Diyalog hikayesi ya da üfürükten teyyare

Diyaloğun Türkiye hamisi şimdinin ABD sakini vatandaşın da ölen Papa'ya sunduğu zillet vesikası mektubunda da belirttiği şekliyle; Papalık tarafından başlatılmış ve şartları ortaya konmuş olan 'dinlerarası diyalog'un ne menem şey olduğu şükürler olsun ki onca yıl geçmesine rağmen ancak bazı yazar ve çizerlerimiz tarafından anlaşılmaya başlandı.

Bu yazarlarımızdan hakkı teslim edenler de yok değil. Hüseyin Üzmez, gazetesindeki yazısında dinlerarası diyaloğu siyasi bir tuzak ve misyonerlik olarak tanımlarken; 'Bu hıyanete karşı ilk isyan bayrağını açanlar, Prof. Dr. Haydar Baş ve ihlaslı arkadaşları olmuştur. Allah onlardan razı olsun' diye yazmıştır.

Namık Kemal Zeybek de köşesinde dinlerarası diyaloğun başta ülkemiz olmak üzere tüm Orta Asya'nın Hıristiyanlaştırılması olduğunu ve yerli ayaklarını deşifre etmişti. Bu konuda birçok yazı kaleme alan Ergun Göze'nin geçen gün kaleme aldığı yazısı çok ilginçti: "... Diyalogdan beri, Hıristiyanlar birçok kilise açtı, birçok insanı Hıristiyan yaptı, peki bizimkiler ne yapabildi, Batı Trakya'daki Türkler'in müftüsünü olsun Lozan Anlaşması'nda verilen haklara göre seçebilmesini, değil temin etmek, dile getirebildi mi? Sadece Türk kamuoyunu uyutmak için 'Hıristiyan olanlar eskiden de Hıristiyan olan Ermeni, Rum vatandaşlarımızdır' demek sümsüklüğüne sığındılar. Papalık, sana gösterdiği saygıyı, senin Peygamberine, imanına göstermiş mi? Senin

Papa'ya gösterdiğin saygı kadar olsun Papa senin Peygamberine saygı gösterdi mi? Gösterse zaten o da Müslüman olur ve mesele kalmaz. Diyalogcular Papa'ya neyi tebliğ ettiler? Hakikat-i Muhamediye'yi mi? Tevhidi mi? Ne gezer, sadece tütsülenip geldiler. Misyonerlik İslam'da yoktur ama tebliğ de mi yoktur? Hele böyle bir durumda. Sadece huzurunda eğilip, bazıları da elini öpüp geri geldiler. İçlerinden olsun, İhlas Suresi'ni olsun, okuyabildiler mi acaba? Diyalogcuların tebliğ vazifesi değil, anlaşılan sadece 'tebellüğ' vazifesi var. Diyalog ha... Müslümanlar arası diyalogu becerdiniz de sıra başka dinlerden olanlarla diyaloga mı geldi?.. Ne güzel demişler atalarımız, 'Kendi başını bağlayamayan, düğüne gelin başı bağlamaya gidermiş' diye... İslam'ın ve onun Yüce Peygamberinin şerefini ve izzetini öne almayan diyalog, ne büyük bir cür'et ve mesuliyettir? Şahidim Allah... Diyalogcular için ne kadar üzülüyorum. "

Diyalogcular panikte

Diyaloğun baş mümessilleri kutlu doğum haftasını fırsat bilerek çıkarttıkları ve bedava dağıttıkları dergilerinde bir imana gelme ve bir iman tazeleme sergiliyorlar adeta. Çürüyen ve çökmekte olan kaportaya macun ve boya çekmeye çalışıyorlar. Şöyle ki daha önce kitaplarında kelime-i tevhidin ikinci bölümü 'Muhammedün Resulüllahı' lüzumsuz gören, 'şart ve mecburiyet değildir' diyen anlayış, şimdi 'hayır efendim Muhammedsiz iman asla kabul edilmez' diyor. Olay ayet ve hadislerle ortaya konuyor. Tam bir ikiyüzlülük... Çünkü taban fokur fokur kaynıyor. Taban ve millet artık Amerikan sakininin ne olduğunu, suretini, siyretini ve tıynetini çok iyi okudu ve hükmünü koydu. Artık altın nesil konferans ve vaaz cd'lerinin parasız dağıtılması, röportajlar serisi, gül arası dergiler bilumum yıkama ve yağlama faliyetleri para etmiyor. Kaportaya ne kadar boya ve macun çekersen çek kardeşim para etmez.

Ergun Göze ağabeyimizin deyişiyle diyalogcular için üzülmekten başka bir şey gelmiyor elimizden.

