Savaş girdapları ve dönme dolaplar

Geçtiğimiz yıllarda Çin dünyanın en fakir ülkelerinden biriydi. Hatta Çin bu yıllarda tamamen, parçalanmış ve batı hegemonyası altındaydı. O yıllarda batı dünyası, (İngiltere) Çin'de Afyon savaşları yapmıştı. Bu savaşlar 20 yıl kadar sürmüştü. Sonunda Çin Afyon kapanından kurtulmuştu. Ama tamamen bitap düşmüştü. Fakirlikten asla kurtulamamıştı. O fakirlik epey bir süre kadar devam etmişti. O zamanları orada Mao'nun komünist ihtilali yapılmıştı. O tarihten bu yana Çin dikta rejimi ile irade edilmektedir. Birçok kanlı reformlar arka arkaya yapıldı. Ama tek parti dikta idaresi devam ediyordu. 1990'lı yıllarda Çin dikta rejimi olarak, piyasa ekonomisini uygulamaya başladı. Piyasa ekonomisini daha benimsemeden uyguluyordu. Aynı uygulamalarla 21. yüzyıla girivermişti.

Çin, süratle gelişen dev bir güç

Şu anda, Çin Halk Cumhuriyeti, Güney Asya'da, 8.5 milyon kilometrekare yer kaplayan dünyanın en kalabalık ülkesidir. Nüfusu yaklaşık olarak 1.6 milyar civarındadır! Yıldaki nüfus artışı ortalama 20 milyon civarındadır. Kişi başına düşen milli geliri 1.070 dolar civarındadır. Yıllık üretim gücü 1.388 trilyon $ kadardır.

Son on yıllık kalkınma hızı yaklaşık olarak %8'i aşmaktadır. Bazı yıllarda kalkınma hızı %15-20'ye bile varabilmektedir.

Şu andaki idari tarzı Mao zamanından kalma, tam bir tek parti idari tarzıdır. Bununla birlikte ekonomisini yönlendirmektedir. Ayrıca Çin'de işçi ücretleri diğer ülkelere nazaran çok düşük seviyededir. Ucuz üretim sağlanmaktadır. Elektrik, akaryakıt, vergiler, işçi ücretleri, yatırım, banka faizleri ve benzeri üretim giderleri çok alt seviyelerde olduğu için, dünyadaki piyasalarda Çin malları satışı gittikçe artmaktadır. Böylece Çin sanayii dünya piyasalarını süratle ele geçirmektedir.

Japonya'nın çaresizliği

Japonya uzak doğu ülkesi olarak artık Çin'le rekabet edememektedir. O sebeple Japonya'da sanayi durgunluğu izlenmektedir. Birçok Japon sanayi devleri, kendi ülkeleri yerine Çin'de yatırım yapmaktadır. Türkiye'de dahil birçok orta doğu ve AB ülkelerinde de Çin malı sanayi ürünleri gerek resmi gerekse kaçak olarak, piyasaları doldurmaktadır. Kısacası ABD ve AB için Çin'in ekonomik kalkınması, çok büyük bir tehlike arzetmektedir. Bir taraftan kendi sanayilerine güvenerek globalizasyon ortaya koyan uluslararası piyasalar ve kalkınmış ülkeler, Çin Cumhuriyeti'nin yaptığı bu piyasa yayılması karşısında ne yapacaklarını şaşırmış durumdalar. Ancak Çin realitesine fazla bir şey yapamamaktadırlar. Çünkü Çin ne Koredir, ne Afganistan, ne de orta doğudaki lanettayin bir ülke. Çin dev nufuslu, dev endüstrili ve dev sanayili bir ülkedir. Onun yanında Çin'in elinde bütün nükleer silahlar mevcuttur. Ayrıca şu anda Saddam'ı itham ettikleri kitle imha silahlarının imalatı ve geliştirilmesi de, Çin'de fazlasıyla mevcuttur. Üstelik Çin'de demokrasinin namı nişanı yoktur. Tam bir dikta rejimi ile idare edilmektedir. Hatta yakın bir geçmişte, rejime karşı gelen, meydanlarda nümayiç yapan, bazı gençlerin üstüne tankları sürerek, birçok kişinin ölümünü de göze alarak isyanları zorbalıklarla bastırmış bulunmaktadır. Batı dünyası buna da hiç ses çıkaramamıştır.

ABD'nin milliyetçi Çin'den

vazgeçmesi

ABD'nin önce Çin'le hiçbir diplomatik münasebeti yoktu. Sonra ise Birleşmiş Milletler'in Güvenlik Konseyi'ndeki veto hakkı olan, devamlı üye temsilciliğini, Çan Kay Şek'in milleyetçi Çin'inden alarak, kıta Çin'ine verdirdi. Eski dostu olan, şimdiki milliyetçi Çin'in güvenlik konseyi temsilcilliğini ise iptal ettirdi.

Bunun dışında ABD Çin'le ticari anlaşmalarını yenilemektedir. Kıta Çin'ine birçok ticari imtiyazlar tanınmış bulunmaktadır. Yani şu anda Çin'le bütün normal ülke anlaşmalarından da öte, birçok yeni tavizler de verilmiş durumundadır.

Çin'in elinde büyük çapta yer üstü ve yer altı zenginlikleri de mevcuttur. Çin toprakları yaklaşık olarak ABD toprakları büyüklüğündedir. Nüfusu ise nerdeyse beş katı kadar vardır.