Visal

Beni zaman kuşatmış, mekan kelepçelemiş

Ne sanattır ki, her şey, her şeyi peçelemiş

Perde perde veralar, ışık başka, nur başka

Bir anlık visal başka, kesiksiz huzur başka

Renk, koku, ses ve şekil, ötelerden haberci

Hayat mı bu sürdüğüm, kabuğundan, ezberci?

Yoksa göz, görüyorum sanmanın öksesi mi?

Fezada dipsiz sükut, duyulmazın sesi mi?

Rabb'im, Rabb'im, Yüce Rabb, alemlerin Rabb'i, sen!

Sana yönelsin diye icad eden kalbi, sen!

Senden uzaklık ateş, sana yakınlık ateş!

Azap var mı alemde fikir çilesine eş?

Yaşamak zor, ölmek zor, erişmekse zor mu zor?

Çilesiz suratlara tüküresim geliyor!

Evet, ben, bir kapalı hududu aşıyorum:

Ölen ölüyor, bense ölümü yaşıyorum

Sonsuzu nasıl bulsun, pösteki sayan deli?

Kendini kaybetmek mi, visalin son bedeli?

Mahrem çizgilerine baktıkça örtünen sır:

Belki de benliğinden kaçabilene hazır

Hatıra küpü, devril, sen de ey hayal, gömül

Sonu gelmez visalin gayrından vazgeç feda:

Elveda toprak, güneş, anne ve yar elveda!

Necip Fazıl Kısakürek (Çile)

***

(Mazlumlar eder aman el aman Esrar-ı tevhide bağışla bizi)

Erenler cem olsun erler dirilsin

Bu yolda yumulan gözler kör olsun

Kahru'llahı görür görmez imane

Deryalar bu derdi görse kururlar

Secerelere olsa kökden çürürler

İslam olan bu belayı görürler

Gayret edüb biri girmez meydane

Kaflar kaldıramaz bu ihtilayı

Gökler görse erir bu mübtelayı

Yakışır mı bu tehammül insane?

İtikad-ı İslam eridi gitti

Nur-i iman kalbden yürüdü gitti

Gayret ü şecaat çürüdü gitti

Herkes tabi oldu devr-i zamane

Gayretu'llah birgün meydane gelur

Kahr-i Huda elbet yerini bulur

Adalet eyler Hak intikam olur

Nice yüzbin gerden boyanır kane.

***

Bu zulm u zillete dağlar dayanmaz

Ehl-i gaflet bu gafletten uyanmaz

Gayretsiz milletin çırağı yanmaz

Cihan baştan başa hark oldu gitti

(Hark: yanma)