Katolikliğin bir nevi ilmihal kitabı olan ve Papa'nın imzasını taşıyan Cathecism'de diyalog şöyle tanımlanıyor: "Misyonerlik görevi İncil'i daha henüz kabul etmemiş olanlarla saygıya dayalı bir diyaloğu öngörür"? (Cathecims, s. 227, madde 856). Burada geçen henüz İncil'le tanışmamış olanlar kimlerdir? Sorunun cevabı 359. maddede şöyle veriliyor: "Aziz Paul der ki; insan soyu iki erkekten kaynaklanır. Bir tanesi Adem, bir tanesi Mesih'tir. Ama Mesih, Adem'i yaratırken kendi suretini de ona vermiştir." Buradan ortaya şu çıkıyor; henüz İncil'le tanışmayanlar, Adem'i de Mesih'in yarattığını henüz bilmeyenlerdir. Burada açıkça bir şirk vardır. Ve kilise kimi çevrelerin iddia ettiği gibi diyalog yolu ile İslam'a yönelmek yerine şirke çağırmaktadır.

Diyalog; Kilise'ye döndürme amaçlı misyonun bir parçasıdır

Papa II. J. Paul'e göre dinlerarası diyalog Kilise'nin insanları Kilise'ye döndürme amaçlı misyonunun bir parçasıdır (Jean Paul II, Redemptoris Missio, Libreria Editrice Vaticana, Roma 1991, s. 55).

Papa'ya göre bu durum Hıristiyanlığın tabiatından kaynaklanır ve amaç başkalarına İncil'in mesajını öğretmektir: "Diyalog bir ve üç olan Tanrı'nın kendi hayatına dayanır. Böylece diyalog Kilise'nin kurtarıcı misyonunun bir parçasıdır; gerçekten bu kurtuluş diyaloğudur. Çünkü böyle hakiki bir diyalog bir Hıristiyan için inandığını pratiğe dökmektir, saygı göstermek ve dinlemek suretiyle başkalarına İncil'in mesajını öğretmektir" (Podgorski, F. R., Tawars A Catolic Theolojy of Misyonary Dialogue And Dialogical Mission With Other Religions, Roma 1987, s. 142 vd.)

Diyaloğa rağmen, papalığa göre yegane gerçek din Hıristiyanlıktır

Diyalog kavramını II. Vatikan Konsiline öneren Papa VI. Paul diyaloğa rağmen şunları söylemektedir: "Biz her ne kadar insanlık kardeşliğini tesis etmek, kültür, sosyal refah ve sivil iradeyi oluşturmak gibi hususlarda diyaloğa girmek istiyorsak da dürüstlük bizi gerçek kanaatimizi açıkça ilan etmeye mecbur etmektedir; yegane gerçek din vardır o da Hıristiyanlıktır" (Catholic Official Teachings, VIII: Clergy and Laity, Edited by Odile m. Leibhard, Wilmington 1978, s. 13 vd.)

Papa I. Jean Paul'un 20 yıllık dostu ve "Papa'nın Düşüncesi" kitabının yazarı Buttiglione bu düşünceleri şöyle açıyor: "Hıristiyanlar İsa'nın Mesih olduğuna ve insanın onun sayesinde kurtulduğuna inanır. Tanrı'ya götüren başka bir yol yoktur. Bu önerme Hıristiyanlığı bir ahlak felsefesinde ve İsa'yı bir tür ahlak hocasına indirgeyen belirli bir çağdaş eğilime karşı tepkidir. (...) Hıristiyanlar ile Müslümanlar arasındaki siyasi sorunlar, onla kurtuluş sunma gibi bir misyonerlik sorunundan tümüyle ayrı tutulmalıdır. Hıristiyanlık bu kurtuluşu, sömürgecilik veya Haçlı Seferleri ile değil, İsa'dan geçen bir diyalogla sunmaktadır" (NPQ; Cilt: 1, Yaz 1991).

Diyalogdan amaç; misyonerliğe yardımcı olmaktır

Vatikan'ın Dinlerarası Diyalog Sekreteryası'nın ilk başkanı Kardinal Marella konsil babalarına gönderdiği bir mektupta diyalog sekreteryasının amacını, doğrudan misyonerliğe yardımcı olmak şeklinde açıklamıştır: "Faaliyetlerimizle, Kilise'nin misyoner faaliyetlerini yürüten S. Cogregation de Propaganda Fide teşkilatının çalışmalarına, misyonerlik faaliyetlerinin kanunen mümkün olmadığı yerlerde yardımcı olmaya ve boşluğu doldurmaya çalışacağız" (Rosanna, P.,The Secretariat For Non-Cristian Religions From the Begginings to the Present Day: History, Ideas, Problems, Bulletin XIV/2-3, Roma 1979).

1973'te sekreterliğe seçilen Rosanno, Hıristiyan olmayanlarla diyalog ile neyi kastettiklerini şöyle açıklamakta: "Diyalogdan söz ettiğimizde açıktır ki bu faaliyeti, Kilise şartları ve çerçevesinde misyoner ve İncil'i öğreten bir cemaat olarak yapıyoruz. Kilise'nin bütün faaliyetleri gibi diyalog da Kilise'nin üzerinde taşıdığı Tanrı Mesih'in sözlerini nakletmeye yöneliktir. Bu sebeple diyalog Kilise'nin İncil'i yayma amaçlı misyonunun çerçevesi içinde yer alır" (Rosanno, aynı makale, s.100).