Nereye baksanız hep O'nu zikrediyor

Siz Allah'ı sevdiğiniz zaman bu aynı zamanda bir anıştır, O'nunla beraber bir oluştur. O'nun size cevabı sizdeki elektriklenmeyi daha da şiddetlendirir. Daha da güçlendirir. O zaman ne olur? "Bak, ben bunun cevabını aldım. Ben seviyorum ama bu boşa değil" dersin. Bu sefer Allah'ın kulu sevmesine tebdil edilen bu yürüyüş kendiliğinden sahasını genişletir ki o zaman Allah'ın zatı için O'nu sevmiş olursunuz. Yani sizi o noktaya taşıyan bir takım sebepler vardır; onları aşmış oluyorsunuz. "Allah, hakikaten sevilmeye layık tek varlıktır" diyorsunuz. Asıl sevgi, Rıza-i Bari sevgisi de budur.Allah'ı sevmenin çok işaretleri vardır. Bunlardan bir tanesi, Allah'ın sevdiklerini sevmektir. Yani siz, Allah'ın sevdiklerini severseniz Allah'ı sevmiş olursunuz. "(Resûlüm!) De ki: Eğer Allah'ı seviyorsanız bana uyunuz ki Allah da sizi sevsin..." (Al-i İmran, 3/31). Aslında bu işin başlangıcı da böyledir. Allah'ı sevdi diye bir insanı seversiniz, onun kalbine tecelli eden ilahi sevgi sizinkine de akseder, böylece siz o kulu sevdiğiniz ölçüde Allah'ı sevmiş olursunuz. Peygamberlerin, evliya-ı kiram hazeratının, şühedanın sevilmesinin esprisi de buradan kaynaklanıyor. Gerek evliya-ı kiram hazeratı, gerek enbiya hazeratının tamamı insanların kalbinde ilahi sevginin yeşermesinden vücuda gelecek olan o mahiyeti ortaya çıkartan amiller, ana unsurlardır. Bunları biz sevmekle Cenab-ı Hakk'ı sevmiş oluruz.Çok sevdiğinizi her yerde anmak istersiniz. İstersiniz ki hep ondan konuşulsun. Kimse başka şey konuşmasın. Herkes onu ansın. İslam'da buna zikir denir. Bir kul, Allah'ı sevdiği zaman hep O'nu anmak ister, hep O'nu zikretmek ister. Tabii bu hal de insandaki sevgi duygusunu daha da genişletir, aşk mertebesine yükseltir. Zaten kainata baktığınız zaman Allah'ı zikretmeyen, anmayan hiçbir şey yoktur. Cenab-ı Hak, ayet-i kerimede, "Yerde ve gökte ne varsa hepsi Allah'ı zikreder" (Haşr, 59/1 ve diğer ayetler) buyurmaktadır. Varlığın vücut bulmasının hikmeti Allah'ı tanıması, bilmesi ve O'nu zikretmesidir. Reva mıdır ki şuur sahibi olmayan bütün varlıklar Allah'ı anarken, zikrederken, ibadet kastı ile yaratılmış olan varlık olarak insan O'nu anmaz?