Paris Konferansı'nı hatırlayalım!

Avusturya'nın başkenti Viyana'da ABD, Rusya, Suudi Arabistan ve Türkiye arasında gerçekleştirilen Suriye toplantısı geçtiğimiz gün sona erdi. Toplantı sonrası yapılan açıklamalarda Suriye konusunda anlaşma sağlanamadığı bildirildi.Rusya, Esad'ın geleceği konusuna Suriyelilerin karar vermesi gerektiğini savunurken, Dışişleri Bakanımız Feridun Sinirlioğlu ise AKP'nin Suriye saplantısını devam ettirerek Suriye'de "Beşşar Esad ile barışın mümkün olmadığı" görüşünü tekrarladı?Özellikle Türkiye'nin yürüttüğü Suriye politikasını inanın hiç anlamış değilim. Çok uzağa gitmeye gerek yok. Yakın geçmişte benzer bir durum bizim de başımıza gelmişti. Osmanlı Devleti çeşitli ayak oyunlarıyla I. Dünya Savaşı'na sokulmuş, savaşı kaybedince de itilaf devletleri akbaba gibi Osmanlı'nın üzerine üşüşmüştü. Sanki miras paylaşır gibi Osmanlı'nın olmadığı bir ortamda Osmanlı hakkında kararlar almışlar, topraklarımızı aralarında bölüşmüşler, istiklalimizi sona erdirmişlerdi.Böylesine karanlık günlerin ardından kurtuluş mücadelesi veren bu millet, kaybettiği topraklarını ve istiklalini kanıyla, canıyla tekrar kazanmıştı. Şimdi Türkiye kalkmış başka bir ülkenin içişlerine müdahale ediyor. Kimin gidip kimin geleceğine karar veriyor. Suriye'yi ateş çemberine sokanlarla birlikte oturuyor, birlikte kalkıyor?  Daha birkaç gün önce Cumhuriyet Bayramı'nı kutladık. Bu Cumhuriyeti nasıl ve ne şartlarda kurduğumuzu, Türklerin olmadığı ortamda Türklerin kaderini tayin etmeye kalkanlarla ne büyük mücadeleler verildiğini nekadar da çabuk unuttuk!Paris Konferansı'nı hatırlayalım!Paris Barış Konferansı, I. Dünya Savaşı'nı sona erdiren antlaşmaların hazırlandığı uluslararası bir konferanstı.Bu konferansa 32 devletin temsilcileri katılmıştı. Bu devletler, İttifak Devletleri ile savaşmış veya onlara savaş ilan etmiş devletlerdi. Konferans 18 Ocak 1919'da açıldı. Fransızlara Urfa, Antep ve Maraş verildi. Batı Anadolu başta İzmir'in işgali olmak üzere Yunan işgaline maruz bırakıldı. Konferansta savaş sırasında imzalanmış olan gizli antlaşmaların uygulanması karara bağlanmış, İngiltere ve Fransa Wilson İlkeleri'ne tamamen ters düşmemek için "savaş tazminatı" yerine "savaş onarımı", "sömürgeciliğin" yerine ise "manda-himaye sistemini" gündeme getirerek uygulanmasını sağlamışlardı.Konferansa katılan Ermeni temsilcileri Doğu Anadolu' da bağımsız Ermenistan kurulması fikrini ilk kez bir uluslararası konferansta dile getirmişler, bu istekleri de İtilaf Devletleri tarafından destek görmüştü. İngiltere ve Fransa daha önce İtalya'ya vermeyi tasarladıkları İzmir ve çevresinin Yunanistan tarafından işgal edilmesini kabul etmişler, bu kararın alınmasında "Yunanistan'ın İzmir çevresindeki Rumların Müslüman-Türkler tarafından öldürüldüğü" şeklinde propagandası etkili olmuştu.Osmanlı Devleti iseancak 22 Nisan 1920'de Paris'eçağrılmıştı.Bir devletin ve milletin işgal altında olmasının ne demek olduğunu her halde en iyi biz Türkler biliriz. O yüzden, Suriye konusunda işgalcilerle birlikte hareket etmek Türkiye'ye hiç yakışmıyor. Kaldı ki, Esad'ın gitmesini en çok İsrail istemektedir. Esad'ın varlığı 'Büyük İsrail' hesaplarını bozmaktadır çünkü.Paris Konferansı'nda 32 devlet Türklerin kaderini masaya yatırmıştı. Osmanlı Devleti esir alınmış ve eli kolu bağlanmıştı. Gazi Mustafa Kemal Atatürk önderliğinde bu millet, emperyalizme karşı verdiği savaşı kazanmış ve tüm dünyaya ilham kaynağı olmuştu. Türkiye olarak yıllardır yürütülen "yurtta sulh, cihanda sulh" politikası bu yüzden devam ettirilmeli. Çünkü bu politika büyük bedeller ödendikten sonra benimsenmiş ve insanlığa armağan edilmiştir.