları bakımından en zengin yeri.

Ülkemizin sanayi üretiminin yüzde 60 ekonomisi buradan sağlanmakta.

Fabrika demek; çalışanlar, emekçiler, üreten halk demektir.

Çalışan insanların haklarını, yaşam savaşını destekleyen ve savunan birlikler vardır.

Kanun nezdinde yasal olarak kurulan sendikalar, işçinin emekçinin hakkını araması için kurulmuş dayanışma platformlarıdır.

Metal işçileri de kendilerinin haklarını savunmak, insanca ve hak ettikleri çalışma şartları ve çalışma koşullarını demokratik ve yasal seviyede savunmak için Metal İşçileri Birliğini kurdular.

Bu birliği diğer sendikalardan ayıran temel özellik, kendi içinde eğitim birimi olan, dersler veren ve çalışanları bilinçlendiren yapısının olması.

Sendika, "Metal Fırtına" adını verdikleri dersler ve seminerler ile çalışanların fikir fırtınası yapmalarını, çalışma hayatlarının ve koşullarının daha da iyileştirilmesi için bir araya gelerek çözüm önerilerini getirmelerini sağlayan önemli bir alan.

Metal Fırtına derslerinin amacı, donanımlı, ne istediğini bilen, kendi haklarını savunan, üretimin içindeki çalışanın kendi sorunlarının çözümü içinde fikir üretmesini isteyen bir yapıda olmasıdır.

Sendikal haklara sahip işçiler için düşünülen alışılagelmiş sadece iş bırakan, grev yapan, işverenleri zora düşüren, sistemi kilitleyen algısının tamamen değişmesi için toplumu doğru yönlendirmek gibi bir misyona sahip.

Zaten bir sendika da böyle olmalı bence.

Metal İşçiler Birliği yöneticilerinin eğitime gösterdikleri önemi ve özeni takdir etmek boynumuzun borcudur.

Metal Fırtına öğretisi ile temel toplumsal bir güç olan işçi sınıfının birleşik mücadele gücü ortaya koyuldu zamanla.

Bu çabalar , eğitimler ve seminerler, filli meşru mücadele yöntemlerinin işçilerin bilinçlerine kazınmasında özel bir rol oynadı.  

Sendikal bürokrasinin önüne geçip, işçinin ezilmesine ve haklarının yok sayılmasına dur dedi.

Fabrika zeminlerine dayanan örgütlülüklerden ve devrimci öncülerden yoksunluk, "öncü işçiler" dahil olmak üzere metal işçilerinin sınıf bilincinin geriliği, Metal Fırtına'nın en büyük eksikliğiydi ve sınırlarını da belirledi.

Çalışmalar neticesinde, ziyadesiyle giderildi bu eksiklik.

Bugün de krizin faturasına, baskı ve zorbalığa karşı metal işçileri olarak Metal Fırtına'dan dersler çıkartmalı, mücadelenin ihtiyaçlarını gidermek için adım atılmalı.

Dilerim bütün sendikalar kendi içlerinde fikir ve düşünsel fırtınalar yaparak işçi sınıfının sendikal haklar üzerine gelişimini desteklerler.

İşin özü, bilinçli sendikalı olmak, ne istediğini bilmek ve bir olmak, sorunların çözümü için, taleplerin kabulü için, en meşru ve demokratik yol haritası.

İşçilerin , emekçilerin ve emeklilerin hak ettikleri günlerin olması dileği ile...