Çanakkale zaferini idrak etme şuuru

"18 Mart Çanakkale zaferinin 92 yıldönümünü idrak ediyoruz " diyemiyorum!.. Tarihi bir olayı hatırlamakla o olayın ruhunu idrak etmek aynı manaya gelmediği için bu ifadeyi kullandım.Milli zaferlerimiz gafletle yad edilmemeliTarihi millet olarak hatırlıyoruz ama idrak etmekten şimdilik uzağız. Eğer 92 yıl önceki Çanakkale ruhunu idrak edebilseydik ve o ruhu sürekli kılmış olsaydık; Bugün fiili işgalin eşiğine kadar tekrar gelmiş olmazdık.Bazılarına göre aykırı gelebilecek bir ifade ile satırlarıma başladığım için affınıza sığınıyorum. Bir kıssa ile ne demek istediğimizi açıklamaya çalışalım:İmamın biri bir köye tayin edilir. İmam efendi köye gelir gelmesine ama köylü vatandaşın camiye, cemaate pek rağbet etmediğine şahit olur. Bir sabır, iki sabır bakıyor ki camiye gelen giden yok, bir plan kurar. Zamansız bir vakitte çıkar minareye başlar "sala" okumaya! Köylü vatandaş vakitsiz okunan salanın bir ölüm haberi olduğunu bildiği için ölenin kim olduğunu öğrenmek için koşarak camiye gelir. Başlarlar beklemeye? İmam efendi kendinden emin bir tavırla başlar konuşmaya;"Ey cemaat bu sala bir ölüm haberi için verilmiştir. Evet, bir ölüm haberi fakat bu ölüm sizin tahmin ettiğiniz gibi bir kişinin ölüm haberi değildir. Bu ölüm bütün köyün ve köylünün ölüm haberidir. Madem bu köye bir imam istediniz ama günde beş vakit okunan ezana icabet etmiyorsunuz. Yapılan çağrıya duyarsızlığınız sizin ölü olduğunuza kanaat getirmeme neden oldu. Okunan sala bundandır."Kutsal vatan toprakları üzerinde oynanan oyunlarÇanakkale'yi geçilmez kılan ruhun, şuan gaflet uykusu içerisinde bulunması, bizi bazı endişelere sevk ettiğinden dolayı birazda sitemkâr cümleler kullanmaktayım. Kutsal vatan toprakları üzerinde oynanan sinsi oyunların bir an önce bozulabilmesi için insanımızın etrafına çok dikkatle bakması gerekmektedir. İşte köy imamının salası da bundandır. Köydeki vatandaşı uyarmak içindir.Kutsal vatan topraklarımızda gözü olan dünün İtilaf Devletleri bugünün AB üye ülkeleri dün silah zoruyla geçemedikleri Çanakkale'yi, bugün maalesef geçmek üzereler!.. İhtilaf devletlerinin Çanakkale'yi geçmekten maksatları; Boğazlara ve İstanbul'a hâkim olup dünya egemenliğine kapı aralamak, yerüstü ve yeraltı zenginliklerine sahip olarak dünyanın en güzel ve en zengin mekânlarına sahip olmak değimliydi?Şimdi vatan topraklarının karış karış satıldığı, her türlü dış güçlerin emellerinin adım adım yerine getirildiği bir zaman diliminden geçiyoruz. Bu duruma seyirci kalan milletimizin haline; dünün ihtilaf bugünün AB ülkeleri avuçlarını ovuşturup "bıyık altından" sinsi sinsi gülmektedirler.Ancak unuttukları bir şey var ki; Türk milleti, üzerinde oynanan oyunları hissettiği an oyunları bir anda bozulacaktır. Şu an sabırla seyreden milletimizin engin sabrını tanımayanlar şunu bilmelidir;Çanakkale ruhunu sürekli kılmak şarttır"Doğduğumdan beridir âşıkım istiklâle/Bana hiç tasmalık etmiş değil altın lâle/ Yumuşak başlı isem, kim dedi uysal koyunum?/ Kesilir belki, fakat çekmeye gelmez boynum!/ Kanayan bir yara gördüm mü yanar tâ ciğerim,/ Onu dindirmek için kamçı yerim, çifte yerim!/ Adam aldırma da geç git, diyemem aldırırım./ Çiğnerim, çiğnenirim, hakkı tutar kaldırırım! (M.Akif Ersoy)Gerektiği zaman bu aziz millet bir değil birkaç Çanakkale, birkaç istiklal savaşı vermekten asla ve asla çekinmeyecektir. İşi bu konuma getirmemek için dünkü "Çanakkale ruhunu sürekli kılmak" zorundayız. Çanakkale ruhunun sürekli kılınması, aynı zamanda Türkün tarihine sahip çıkması anlamına da gelecektir ve dünya huzur bulacaktır. O halde; "Muhtaç olduğumuz kudret, damarlarımızdaki kanda mevcuttur"