Hz. Ebu Bekir (r.a) şöyle buyurdu: "Biz en az, ondokuz helalı, harama kaymayalım diye yapmadık.."Onlar, tam vera sahibi insanlardı. Haram korkusu yüzünden helali ve mubahı terkederlerdi. Bunu Peygamber (sav) Efendimizin şu Hadisi Şerifine dayanarak yaparlardı:"Her sultanın bir sınırı vardır. Allah'ın sınırı ise, haramlarıdır. Her kim sınır yakınına gelirse tehlikeye kapılması mümkündür."Her sultanın bir hisari vardır. Her kim oraya girerse, birinci kapıya geçmiş olur, sonra ikinciyi, daha sonra üçüncüyü...Böylece saltanat kapısının gölgeliğine kadar varmış olur.Bunun durumu her ne kadar tehlikeli ise de sadece birinci kapıda durmasından iyidir. Yani Sahrada olanın durumundan.. Çünkü kendisini koruyacak sultanın askerleri ve bekçileri vardır. Çünkü birinci kapı dışarı sayılır. Orada her çeşit vahşi hayvan ve düşman bulunur. Kendisini kurtlar kapabilir. O sebepten ne yapıp yapıp birinci kapıyı aşmak lazım. Kapıyı aşınca padişahın askerleri vardır. Dışarıda ise düşman...
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.