“Ali’nin on bir oğlu yerde yatar ah çeker”

Kağızmanlı Cemal Hoca, 1884 yılında Kağızman'ın Camuşlu köyünde doğmuş ve 1957 yılında ahirete rıhlet etmiş hem ilim adamı hem de ünlü şairlerimizden biridir.

Halka mal olmuş, bölge insanının ezberinde olan ve dilden dile dolaşan bir çok şiiri var ama bugün bir çok ses sanatçısının besteleyip okuduğu Kerbela mersiyesi şairin eserleri içinde çok önemli bir yere sahiptir.

Okumaya başladığınızda "ben bu şiiri çok iyi tanıyorum ve çok yerini de ezbere biliyorum" diyeceğiniz bu meşhur mersiyeyi, bu meşhur ağıt örneğini Kerbela hadisesinin 1380. yıldönümünde hep beraber okuyalım hatta ezberleyelim derim:

"Yezîd'e nâlet olsun niçün uydu hevâya

Allah Allah bu ne hal yaptı ehl-i Abâ'ya

Hasan'a ağu verdi, zulmetti şehzâdeye

Ümmet gözün kör ola, hele gel bu sahrâya

Şimir çaldı hançeri, gerdanı hub zîbâya

Nâlet ola o kelbe, düşe kahr-ı Hüdâ'ya

Esen yeller haber ver bu hâli Murtazâ'ya

De ki çifte kuzular gitti dâr-ı bekâ'ya

Âl-i Yezîd zulmünün sesi çıkar semâya

Bu ne cefâdır Allah, evlâd-ı Mustafâ'ya

Hüseyin atdan düştü sahrâ-i Kerbelâ'ya

Cibrîl, kurban, haber ver, kabrinde Mustafâ'ya

Çifte küpesi düştü, arşurrahman ağlıyor

Kürsü kalmış kararsız, kevn ü mekân ağlıyor

Levh-i mahfuz kalemi, emr-i fermân ağlıyor

Secdede Cibrîl ağlar, melekler kan ağlıyor

Sekiz cennet, yedi nâr, heft âsumân ağlıyor

Matemdedir, yıldızlar, mâh-i tâbân ağlıyor

Gün yüzün gubar almış, cümle cihân ağlıyor

İdris secdeye düşmüş, hûri gılmân ağlıyor

Seher yeli durulmuş, durgun ummân ağlıyor

Kerbelâ çöllerinde, çifte civân ağlıyor

Hüseyin atdan düştü sahra-i Kerbelâ'ya

Cibrîl, kurban, haber ver, kabrinde Mustafâ'ya

Hasan'ın ağu içti, leb-i sükkâr ah çeker

Hüseyin atından düştü, kime şikâr ah çeker

Nerde kalmış acabâ, bak Zülfikâr ah çeker

Ali'nin on bir oğlu, yerde yatar ah çeker,

Fâtıma ana ciğeri sızlar sızlar ah çeker

Ümmügülsüm, Rûkiye, çifte nigâr, ah çeker

İbrâhim, Kâsım ağlar, kılar zâr zâr ah çeker

Hatice ana duymuş, yavrum diyer, ah çeker

Meryem, Asiye gelmiş, ağlar ağlar ah çeker

Havva Hasan Hüseyin'im diyer diyer ah çeker

Hüseyin atdan düştü sahrâ-i Kerbelâ'ya

Cibrîl, kurban, haber ver, kabrinde Mustafâ'ya

Medîne dağlarında, süsenle sünbül ağlar

Taksîrât nedir, atmaz, esmez oldu yel ağlar

Dağlar ingil ingilder, sular sarhoş sel ağlar

Cümle kuşlar figanda, bak dertli bülbül ağlar

Vîrânede baykuşlar hû çeker, yil yil ağlar

Kerbelâ'ya kulak ver, sahra ağlar, çöl ağlar

Biten otlar baş eğmiş, çiçek, çimen, gül ağlar

Nâlet ola Yezid'e, şâh u gedâ kul ağlar

Ey Murtaza, gel yetiş, binekte Düldül ağlar

Hasan'ın ağu içmiş, göz yaşları göl ağlar

Kerbelâ imdâd ister, gözler seni yol ağlar

Hüseyin attan düştü sahrâ-i Kerbelâ'ya

Cibrîl, kurban, haber ver, kabrinde Mustafâ'ya

Hazret-i Âdem, âlî-şân nebî-zîbâ ağladı

İdris Firdevs içinde, kasr-ı a'lâ ağladı

Nuh ile Hud, Salih'i düştü zar-zar ağladı

İshak nebî, İbrahim, İsmail, Harun ağladı

Yakub, Yusuf, Şuayb, Lût, hem de Yahya ağladı

Zekeriyâ zikrinde, Tûr'da Mûsâ ağladı

Mekke, Medine, Kubeys, Tûr-i Sînâ ağladı

Dahi Hârûn'la Da'vûd, Süleymân da ağladı

Dertli Eyub'la Cercis, İlyas da ya ağladı

Elyasa, Zülküfl'ü, hem Meryem, İsa ağladı

Hüseyin atdan düştü sahrâ-i Kerbelâ'ya

Cibrîl, kurban, haber ver, kabrinde Mustafâ'ya

Ebâ Bekir, Ömer'e, bu zar erdi Osman'a

Cümle Kureyş Ensâr'ın, düşmüş ah u figâna

Âl-i Yezîd boyadı, çifte kuzun al kana

Ey Server-i Enbiyâ, sen bunu de, Sübhan'a

O gün ola göreydim, Yezîd düşe nîrâna

Sırattan seyredeydim, geçer iken o yana

Cümle nebiyle ümmet, sallanarak cinâna

Hûriler karşı gelir, Hüseyin'le Hasan'a

Fâtıma ana şad olur, müjdeler gider rıdvâna

Şehitlerin sultânı, vuslat bulur cânâna

Hüseyin atdan düştü sahrâ-i Kerbelâ'ya

Cibrîl, kurban, haber ver, kabrinde Mustafâ'ya

Cemâl Hoca, Yezîd'i yara tapşur kahr ola

Ah çekuben ağla, gel zara tapşur kahr ola

Lânet âl-i Yezîd'e, ere tapşur kahr ola

Yüz on dört suredeki sırra tapşur kahr ola

Hazret-i nurdan düşen tere tapşur kahr ola

Yüz suhûfun serveri çâr'a tapşur kahr ola

Bin bir kelâm tuhfesi, Tûr'a tapşur kahr ola

Bu davayı te'hir et, haşre tapşur kahr ola

Âl-i Yezîd sevk olur, nara tapşur kahr ola

Alır bu tadı anda, BİR'e tapşur kahr ola

Hüseyin atdan düştü sahrâ-i Kerbelâ'ya

Cibrîl, kurban, haber ver, kabrinde Mustafâ'ya."