‘Aynı gökyüzü altında bir direniştir yaşamak’

"Ümitsizlik köyüne gitme; ümitler var. Karanlığa doğru yürüme; Güneşler var" diyordu Hz. Mevlana.

Umudun kadar varsın bu hayatta. Umudun kadar mutlusun bu hayatta. 'Umut fakirin ekmeği' sözü, atasözümdür. Ekmeksiz kalan da ölür, umutsuz kalan da.

Orhan Seyfi Orhon, "dünya döndükçe umut fakirin ekmeği. Ye Memet ye ye Memet ye" derken Nazım Hikmet de, "Yok öyle umutları yitirip karanlıkta savrulmak. Unutma; aynı gökyüzü altında, bir direniştir yaşamak" diyordu.

Umudun bile kapitalizme esir düştüğü, hür irademizle hayaller bile kurmaktan çekindiğimiz bir zaman dilimi içindeyiz. 

Özellikle gençlerimiz umut veya hayal değil bir arayış içerisinde. Ama neyi aradığını dahi bilmiyor. Hedefsiz kalmış, umutsuz bırakılmış, kimliği elinden alınmış adeta. 

Başta idareciler ve aileler olmak üzere herkes, biz ne yaptık da veya neleri yapmadık da gençlerimiz ailesine, devletine, kendine, yarınlarına yabancı oldu diye sormalı. 

Aynı zamanda bir eğitimci olan merhum Prof. Dr. Haydar Baş her daim gençliğe ve eğitime dikkat çeker ve şöyle derdi; "Bir ülkede o ülkenin, o milletin, o devletin kazanılmış insanı yoksa o milletin bir adım ileri gitmesi asla mümkün olamaz… Bizim uzun yıllardan beri yanlış yaptığımız nokta, kendi yararımıza vatandaşımızı kazanmadık. Yapılacak olan iş, insanımızı hem kendi yararına hem toplumun yararına kazanmaktır."

Genç nesil güvensiz. Başta kendine güvenmiyor, ailesine, arkadaş çevresine, öğretmenine, eğitim sistemine, iş-aş gerçeğine kısaca yarınlarına güvenmiyor.

Türkiye'de yaşayan bir genç kime güvenecek?

Soru BTP lideri Hüseyin Baş'a ait. Devamında yaptığı açıklama ise ülkemizdeki siyaset-insan-gençlik üçgeninin kısa özeti adeta. 

Sayın Baş şöyle devam ediyor; "Genç, kendine çalışsa imkan yok. Başkasına çalışsa, 'ben bu adama güveniyorum, ona faydalı olacağım' dese, adamın öyle bir beklentisi yok, 'çalışma' diyor. Milleti için çalışmaya kalksa buna da imkan yok. 

Şu anda gencimize uygulanan psikoloji bu. Dolayısıyla bizim, gençlerimizi sahiplenen projeler ortaya koymamız lazım. 

Bugün bir gazeteci, bir Bakan ile ilgili "Cebimde 5 kuruş para yoktu, yanına gittim, altıma araba verdi, oda verdi, danışmanlık yap dedi" diye anlatıyor. 

O beyefendiye yapılan yatırım bizim gencimize çok mu? Gelin bu gence yatırım yapalım. 

Belki bu genç bu ülkeden bir Facebook çıkaracak, alibaba.com çıkaracak, Google çıkaracak... Marka isimleri veriyorum ama bunlar artık devlet düzeyine gelmiş evrensel firmalar. Bunların bütçeleri Türkiye'nin GSMH'sinden fazla. 

Gençlere fırsat verilse bu ülkeden bunları çıkaracaklar. Bu ülkede bu gençler var. Bu potansiyelleri devreye koyabilirsek gençlerimizi kazanabiliriz, vatanına milletine ait ve aidiyet hisseden gençler haline getiririz.

Biz, gençlerimizi hiçbir zaman sahiplenmedik ülke olarak. Biz bunları kazanalım derdine düşmedik. 

Bu gençleri anlayacağız, yetiştireceğiz, tarihi ile barıştıracağız ve Cumhuriyeti ilelebet taşıyacak gençler oluşturacağız" derken Sayın Baş, Atatürk'ü örnek gösteriyor, Prof. Dr. Haydar Baş'ın 'önce insan' mantığını ortaya koyup, 'hem kendi yararına, hem devlet, hem millet yararına, yarınlarımız için gençlerimizi kazanmak istiyoruz' diyordu. 

Evet, gençlerimizi kazanmak zorundayız. Çünkü kazanılamayan şey kaybedilmiş demektir ve gençlerimizi kaybediyoruz.

Gençler üzerine araştırmalar yapılıyor. 'Ev genci' diye bir tabir çıktı. Eğitimini tamamlamış, iş arama ümidini kaybetmiş genç kesime deniliyor.

Türkiye OECD (Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Örgütü) 2020 verilerine göre, 36 üye ülke arasında ev genci oranının en yüksek olduğu ülke Türkiye. Türkiye'de ev genci sayısının 5 milyon 700 bine yaklaştığı tahmin ediliyor.

İş aramaktan bile vazgeçmişler. Çünkü bulabilme umutlarını dahi kaybetmişler. Bütün hayalleri yurt dışına gitmek üzerine kurulu.

Üniversite mezunu gençlerin geleceğe kaygı dereceleri 10 üzerinden 7,7.

18-24 yaş İlk-orta lise gençlerin ortalama kaygı düzeyi 10 üzerinden 6,7.

Yurt dışında çalışmak isteyen üniversite mezunu gençler %84,6.

İşsizliğin ortak paydası siyaset mekanizması. Evet, gençlerimizin %87,3'ü işsizlik nedenlerini önemli yerlerde tanıdıklarının olmamasına bağlıyor.

Torpil olmadan iş bulamayacağına inananların oranı ise %83. 

Haliyle bu mu sosyal devlet, bu mu adalet, bu mu ekonomisi şaha kalkmış, Çin'den sonra en fazla büyüme sağlamış sistem? Bu mu, 'dindar nesil yetiştireceğiz' diyenlerin hedefi? 

BTP lideri Hüseyin Baş'ın dediği gibi, Türkiye'de yaşayan bir genç kime güvenecek?