Orman varlığı -2-

(...dünden devam)

Orman ağaçları uzun ömürlü olmalarından dolayı, olgunlaşmaları için uzun bir süreye ihtiyaç vardır. Bu süre, ağaç türüne bağlı olarak, genellikle 100 – 200 yıl arasında değişmekte ve bazı türlerde ise bu sınırların dışına çıkmaktadır. 

Gölgeye dayanıklı bazı türler (Göknar, Ladin gibi) ormanda her yaştan ağacın birlikte yaşamasına olanak sağlamasına karşın, ışığa gereksinim duyan türler (Çam türleri gibi) ise, bu olanağı sağlamaz. Bu nedenle, gölgeye dayanıklı türlerin oluşturduğu ormanlara değişikyaşlı ormanlar ve diğerlerinin oluşturduklarına da aynıyaşlı ormanlar adı verilmektedir. 

Olgunlaşmış ağaçların bulunduğu değişikyaşlı ormanlar, her yıl hektarda yaklaşık 10-20 metreküp arasında odun maddesi üretmektedir. Böyle bir değişikyaşlı ormanın yeniden oluşturulması durumunda, bu kadar bir verimin alınabilmesi için yaklaşık 150 yıllık bir süreye ihtiyaç vardır. Üstelik böyle bir ormanın oluşmasında ortaya çıkacak birçok risk yüzünden, bu söz konusu süre 300 yıla kadar uzayabilir. Hatta, böyle bir ormanın oluşturulması imkânsız hale bile gelebilir.  Bu nedenle, siyasi rantlar için, bu ormanların sürekliliği sekteye uğratılmamalıdır. 

Aynıyaşlı ormanların yeniden oluşturulması durumunda da 20 yıla kadar ormandan verim almak mümkün değildir. Ondan sonra da verim, ağaçların yaklaşık 100 yılda erişecekleri olgunluk çağına kadar tedricen artmaktadır. Bu durum, zaman içerisinde bir riskin ortaya çıkmaması halinde söz konusudur. Bu nedenle, siyasi amaçlar doğrultusunda ormanın bir kısmının yok edilmesi, ağaçlandırmalar yoluyla 100-200 yıl içerisinde telafi edilmesi ile asla mümkün değildir. Yöneticilerin İstanbul Havaalanının yapımında, şu kadar ağaç kestik ama, filan yerlere de şu kadar fidan diktik demeleri, bir kandırmaca olup, abesle iştigaldir.

Bugün memleketimizde, yandaşlara ve yabancılara ormanları bir rant kapısı haline getirmek için, maden ve orman kanunlarında onların lehine değişiklikler yapılarak, ormanlarımızın varlıkları tehlikeye atılmıştır. Yöneticiler tarafından son 10 yılda verilen maden ruhsatlarının sayısı 400 bini bulmuştur. Bilinçsizce verilen bu ruhsatlara tahsis edilen alanların toplamı neredeyse tüm orman alanımızı kapsar duruma gelmiştir. Bir yerden maden çıkarılması durumunda, o yöredeki orman ekosistemi yok edilmektedir. Maden çıkarılan sahalarda, saha terk edildikten sonra dahi, tekrar ormanlaştırma faaliyetlerinin yapılmadığı görülmüştür. Bu nedenle, orman varlığının korunması vatanın korunması anlamına gelmektedir.