Milli Ekonomi Modeli kaç Nobel hak ediyor?

Dinamitin mucidi Alfred Bernard Nobel, servetinin tamamını bir fona bırakmış ve bu fonun gelirinin "her yıl insanlığa en büyük hizmeti yapan kişilere" dağıtılmasını vasiyet etmiştir. Bu gelirin beş ana bölüme ayrılmasını isteyen Bernard Nobel, bu bölümlerin fizyoloji ya da tıp alanında, edebiyat sahasında, milletlerarası barış ve kardeşlik için, fizik ve kimya alanında insanlığa en büyük hizmeti yapan kişilere ödül olarak verilmesini belirtmiştir.Başlangıçta beş dalda verilen Nobel ödülleri, 1969 yılında İsveç tarafından Alfred Nobel anısına iktisat ödülü eklemesiyle altı dalda verilmeye başlamıştır. Nobel ödülleri ilk olarak 1901 yılında verilmeye başlanmıştır. Ekonomi dalında ile Nobel ise ilk olarak 1969 yılında verilmiştir.Şimdi dilerseniz ekonomi dalında Nobel ödülü alan bazı bilim adamlarına ve ödülü almalarını sağlayan çalışmalarına bir göz atalım.2005 yılı: Robert J. Aumann (İsrail) ve Thomas C. Schelling (ABD), "...ekonomik işbirliği ve çatışma konularına, oyun kuramı kapsamında getirdikleri açıklamadan ötürü layık görüldüler"2004 yılı: Finn E. Kydland (Norveç) ve Edward C. Prescott (ABD), "Makro ekonomik analizleri yanında birçok ülkedeki para ve maliye politikası uygulamasının fikir babaları olmalarından dolayı"2003 yılı: Robert F. Engle (ABD) ve Clive W. J. Granger (Büyük Britanya), "Ekonomik zaman sıraları konusunda buldukları istatistikî metot nedeniyle"2001 yılı: George A. Akerlof, A. Michael Spence ve Joseph E. Stiglitz, "Asimetrik piyasa enformasyonu üzerine yaptıkları çalışmalardan dolayı" 1998 yılı: Amartya Sen (Hindistan), "refah ekonomisine olan katkılarından dolayı" 1997 yılı: Robert C. Metron ve Myron S. Scholes, "türev ürünlerin değerlerinin tanımında yeni bir metot geliştirdikleri için" 1994 yılı: John C. Harsanyi, John F. Nash Jr. ve Reinhard Selten, "işbirliğine dönük olmayan oyun teorisine katkılarından dolayı"1992 yılı: Gary S. Becker, "mikro ekonomik analizde insan öğesinin ele alınışına katkı" 1991 yılı: Ronald H. Coase, "ulaştırma ve taşınmaz mal maliyetlerinin öneminin ortaya çıkarılmasına katkı" 1990 yılı: Harry M. Markowitz, Merton H. Miller ve William F. Sharpe, "finansal ekonomi teorisine katkı"1989 yılı: Trygve Haavelmo, "olasılık teorisine ve ekonometriye katkı" 1988 yılı: Maurice Allais, "piyasa teorisi ve kaynakların etkin kullanımına katkı" 1987 yılı: Robert M. Solow, "ekonomik büyüme teorisine katkı"1986 yılı: James M. Buchanan, "ekonomi teorisine ve karar alma mekanizmasına kurallar yönünde katkı"1984 yılı: Richard Stone, "milli gelir hesaplarına katkı"1983 yılı: Gerard Debreu, "genel denge teorisine katkı"1979 yılı: Theodore W. Schultz ve Sir Arthur Lewis, "gelişme yolundaki ülkelerin kalkınma sorunları" 1978 yılı: Herbert A. Simon, "ekonomik örgütler içindeki karar alma mekanizması"1976 yılı: Milton Friedman, "tüketim ve para teorisine katkı"1975 yılı: Leonid Vitaliyevich Kantorovich ve Tjalling C. Koopmans, "kaynakların optimum tahsisine katkı"1974 yılı: Gunnar Myrdal ve Friedrich August von Hayek, "para teorisi ve ekonomik dalgalanmalar teorisine katkı" 1972 yılı: John R. Hicks ve Kenneth J. Arrow, "genel ekonomik denge ve refah teorisine katkı"1971 yılı: Simon Kuznets, "ekonomik büyüme teorisine katkı"1970 yılı: Paul A. Samuelson, "statik ve dinamik analize katkı" 1969 yılı: Ragnar Frisch ve Jan Tinbergen, "ekonomik sürecin analizinde dinamik modele katkı"Dikkat edildiği takdirde görülecektir ki, ekonomi dalında ortaya konulan ve Nobel ödülüyle taltif edilen çalışmalar liberal ekonomi dairesinin dışına çıkamamış çalışmalardır. Pek çok alanda tıkanmış olan mevcut liberal ekonomi anlayışının bazı bölümlerine bulunmuş oldukları katkı neticesinde bu çalışmalar Nobel hak etmiştir. Bu güne kadar otuz yedi çalışmaya ekonomi dalında Nobel ödülü verilmiş olmasına rağmen dünya açlık, yoksulluk, işsizlik, gelir dağılımında adaletsizlik ve ekonomik krizlerden kurtulamamıştır. Bu da göstermektedir ki, verilen Nobel ödülleri kapitalizmin temellerinde yer alan problemleri çözememiştir. Çözüm olamayan bilimsel çalışmalara bu kadar Nobel verilirken çözüm olacak bir iktisadi anlayışa bir değil binlerce Nobel verilmesi gerekecektir.Bu konuya yarınki yazımızda devam edeceğiz?