Ebu Talib'in şiirlerinde Hz. Peygamber

Mekkeli şairlerden sayılan Hz. Ebu Tâlib'in şiirleri "Dîvânü Şeyhi'l-Ebâtih" adıyla yayımlanmıştır. Onun Hz. Peygamber (s.a.a)'i Kureyşliler'e karşı korumak maksadıyla söylediği ve "Lâmiyye-i Ebî Tâlib" olarak bilinen "Ebu Talib'in Kaside-i Şi'biyyesi" İbn Hişâm tarafından es-Sîre'ye alınmıştır.

Taberî kendi rivayet zinciriyle şöyle anlatır: Kureyş liderleri Ebu Talib'in Hz. Peygamber'i (s.a.a) himaye ettiğini görünce, topluca yanına gidip onu savunmayı bırakmasını söylediler. Ebu Talib onlara cevap verdikten sonra şu şiiri okudu: 

"Elçiyi, âlemlerin hükümdarının elçisini savunduk/ Şimşek gibi parlayan kılıçlarla.../ Evet savunuyorum, himaye ediyorum mutlak saltanat sahibi Allah'ın elçisini.../ Bu ona şefkat besleyen bir haminin himayesidir.../ Peygamber Muhammed'e yardım edeceğim/ Onun için savaşacağım; mızraklarla ve bütün adamlarımla..."

Başka bir kasidede, Necaşî'yi Hz. Peygamber'e (s.a.a) yardım etmeye teşvik eder: 

"Bil ki, ey Habeş kralı/ Muhammed, Musa'nın ve Meryem oğlu Mesih'in veziridir/ Onların getirdiğinin benzeri olan bir hidayet getirdi/ Hepsi Allah'ın emriyle hidayete erdirirler ve korunurlar/ Siz bunu kitabınızda okuyorsunuz/ Öyleyse Allah'a eşler koşmayın ve Müslüman olun/ Hakk'ın yolu karanlık değildir."

Diğer kasidelerinde ise Peygamber'e ve İslam'a olan inancını şöyle haykırıyor: 

"Bilmiyor musunuz ki, biz Muhammed'i bulduk/ Bir nebi olarak, tıpkı Musa gibi, ilk kitaplarda yazılmış hâlde/ Babamız Haşim böyle bir oğlu savunmak için hazırlık yapmadı mı?/ Ve oğullarına onun uğruna savaşıp vuruşmayı vasiyet etmedi mi?"

"Şerafet sahibi ve anlayışlı herkes bilsin ki/ Muhammed, Musa ve İsa gibi bir peygamberdir/ O ikisinin sahip olduğu semavi nura Muhammed de sahiptir/ Bütün peygamberler insanları Allah'a davet edip, günahtan sakındırırlar/ Ey Kureyş'in önde gelenleri! Onun üzerinde bir hâkimiyet kuracağınızı mı sandınız?/ Ne kadar boş ve uzak bir arzu sizin ki, rüyadan başka bir şey değil/ Şüphesiz o peygamberdir ve vahiy ona Allah tarafından gelmektedir."

Ölüm döşeğindeyken, vasiyetini bir kaside hâlinde dile getirir: 

"İyi görünümlü Peygamber'e yardım etmeyi tavsiye ediyorum/ Oğlum Ali'ye ve kavmin yaşlısı Abbas'a.../ Koruyucu aslan Hamza'ya ve Cafer'e.../ Anam ve doğurdukları size feda olsun/ Ahmed'i insanlara karşı savunurken siperler gibi olun...."

Ebu Talib'in bu şiirleri onun nasıl bir imana sahip olduğunun açık delilidir ve asla inkâr edilemez. Buna benzer beyitler, onun meşhur kasideleri içinde yer almaktadır. Ayrıca, vasiyetleri ve hutbelerinde de aynı yönde sözleri vardır.

Hz. Ebu Talib, ömrü boyunca bir defa dahi olsun, kardeşi oğlu Hz. Peygamber'in (s.a.a) üzülüp, acı çekip, rahatsız edilmesini istememiştir. Birçok zorluk ve sıkıntıya rağmen onu kendisiyle birlikte Şam'a götürmüştür.

Kardeşinin oğluna o kadar inanmıştı ki; çoğu zaman yüce Allah'a ona and vererek yağmur talebinde bulunurdu.

O, Allah'ı Resulü'nü (s.a.a) savunmaktan bir an dahi geri durmadı, elinden geldiği ve gücünün yettiği her şeyle Peygamber'i (s.a.a) düşmanlara karşı savundu, tüm varlığını Müslümanlar için harcadı. Mekke döneminde Müslümanlara ambargo konulduğu zaman, Ebu Talib Mekke'nin başkanlığını bir kenara bırakarak dağlarda ve çöllerde Müslümanlar ile birlikte sıkıntılara katlandı. Öyle ki bu üç yıllık (Şe'bi Ebu Talib'teki) sıkıntılar onun hastalanmasına neden oldu ve ambargonun kaldırılmasından birkaç gün sonra da vefat etti.

Ebu Talib, Resulullah'a (s.a.a) öylesine iman getirmişti ki, bütün evlatlarının ölmesine razıydı, yeter ki Hz. Peygamber  (s.a.a) yaşasın.

Hz. Ebu Talib'in en meşhur kasidesi, Kaside-i Şi'biyye'dir ve bu kasideyi müşrikler Müslümanlara 3 yıl ambargo uyguladığı zamanda söylemiştir. Şi'b ambargo sırasında Müslümanların sığındığı Ebu Talib'e ait olan mahalledir. Şimdi bu kasideden bazı bölümler...

"Yüce Allah, peygamberi Muhammed'i yüce kılmıştır/ Dolayısıyla da Allah'ın en yüce yaratığı Ahmed'dir/ Allah makamını yüce kılmak için O'nun adını kendi adından türetmiştir/ Arş'ın sahibi Allah Mahmud'dur (övülmüştür)/ Peygamberi ise Muhammed'dir." 

"Ey Allah'ın Resulü, ben toprağın altında yatıncaya kadar düşmanlar Sana zarar veremezler/ O halde korkma ve görevli olduğun şeyi aşikar kıl/ Müjdele ve gözlerini aydınlat/ Sen beni kendi dinine davet ettin/ Ben de bildim ki Sen benim hayrımı istiyorsun/ Davetinde samimi ve güvenilirsin..." 

"Allah'ın Evi'ne yemin olsun ki/ Muhammed'le olursak yenileceğimizi düşünmekte yanıldınız/ Henüz biz O'nun uğrunda mızrak ve ok kullanmadık/ Biz çocuklarımız ve hanımlarımızdan vazgeçip O'nun etrafında yere serilmedikçe O'nu teslim ederiz zannetmeyin." 

"Çok az beyaz (lider) vardır O'nun gibi.../ O'nun yüzüsuyu hürmetine buluttan su istenir/ O yetimlerin elinden tutar, dulların ise sığınağıdır/ Yumuşak huyludur, olgundur, adaletlidir, isabetsiz değildir/ O öyle bir İlah'ın dostudur ki, O, O'ndan gafil değildir/ Öyle bir din ortaya koydu ki onun gerçekliği kaybolmayacaktır/ Hiç şüphe yok ki Allah dünyada da, mücadele gününde de O'nun işini yüceltip yükseltecektir..."