Emperyalizmin dostluk anlayışı / Ahmet Oğuz Bahadır

30 mart 1915'de Cavit Beyin, Boussenot ile Cenevre'de yaptığı görüşmeden sonra İsmail Derviş isimli öğrenci tekrar gelerek, siyasal işler genel müdürü Margerie'in kendisi ile görüşmek istediğini bildirir. Cavit Bey, Cenevre'de daha fazla kalamayacağını arzu ederse İtalya'da, Nauchetal de görüşebileceğini söyler. Fakat gelen olmayınca kimseyle görüşmez.Cavit Bey 5 nisan 1915'de Berlin'e döner. Almanlara görüşme hakkında bilgi verir. Yalnız onun Boussenet görüşmelerine ait belgelerini incelediğimiz zaman insan bazı düşünceler ulaşabiliyor. Bunları şöyle açabilirim. Birinci Dünya Savaşı, Batıda, emperyalist çıkarlar için savaşan iki gurup devletler gurubunun kavgasıdır. Osmanlı Devleti, girmemesi gerekirkensonradan Almanya ve Avusturya gurubunun arkasına takılarak girmiştir. Ama bu iki gurupdevlet cephelerde askerini savaştırırken, her şeyden önce siyasi ve ekonomik çıkarlarına göre isteklerde bulunarak müttefiklerini zor durumda bulunabiliyor. Mesela Rusya'nın, Boğazlar bana ait demesi gibi. Ve ayni zamanda yalnız kendi siyasi çıkarlarını düşünmesi gibi. Ayrıca İngiltere'nin Hilafeti İslam siyaseti ile Ortadoğuya hakim olma siyasasını Fransa'nın bilmemesi gibi. Bu iki devletin, yapılan bu savaşta yegane ortak amaçları, sanayide ve ticarette Alman rekabetini kırmaktır. Yalnız İngiltere bu amacın dışında planlı olarak yürüttüğü emperyalist gayelerine de ulaşmak istiyor. Hatta bu gayelerine ulaşmak için yakın zamana kadar Rusya'nın Akdeniz'e inmemesi için Osmanlıya destek çıkarak kurtarmaya çalıştığı Boğazlar sorumundan dahi vazgeçmiştir. Onun yegane amacı Hilafet-i İslam politikası ile çok zengin petrol yataklarına sahip Ortadoğu ülkelerini ele geçirmek, bir de Hindistan yolunun güvenliğini sağlamaktı.İngiltere, bu siyasasını geçekleştirebilmek için; Osmanlı dostluğundan istifade ederek İslam dinini ve Arapların sosyal yapısını incelemiştir. Üniversitelerinde İslam dinine ve İslam tarihi ile ilgili araştırma enstitüleri kurmuştur. Savaştan önce Araplar arasına girerek kültürlerini araştırmış ve Osmanlı ya karşı milliyetçilik düşüncesi ile düşmanlık duygularını okşamaya başlamıştır. Savaş sonuna doğru, milliyetçilik duyguları ile Osmanlı'ya karşı isyan ettirdikten sonra, Osmanlının varisi olabilmek için ümmetçilik politikasın uygulamaya başlamıştır. Çünkü amaç Arapları ve Osmanlı toplumunu korumak değil sömürmektir. Bugün de emperyalist Batı Anadolu'da Türk Milliyetçiliğini yok ederek ılımlı İslam anlayışı ile, diğer yandan bugün televizyon haberlerinde gördüğümüz gibi Türk yöneticilerini PKK ile bir masaya oturtarak, parçala böl hükmet ve sömür siyasetini uygulamaktadır.Cavit Beyle, Boussenet görüşmesinde biz de, Almanların İstanbul ve Boğazlar konusundaki siyasasını öğrendik. Cavit Bey Cenevre'de Boussenetle görüşürken dostumuz ve müttefikimiz Almanya ve Avusturya, Viyana'daki Rus Pirensesi Vasilçikova arcılığı ile Boğazlar ve İstanbul'u Ruslara vererek ayrı bir barış yapma peşinde olduğunu görürüz. Bu nedenle Cavit Bey 6 Nisan sabahı Berlin'de yaptığı inceleme neticesinde sadrazama bir tel çeker: "İstanbul'dan korku yoksa tabii sulh mevzu bahis olamayacağını fakat böyle bir karar varsa Almanlara şayet İstanbul düşecek olursa onu kurtarmak için yapacakları fedakarlığın neden ibaret olacağını sormak zamanı hulul ettiğini?" yazar.